Φαγούρα τέλος.
Η φαγούρα για τη διαδικασία των εκλογών στην Κεντροαριστερά τελείωσε.
Εδώ και λίγα εικοσιτετράωρα, οι υποψήφιοι δοκιμάζουν τα νύχια τους ο ένας στον άλλον.
Ηδη από τις πρώτες ώρες μετά την ανακοίνωση της επιτροπής Αλιβιζάτου, που οριστικοποιούσε τον χρόνο και τον τρόπο των εκλογών, εκδηλώθηκαν οι πρώτες τριβές, με αφορμή τον κατακερματισμό των δυνάμεων του Κέντρου στην ψηφοφορία για τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου.
Ο χρόνος μέχρι τη 12η Νοεμβρίου –ημερομηνία του πρώτου γύρου και συμπτωματικώς του Κλασικού Μαραθωνίου της Αθήνας– δεν είναι πολύς.
Ολα τα επιτελεία λένε επισήμως ότι δεν θέλουν η αναμέτρηση να λάβει προσωπικό χαρακτήρα. Εννοούν ότι δεν θα αφήσουν την αντιπαράθεση να εκτροχιαστεί σε παραπολιτικές επιθέσεις «κίτρινου» Τύπου.
Ομως, σε ένα εγχείρημα αδιαμόρφωτο, το οποίο ο καθένας φαντάζεται διαφορετικά, τα πολιτικά χαρακτηριστικά του προσώπου που θα ηγηθεί είναι το παν. Είναι κάτι που φάνηκε και στην πρώτη τηλεμαχία το βράδυ της Πέμπτης – από την οποία απουσίαζε η Φώφη Γεννηματά. Οι περισσότερες τοποθετήσεις άρχιζαν και τελείωναν σε πρώτο ενικό. Ο καθένας μιλούσε για τον εαυτό του. Αλλά και ο καθένας φαινόταν να έχει «διαβάσει» προσεκτικά τον άλλον. Ολοι έχουν πια αποφασίσει με ποιο πολιτικό brand θα επανασυστηθούν στους πολίτες.
Η «Κ» επιχειρεί σήμερα μια πρώτη καταγραφή για το πώς ορίζει τα ατού ο καθένας από τους τέσσερις επικρατέστερους – σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις· αλλά και το πώς αντιλαμβάνεται τις αδυναμίες των υπολοίπων.
Τα προγνωστικά των δημοσκοπήσεων, βέβαια, είναι για να διαψεύδονται. Τα αουτσάιντερ –όπως ο Γιάννης Μανιάτης και ο Γιάννης Ραγκούσης– έχουν μπροστά τους τέσσερις εβδομάδες για να τα διαψεύσουν. Ο χρόνος μοιάζει λίγος. Αλλά, όπως έλεγε και ο Λένιν, υπάρχουν δεκαετίες που τίποτε δεν συντελείται και εβδομάδες στις οποίες συντελούνται δεκαετίες.
Φώφη Γεννηματά
Η παλιά
Η παλιά
Τι λέει η Φώφη για τη Φώφη
Η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ προβάλλεται ως η μοναδική που μπορεί την επομένη των εκλογών να κρατήσει ενωμένο τον χώρο. Οχι μόνο επειδή ηγείται της μεγαλύτερης συνιστώσας του. Αλλά και επειδή ήταν εκείνη που κίνησε τις διαδικασίες για την ενοποίησή του, διακινδυνεύοντας την ηγεσία της. Πήρε, λένε, τα ηνία του ΠΑΣΟΚ όταν στις δημοσκοπήσεις βρισκόταν κάτω από το εκλογικό όριο και διπλασίασε την εκλογική του δύναμη.
Τι λένε οι αντίπαλοί της
Για τους αντιπάλους της η Γεννηματά εκπροσωπεί το παλαιό πολιτικό σύστημα. Δεν φταίει, λένε, μόνο το γεγονός ότι είναι γόνος παλαιού πολιτικού. Φταίει κυρίως η μακρά, αλλά όχι και τόσο καρποφόρα θητεία της. Μια θητεία που –τόσο στην Περιφέρεια Αττικής όσο και στα υφυπουργεία στα οποία σταδιοδρόμησε μετά το 2009– δεν παρήγαγε κανένα αξιομνημόνευτο αποτέλεσμα.
Η άλλη αδυναμία που της καταλογίζεται είναι ότι δεν μπορεί να έχει απήχηση πέρα από τα τείχη του στενού κομματικού ακροατηρίου. «Οι άνθρωποι που έχουν ασκήσει επί τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα εξουσία σε μια χώρα που χρεοκόπησε δεν μπορούν να ηγούνται. Μπορούν να είναι στη δεύτερη, αλλά όχι στην πρώτη γραμμή. Πρέπει να περάσουμε σε μια νέα γενιά πολιτικών», λέει συνυποψήφιός της.
Σταύρος Θεοδωράκης
Ο κεντρώος
Ο κεντρώος
Τι λέει ο Σταύρος για τον Σταύρο
Η καμπάνια του επικεφαλής του Ποταμιού εστιάζει στο πρόγραμμα. Ο Θεοδωράκης, λένε, έχει το πιο τολμηρό μεταρρυθμιστικό στίγμα – και αυτό είναι κάτι που το βλέπουν και στις δημοσκοπήσεις. Είναι ο μόνος που έχει παρουσιάσει ένα προγραμματικό corpus το οποίο δεν είναι προϊόν ασκήσεων ισορροπίας, αλλά περιλαμβάνει καθαρές θέσεις, όπως η απομάκρυνση ανεπαρκών υπαλλήλων από το Δημόσιο ή η προσωπική ευθύνη των αρχηγών για τα χρέη των κομμάτων.
Τι λένε οι αντίπαλοί του
«Ο Σταύρος έχει μετρηθεί. Eφτιαξε ένα κόμμα που το εμπιστεύτηκαν στην αρχή σοβαροί άνθρωποι και μέσα σε 3,5 χρόνια από το 6,6% των ευρωεκλογών του 2014, το έφτασε να ψυχορραγεί εκεί γύρω στο 2% με τους μισούς βουλευτές».
Σε αυτό το σκεπτικό στηρίζει στέλεχος αντίπαλου επιτελείου την εκτίμησή του ότι ο Θεοδωράκης στη σχετικά σύντομη πολιτεία του έχει προλάβει να δείξει ότι δεν έχει το βεληνεκές που προϋποθέτει η ηγεσία ενός κοινού, παραταξιακού σχήματος.
Σύμφωνα με άλλη πηγή, ακόμη κι αν επικρατούσε, δεν θα μπορούσε να επιβληθεί σε ένα στελεχικό δυναμικό που στην πλειοψηφία του έχει λοιδορήσει ως ενσάρκωση του παλαιού συστήματος, «αφού δεν μπόρεσε να κρατήσει ούτε τους δικούς του».
Νίκος Ανδρουλάκης
O νεoπασόκ
O νεoπασόκ
Τι λέει ο Νίκος για τον Νίκο
Είναι 38 ετών. Γι’ αυτό και προβάλλει την ηλικία του – όχι μόνο τη βιολογική. Οι συνεργάτες του δεν κουράζονται να υπενθυμίζουν ότι δεν έχει χρηματίσει ποτέ υπουργός. Εχει, λένε, και το κατάλληλο πολιτικό προφίλ για να επαναπατρίσει ψηφοφόρους που μετανάστευσαν προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Συνδυάζει το αντισυστημικό στοιχείο, ως μέλος της αδοκίμαστης γενιάς, με τον κομματικό πατριωτισμό, ως δοκιμασμένο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ.
Τι λένε οι αντίπαλοί του
«Φαίνεται νέος, αλλά δεν είναι», λέει για τον Ανδρουλάκη πηγή εκτός ΠΑΣΟΚ. Την ίδια κριτική ασκούν και οι άσπονδοι σύντροφοί του μέσα από το κόμμα: «Αν κάναμε καλλιστεία μηχανισμών θα είχε κερδίσει από τα αποδυτήρια», σχολιάζει ένας από αυτούς.
Από την εποχή που σπούδαζε πολιτικός μηχανικός στην Ξάνθη ο Ανδρουλάκης «σπουδάζει» την τέχνη των κομματικών δικτύων. Η αφοσίωσή του στην πασοκική κουζίνα δεν του επέτρεψε, όπως λέγεται, όλα αυτά τα χρόνια να αναπτύξει διακριτό πολιτικό στίγμα. «Δεν έχει πρόγραμμα. Αυτοσχεδιάζει.
Λέει ό,τι ακούγεται ευχάριστο, όπως, ας πούμε, να αγοράζουν οι δανειολήπτες τα κόκκινα δάνεια προτού καταλήξουν στα funds. Για τα περισσότερα δεν ξέρουμε τι πιστεύει. Και μάλλον δεν ξέρει ούτε εκείνος».
Γιώργος Καμίνης
Ο καθηγητής
Ο καθηγητής
Τι λέει ο Καμίνης για τον Καμίνη
Αυτοσυστηνόμενος ως ο μόνος που δεν έχει φθαρεί σε κομματικούς μηχανισμούς, ο δήμαρχος λανσάρει την υποψηφιότητά του ως τη μόνη που μπορεί να προσελκύσει νέο κόσμο στην παράταξη, κυρίως από τη δεξαμενή της αποχής. Τα ατού του, λένε, είναι ότι έχει κερδίσει στις δημοτικές εκλογές και τη Ν.Δ., το 2009, και τον ΣΥΡΙΖΑ, το 2014.
Τι λένε οι αντίπαλοί του
«Μέχρι στιγμής, ο δήμαρχος είναι ΟΗΕ. Δεν ξέρουμε τι θέλει και τι δεν θέλει», λέει πηγή από στρατόπεδο άλλου υποψηφίου. Στον Καμίνη χρεώνεται ότι επιμένει να κρατήσει τον δημαρχιακό θώκο, σαν να ήταν το έργο του αρχηγού της Κεντροαριστεράς θέση μερικής απασχόλησης. «Δεν μπορώ να φανταστώ», λέει στέλεχος του χώρου, «τι θα γίνει στη Βουλή αν κερδίσει ο Καμίνης.
Θα είναι εξωκοινοβουλευτικός αρχηγός δύο κοινοβουλευτικών ομάδων στις οποίες θα μετέχουν δύο αρχηγοί κομμάτων – που δεν μπορούν να διαλυθούν γιατί θα χάσουν όλα τα προνόμια του νόμου». Αυτή η θεσμική δυσκολία καθώς και η θητεία του στον δήμο, που χαρακτηρίζεται «επιεικώς άχρωμη», λογίζονται ενδείξεις της αδυναμίας του να εγγυηθεί την ενότητα του χώρου.