Στην χώρα μας αλλά και ...
στην Πιερία μας κάποια πράγματα είναι τόσο υπερβολικά που δεν αντέχονται.
Δεν αντέχονται, διότι το τελευταίο διάστημα όλο και περισσότεροι πικραίνονται, αγανακτούν, κάποιοι χαλούν την πνευματική ατμόσφαιρα, με αποτέλεσμα πολλοί ν΄ αναγκάζονται να απομακρύνονται από τα κοινά αλλά και από την εκκλησία.
Και αναφέρομαι και στους βαριά θρησκευόμενους...
Ακούω πολλά το τελευταίο διάστημα...
Διαπιστώνω, ότι καθημερινά κυριαρχεί ο "δεσποτισμός".
Μια μορφή διακυβέρνησης, στην οποία μία ενιαία οντότητα κυβερνά με απόλυτη εξουσία.
Δηλαδή κατά μία έννοια, κυβερνούν με δεσποτικό τρόπο.
Και αναρωτιέμαι, μήπως προκειμένου κάποιοι να κάνουν το δικό τους, αυτογελοιοποιούνται;
Απλά ρωτάω;
Θεωρώ ότι η έλλειψη οράματος για την χώρα μας, αλλά και την ίδια την Εκκλησία (με θεσμικά πρόσωπα που "αλληλοκαλύπτονται"), δείχνει την κρίση στην οποία έχουμε περιέλθει...
Και αναρωτιέμαι, εάν μπορεί να ανοίξει μια ρωγμή, μια σχισμή για να περάσει το φως, η ελπίδα και να αλλάξουν τα πράγματα...
Δυστυχώς ή ευτυχώς ο κόσμος πρέπει να γνωρίσει την αλήθεια, διότι κάποιοι ευθύνονται για το μαύρο μας το χάλι.
Ακόμη και τώρα, κάποιοι διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους με περισσή υποκρισία.
Ως κατακλείδα μια μικρή συμβουλή σε όλους.
Κάντε επιτέλους κάτι χρήσιμο.
Προσπαθήστε να κρατήσετε την ψυχική και πνευματική ενότητα σταθερή.
Με την αυτογνωσία μπορούμε να ξεπεράσουμε πολλά.
Και αυτή ( η αυτογνωσία) προϋποθέτει πληρέστερη γνώση του ιστορικού παρελθόντος και ισορροπημένη κριτική.
Κριτική, που θα λαμβάνει υπόψη τόσο τα θετικά όσο και τα αρνητικά του στοιχεία.
Μόνο έτσι, εν γνώσει αρετών και ελαττωμάτων, η βούλησή μας θα είναι πραγματικά ελεύθερη και οι πράξεις μας, αυτές που θα προσδιορίσουν το μέλλον μας.
Κάντε το τώρα...πριν είναι αργά.