Η χώρα χρειάζεται ένα σταθερό τιμόνι.


Προσωπικά θλίβομαι, μετά ...


από την δολοφονική επίθεση με καλάσνικοφ κοντά στα γραφεία του ΠΑ.ΣΟ.Κ, την κατάντια του κράτους και του ξεπεσμού μας ως κοινωνίας και ως Έθνους.

Οι τρομοκράτες ήθελαν νεκρούς αστυνομικούς.

Από  καθαρή τύχη, σύμφωνα με τους αρμόδιους αστυνομικούς δεν υπήρξαν θύματα.

O πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας δήλωσε: "Οι σφαίρες στο ΠΑΣΟΚ είναι επίθεση κατά της Δημοκρατίας. Ο κ. Τσίπρας οφείλει επιτέλους να αναλάβει τις ευθύνες του".

Αλήθεια, πιστεύετε ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα αναλάβει τις ευθύνες του;

Ρωτάω. Ρωτάω όλους εσάς τους αναγνώστες, τους ακροατές μου, όλους εσάς που μας στέλνετε τα μηνύματά σας.

Θεωρώ ότι υπάρχουν εγκληματικές ενέργειες και αμέλειες από την πλευρά της κυβέρνησης, όταν υπάρχουν εικόνες καθημερινού χάους στην Αθήνα.

Η χώρα χρειάζεται σταθερό τιμόνι, απαιτείται νηφαλιότητα και εγρήγορση, διότι το πολιτικό σύστημα είναι στοχοποιημένο, δονείται, έτοιμο να καταρρεύσει, η κοινωνία τελεί... εν βρασμώ.

Οι κυβερνώντες συνεχίζουν να προκαλούν το δημόσιο αίσθημα με τις δηλώσεις τους, ενώ θα έπρεπε  να "βουτάνε τη γλώσσα στο μυαλό" πριν μιλήσουν.

Αλήθεια αναρωτιέμαι, ποιοι είναι οι ηθικοί αυτουργοί των καθημερινών επεισοδίων;

Αυτό θέλουν; Μήπως λοιπόν υπάρχει μία σκοπιμότητα;

Τα τελευταία χρόνια, το μόνο που μένει να βιώσει η χώρα, είναι η πολιτική βία.

Ας θυμηθούμε πριν από δύο χρόνια τις συγκεντρώσεις των "Αγανακτισμένων".

Τις μούντζες στη Βουλή, τους προπηλακισμούς πολιτικών, τα συνθήματα "να καεί το…η Βουλή", "αλήτες προδότες πολιτικοί".

Θυμάστε τους χαρακτηρισμούς, όπως «Μερκελιστές», «Γερμανοτσολιάδες», «τσιράκια των δανειστών», δοσίλογοι», ακόμα και φράσεις, όπως «είστε στα…τέσσερα», κ.α. κυριαρχούσαν στην πολιτική ζωή του τόπου.

Και τώρα τι διαπιστώνουμε;  Ότι κανένας να μην ομιλεί επί της ουσίας και οι πολιτικοί μας τα θεωρούν καλά καμωμένα, ή πρόκειται να δούμε ακόμη χειρότερα;

Η κυβέρνηση κρίνεται καθημερινά από την διακυβέρνησή της, κρίνεται με τις πράξεις και όχι από τα λόγια τα παχιά, καθώς και τις άστοχες δηλώσεις που κάνουν οι υπουργοί της.

Τελικά αυτό που διαπιστώνουμε είναι ότι, ουδείς μιλάει για την ταμπακιέρα, τα προβλήματα που βασανίζουν την κάθε ελληνική οικογένεια και όλοι τους τα θεωρούν καλά καμωμένα.