Ο χαρακτήρας και οι ...
πράξεις μας, καθορίζουν την αξία μας και δείχνουν το ποιοι πραγματικά είμαστε.
Γράφω δύο λέξεις για τους θεσμικούς της αυτοδιοίκησης 1ου και 2ου βαθμού οι οποίοι έχουν έπαρση και υπεροψία...
Και είναι αποδεδειγμένο ότι η ζωή όλων, έχει γυρίσματα.
Δηλαδή, εκεί που νομίζεις ότι είσαι "άρχοντας" και "αφεντικό", η ζωή σου δίνει μια σφαλιάρα και σε στέλνει στα τάρταρα.
Η έπαρση που είναι στην εποχή μας το φαινόμενο, (παρατηρείται συχνά και ιδιαίτερα), γίνεται φανερό στη μικρή κοινωνία όπου ο ένας γνωρίζει τον άλλο.
Όμως υπάρχει και η σεμνότητα, η απλότητα, η ταπεινοφροσύνη, που είναι γνωρίσματα που διακρίνουν τους νουνεχείς ανθρώπους.
Τώρα λοιπόν που ο άνθρωπος στις στιγμές της κρίσης αντλεί δύναμη από την καρδιά του και αντέχει παρά τις αντίξοες συνθήκες, περιμένουμε πολύ περισσότερα από τους αυτοδιοικητικούς, ίσως για να βρούμε το δρόμο της επιστροφής στις καλύτερες μέρες.
Όπως και ο τυχερός, που η ζωή του κυλάει κατ’ ευχήν, θα πρέπει και οι ίδιοι, να επιδείξουν σύνεση, προνοητικότητα, αποφεύγοντας τις υπερβολές και την έπαρση.
Και επειδή τα πράγματα, ποτέ δεν είναι τέλεια και κανείς δεν είναι μονίμως στα πάνω του, ακόμη και όταν τα ελέη είναι πλούσια, ΔΕΝ θα πρέπει να γίνονται άφρονες, υπερόπτες και εγωιστές.
ΔΕΝ θα πρέπει να ξεχνάνε ότι, ο τροχός γυρίζει και ότι τα "πάντα ρει".
Η σύνεση, η αίσθηση του μέτρου, η διάθεση να μοιραστούμε (σε κάποιο βαθμό) την καλή μας τύχη με τους έχοντες και μη έχοντες, δείχνει ανθρωπιά, αλληλεγγύη και ευαισθησία.
Δείχνει ποιότητα ανθρώπου και επίγνωση του εύθραυστου της ζωής και του απρόβλεπτου.
Δηλαδή, εκεί που νομίζεις ότι όλα χάθηκαν, φαίνεται μια αχτίδα φωτός, και σιγά σιγά το σκοτάδι εξαφανίζεται.
Καλή Ανάσταση Φίλοι μου.