Όσο περνούν οι μέρες και ...
πλησιάζει το Eurogroup της 15ης Ιουνίου, τόσο πιο δύσκολη γίνεται η κατάσταση για την ελληνική πλευρά και τόσο περισσότερο απομακρύνεται η ελάφρυνση του δημόσιου χρέους.
Παρά τις σχετικές κυβερνητικές διαψεύσεις, η κατάσταση θυμίζει έντονα την Άνοιξη και το καλοκαίρι του 2015.
Tο ζήτημα για την Ελλάδα και τους εταίρους μας είναι το πώς μπορούν να εξασφαλίσουν καλύτερα μία βιώσιμη ανάκαμψη, και αυτό δεν φαίνεται να αντιμετωπίζεται.
Οι προτάσεις της σημερινής κυβέρνησης φαίνεται να περιορίζονται σε σημαντική αύξηση των φόρων.
Πιστεύω ότι, έτσι όπως πάνε τα πράγματα, θα προκαλέσουν τα ίδια αποτελέσματα.
Περισσότερη ύφεση και περισσότερη ανεργία.
Η άποψή μου είναι, ότι, εάν η χώρα θέλει να ελπίζει σε ανάκαμψη, χρειάζεται παραγωγή και εξαγωγές, χρειάζονται επενδύσεις.
Πρέπει να γίνει μείωση στις δαπάνες και με καταργήσεις δεκάδων περιττών οργανισμών και υπηρεσιών.
Δυστυχώς η αριστερή κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α - ΑΝ.ΕΛ έλεγε ότι θα σκίσει τα μνημόνια και υπέγραψε τα χειρότερα μνημόνια όλων των μνημονιακών κυβερνήσεων.
Μήπως πρέπει επιτέλους να σοβαρευτούμε και να προχωρήσουμε στις μεταρρυθμίσεις που πάντοτε θα είναι στο τραπέζι των συζητήσεων;
Ας σταματήσει το κυβερνητικό περιβάλλον να είναι εχθρικό για τους επενδυτές.
Και φυσικά όσο οι κανόνες του παιχνιδιού θα παραμένουν ασταθείς και άνισοι, δεν θα μπορεί να γίνει σοβαρός και μακροχρόνιος επενδυτικός σχεδιασμός.
Κλείνοντας αναρωτιέμαι εάν καταφέρει η χώρα μας να “βγάλει” το καλοκαίρι;