Δειλός στην αλήθεια.


Δυστυχώς οι υποσχέσεις ...

πάνε "σύννεφο" από πολιτικούς που χαϊδεύουν τα αυτιά μας.
Κάθε μέρα που περνά οι πολιτικοί σπαταλούν τον χρόνο τους καταφεύγοντας σε ψεύτικες υποσχέσεις, κρύβοντας και πάλι την αλήθεια από τον κόσμο και "χαϊδεύοντας" τα αυτιά, των αγροτών, των δημοσίων υπαλλήλων, ή των ελεύθερων επαγγελματιών.
Η προσωπική μου άποψη είναι ότι, από το 1981 μέχρι σήμερα, όσες κυβερνήσεις είχαν πάρει την κατιούσα, έχασαν παταγωδώς διότι προσπάθησαν να ανακάμψουν μέσω της παροχολογίας.
Έτσι με ψέματα και πέτσινες υποσχέσεις σηματοδότησε ο Αλέξης Τσίπρας με την ομιλία του στη ΔΕΘ.
Το 2014 οι περισσότεροι τον πίστεψαν, τα κατάφερε, τη συνέχεια την γνωρίζουμε όλοι.
Δυστυχώς, αυτή τη φορά επιχείρησε να γίνει πιστευτός, αλλά ΔΕΝ έπεισε κανέναν, διότι δοκιμάστηκε, μετρήθηκε, ζυγίστηκε και βρέθηκε ελλιποβαρής.
Και το γράφω αυτό, διότι με τις υποσχέσεις του για μείωση του ΕΝΦΙΑ, (τον οποίο τελικά ΔΕΝ κατάργησε), 
τη μείωση της φορολογίας και των εισφορών (μετά από το τσάκισμα της μεσαίας τάξης),
την αύξηση των μισθών (που βρέθηκαν στα τάρταρα επί των ημερών του),
την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων (που ο ίδιος καταργούσε),
τις συντάξεις (που ΔΕΝ τόλμησε να ψελλίσει), ότι ΔΕΝ θα μειωθούν, προσπάθησε να πείσει όλους τους Έλληνες πολίτες.
Δεν είπε λέξη για Ναυτιλία, ξέχασε τον τουρισμό, του διέφυγαν χρηματοδότηση, τα ευρωπαϊκά προγράμματα, επενδύσεις, ανταγωνιστικότητα, δεν ασχολήθηκε με το ιδιωτικό χρέος.
Επίσης η συνέντευξη του Πρωθυπουργού στη ΔΕΘ φώτισε τον στρατηγικό σχεδιασμό ΣΥ.ΡΙΖ.Α για το ασφαλιστικό: Περιμένουν (ανυπόμονα;) να αποδημήσουν εις Κύριον οι άνω των 70!
Και είχε το θράσος να υποστηρίξει ότι είχε σχέδιο από το 2015, ενώ έφερε δύο αχρείαστα μνημόνια και ζημίωσε την Ελλάδα με περισσότερα από 100 δις ευρώ.
Μάλλον...τον κυρίευσαν οι αυταπάτες, διότι ο κ. Τσίπρας απέδειξε ότι εκτός από ανίκανος και επικίνδυνος, ήταν και είναι θρασύς στα ψέματα και δειλός στην αλήθεια.
Ας ελπίσουμε ότι τουλάχιστον αυτή τη φορά θα κάνουμε το καλύτερο...εάν και εφ΄ όσον γίνουν εκλογές.
Το οφείλουμε στους εαυτούς μας, στα παιδιά μας και τα εγγόνια μας και στην πατρίδα μας, διότι δεν μας έχουν απομείνει πλέον άλλωστε πολλά περιθώρια...
Δεν χρειάζεται να το αναλύσουμε περισσότερο, όλοι γνωρίζουμε τι συμβαίνει πλέον γύρω μας.