Της Έφης Μπάσδρα*
Όπως μας πληροφορεί το ...
Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία, κάθε χρόνο περίπου 60 χιλιάδες μαθητές και μαθήτριες από τα σχολεία όλης της χώρας επισκέπτονται τη Βουλή των Ελλήνων.
Μαθητές της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης από περίπου 1600 σχολεία πραγματοποιούν επισκέψεις καθημερινά από νωρίς το πρωί μέχρι και αργά το βράδυ.
Η επίσκεψη περιλαμβάνει ξεναγήσεις, προβολές εκπαιδευτικών βίντεο και επίσκεψη στην αίθουσα της Ολομέλειας της Βουλής.
Αν δε η επίσκεψη συμπίπτει με τις ώρες λειτουργίας του Κοινοβουλίου, οι μαθητές μπορούν να παρακολουθήσουν τη συνεδρίαση από ψηλά στα θεωρεία. Σκοπός, φαντάζομαι, των επισκέψεων αυτών είναι η στην πράξη, άμεση επαφή των μαθητών με τον κοινοβουλευτισμό και τις αρχές της αστικής δημοκρατίας, σε μια προσπάθεια γαλούχησης υπεύθυνων και δημοκρατικών πολιτών.
Προχθές λοιπόν, στο πλαίσιο αυτών των επισκέψεων στην Ελληνική Βουλή, μαθητές παρακολούθησαν από τα πάνω θεωρεία, την αλήστου μνήμης ολομέλεια της Βουλής όπου συζητήθηκε η παραπομπή 10 κορυφαίων πολιτικών προσώπων για το σκάνδαλο της Novartis, δύο πρώην πρωθυπουργών, του κεντρικού τραπεζίτη της χώρας, του επιτρόπου της ΕΕ, πρώην προέδρων και αντιπροέδρων μεγάλων κομμάτων.
Τα οφίκια αυτών που παραπέμπονται αναφέρονται ως κατάδειξη της σοβαρότητας της υπόθεσης. Στη διάρκεια μάλιστα της όλης ιστορικής αυτής συνεδρίασης ο πρόεδρος της Βουλής και οι προεδρεύοντες των συνεδριάσεων ανακοίνωναν, με στόμφο και ικανή δόση δημοκρατικής αυταρέσκειας την προέλευση των μαθητών και την ταυτότητα των σχολείων.
Οι «τυχεροί» μαθητές είχαν την ξεχωριστή ευκαιρία να ακούσουν το «άει στο διάολο» της κας. Χριστοδουλοπούλου προς τον πολιτικό της αντίπαλο και πρώην υπουργό Δικαιοσύνης, από τα μικρόφωνα της μεγαλεπήβολης θέσης της προεδρεύουσας της συνεδρίας, το ανώνυμο «το παραχ@σ@τε» από κάποιον άγνωστο λοιπών στοιχείων εκπρόσωπο του κοινοβουλίου, που επάξια κέρδισε τα 15’ της πρόσκαιρης φήμης του, και πολλές άλλες χαριτωμενιές που φευ, δεν καταγράφηκαν στα πρακτικά της Βουλής.
Καταγράφηκαν όμως στη μνήμη των μαθητών ως ένα καλό μάθημα για το πως φέρονται και εκφράζονται οι εκπρόσωποι του έθνους! Όπως περίπου και στα γήπεδα... Σκληρά και χουλιγκάνικα... «Οι εμείς οι αυτοί».. και έμαθαν πως κάθε διχασμός και σκληρή κόντρα είναι έκφραση δημοκρατίας και ήθους! Κανονικό μάθημα για το πώς ασκούμαστε στο bulling δηλαδή με ζωντανά παραδείγματα!!
Δεν θα αναφερθώ στο ηθικοπολιτικό κομμάτι της εκπαιδευτικής αυτής διαδικασίας για τον κοινοβουλευτισμό και τη δημοκρατία των νεαρών πολιτών. Γιατί είναι πραγματικά λυπηρό να βλέπουν στο βήμα ένα αξιοπρεπή δικαστικό, όχι πολιτικό καριέρας, που εκλήθη να υπηρετήσει τη χώρα ως υπηρεσιακός πρωθυπουργός για 30 περίπου μέρες, να κομπιάζει με λυγμό αναμένοντας τον ελάχιστο σεβασμό για τα σαράντα χρόνια υπηρεσίας του στην αδέκαστη δικαιοσύνη, και απέναντι τον σημερινό αναπληρωτή υπουργό υγείας να χασκογελάει κοροϊδευτικά.
Είναι πραγματικά λυπηρό να ακούν ανοιχτά σφοδρούς χαρακτηρισμούς από κορυφαίους πολιτικούς για τον πρωθυπουργό της χώρας ως εγκέφαλο σκευωρίας και συμμορίας, ανεξάρτητα αν ο ίδιος προκάλεσε όλο αυτό το φιάσκο.
Και είναι ακόμη πιο λυπηρό στην τρυφερή ηλικία της εφηβίας να τους μουτζουρώνουμε το όνειρο και την ελπίδα ότι όλα είναι βρωμιά και δεν υπάρχει σωτηρία στη χώρα. Υπάρχουν διαδικασίες εξυγίανσης της ζωής του τόπου που αν ακολουθηθούν και το σκοπό τους θα επιτελέσουν και η λάσπη δεν θα φτάσει μέχρι και τα πρόσωπα του αποσβολωμένου μαθητικού κοινού.
Οι επισκέψεις των μαθητών στη Βουλή ξεκίνησαν επί προέδρου Βουλής Απ. Κακλαμάνη, το 1994, σε μια εποχή που παρά τα πολιτικά της πάθη, υπήρχε τουλάχιστον ενα μίνιμουμ σεβασμού και αξιοπρέπειας.
Επειδή η Βουλή κατρακυλάει όλο και χαμηλότερα κάθε μέρα, και από το «θα συναντηθούμε στα γουναράδικα» και τα χρυσαυγίτικα γαλλικά, έχει περάσει στο ψεύτικο «κάθε λέξη του συντάγματος» και στο χουλιγκάνικο «ή εμείς ή αυτοί», και πριν δούμε μπουνίδι και κλωτσιές στα έδρανα, γιατί αυτό θα είναι το επόμενο σκηνικό, καλό θα είναι να λήξετε τις επισκέψεις των νεαρών μαθητών κε. Προέδρε της Βουλής των Ελλήνων ως κομμάτι της εκπαιδευτικής άσκησης τους στον κοινοβουλευτισμό και τη δημοκρατία.
Γιατί η Βουλή θυμίζει όλο και πιο πολύ αρένα! Και στην αρένα όλα επιτρέπονται, ακόμη και το «αίμα». Να τις λήξετε κε. Πρόεδρε, μέχρι να αποφασίσετε ότι η Βουλή είναι ο χώρος άσκησης της αστικής δημοκρατίας και απαιτεί ανάλογες συμπεριφορές από τους εκπροσώπους του λαού. Και εκ του θεσμικού σας ρόλου να το επιβάλετε!
Να επιβάλετε την ευπρέπεια και σοβαρότητα λόγου και ύφους των εθνικών μας εκπροσώπων. Και να φωνάζετε που και που και τη φρουρά και να την μάθετε να ακούει!
Διαφορετικά φοβούμαι οτι ο ιστορικός του μέλλοντος θα μπορούσε ακόμη και να σας προσάψει «μομφή φθοράς» των αντιλήψεων περί κοινοβουλευτισμού και δημοκρατίας της νέας γενιάς....
*Η κ. Έφη Μπάσδρα είναι καθηγήτρια της Ιατρικής Σχολής στο ΕΚΠΑ.