Η χώρα ζει την τελευταία και ...
πιο επώδυνη φάση της καταστροφής της.
Αναρωτιέμαι με αυτή τη νοοτροπία και μ' αυτά τα μυαλά, πώς μπορεί να πάμε μπροστά.
Η αριστοδεξιά κυβέρνηση με τις πολιτικές ("μπαγαποντιές" - "κουτοπονηριές") μεθοδεύσεις, κάνουν ανεπανόρθωτη ζημιά στην πατρίδα.
Δυστυχώς οι κυβερνώντες, ΔΕΝ δείχνουν να έχουν υψηλό το αίσθημα της εθνικής συνείδησης και ΔΕΝ μπορούν ίσως να κατανοήσουν τα προβληματικά σημεία της συμφωνίας που έχουν υπογράψει.
Και γι' αυτό, ΔΕΝ πρόκειται να κατανοήσουν τις αντιδράσεις.
Ανάμεσα στους αντιδρώντες, υπάρχουν εκείνοι που προέρχονται από πλευρές που επενδύουν και εκείνες με τη σειρά τους στον εθνικό διχασμό.
Διότι ο διχασμός της κοινωνίας, σε σχέση με τη συμφωνία είναι ήδη εμφανής και ουδείς μπορεί να συνεκτιμήσει πού μπορεί να βγάλει αυτή η υπόθεση.
Και εδώ υπάρχει και ένα οξύμωρο, ότι η αγανάκτηση των σοβαρών και μετριοπαθών, ρίχνει χωρίς βεβαίως να το επιθυμούν νερό στον μύλο της ακρότητας και μάλιστα τη νομιμοποιεί.
Όταν λοιπόν το πολιτικό σύστημα δεν επαρκεί, πρέπει ο ίδιος ο λαός να πάρει την απόφαση ν’ αντισταθεί στους απαράδεκτους συμβιβασμούς με τον πιο ενεργητικό τρόπο που του προσφέρει η Δημοκρατία.
Θεωρώ ότι είναι θέμα αξιοπρέπειας ν’ αντισταθούμε και ΔΕΝ μπορούμε να περιμένουμε να φτάσουμε έως το δημοψήφισμα στα Σκόπια για να απορριφθεί η συμφωνία.
Ήρθε η ώρα να δράσουμε πρακτικά ως λαός για να αποφύγουμε μια μη αναστρέψιμη πράξη.
Το θέμα δεν είναι να γίνει κάποιο λάθος και στη συνέχεια να το διορθώσουμε, διότι σε αυτό το επίπεδο τα λάθη δεν διορθώνονται.
Ίσως θα χρειαστεί όλη η σύνεση και ψυχραιμία των σοβαρών δυνάμεων της χώρας, στην πολιτική, την κοινωνία, τον πολιτισμό, την επιχειρηματικότητα, για να μπορέσει το καράβι να φτάσει αλώβητο σε κάποια απάνεμη όχθη.
Διαφορετικά...