Του Γεωργίου Βασιλάκη
Οικονομολόγου - Φοροτεχνικού
Ο συνδυασμός υψηλών φορολογικών ...
συντελεστών με επιβολή πλέγματος φόρων σε ότι υπάρχει στην Οικονομία σαν δραστηριότητα έχει οδηγήσει στη συρρίκνωση παραγωγικών Κλάδων της οικονομίας και κλείσιμο επιχειρήσεων 100 επιχειρήσεις καθημερινά σύμφωνα με στοιχεία επιμελητηρίων έκλεισαν δημιουργώντας μια ανεργία της τάξης του 1 000 000
Η πορεία αυτή δεν είναι αναπόφευκτη όπως νομίζουν ορισμένοι που στο βωμό των εσόδων δημιουργούν μια ΑΑ ΔΕ που βλέπει μόνο το πόσα εισπράττει χωρίς να έχει Οίκτο με κατασχέσεις λογαριασμών κατασχέσεις εις χείρας τρίτων δεσμεύσεις θυρίδων περιουσιακών στοιχείων και λογαριασμού επιχειρήσεων .Αθετήθηκαν υποσχέσεις από Πρωθυπουργικά Χείλη και Δεσμεύσεις ανεξάρτητα αν κλείνουν με ασφυξία λόγω του Τραπεζικού Τομέα που πλέον έχει ρόλο διεκπεραιωτή και Θεατή της Οικονομίας.
Η αναγκαστική χρήση του Πλαστικού Χρήματος να καλύπτει τα ελλείμματα Ρευστότητας με τίμημα προμήθειες υψηλές για πράξεις που πριν ήταν χωρίς κόστος για το Φορολογούμενο και τώρα 0,50-1 ευρώ ανά συναλλαγή είναι το σύνηθες κόστος .
Υπάρχει το κυνήγι της φοροδιαφυγής με πενιχρά αποτελέσματα και τα υπερόπλα τα οποία βεβαιώνουν φόρους αλλά δεν εισπράττουν λόγω της οικονομικής αδυναμίας των επιχειρήσεων να ανταποκριθούν σε αυτές τις οφειλές .
Μέσα σε όλα αυτά η ρύθμιση για τα αδήλωτα εισοδήματα σωστή στη φιλοσοφία της μέσα σε ένα εκβιαστικό πεντάμηνο που ισχύει δεν έχει φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα συνδυαζόμενη με μια ρύθμιση με ορίζοντα 5ετίας η δεκαετίας (60 έως 120 δόσεις) που θα έδινε ανάσα σε επιχειρήσεις και ελεύθερους επαγγελματίες .
Υπάρχουν φωνές σοβαρές και υπεύθυνοι άνθρωποι που μιλάνε.
Μίχαλος: Μειώστε φόρους και εισφορές για να επιτευχθούν πρωτογενή πλεονάσματα
«Από το 2008 κλείνουν κατά μέσο όρο 100 επιχειρήσεις κάθε εργάσιμη ημέρα, και έχουν χαθεί κοντά στο 1 εκατομμύριο θέσεις εργασίας. Η δε συμπίεση των κατώτατων μισθών, όπως είχαμε από την αρχή προειδοποιήσει, ελάχιστα οφέλη απέδωσε στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, εφόσον το μη μισθολογικό κόστος της εργασίας, αλλά και άλλοι παράγοντες, όπως το κόστος της ενέργειας, της γραφειοκρατίας και των περιορισμών στις αγορές, παρέμεναν σε υψηλά επίπεδα».
Αυτό επισήμανε ο πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθήνας (ΕΒΕΑ) Κωνσταντίνος Μίχαλος, στο χαιρετισμό του στην εκδήλωση με τίτλο: «Μία νέα πρόταση για την οικονομία: λιγότερα πλεονάσματα, φόροι και εισφορές για επενδύσεις, απασχόληση και βιώσιμο χρέος».
Το θέμα είναι ότι το πολιτικό προσωπικό είναι αμήχανο απαράδεκτο σε ταχύτητα σε συνθήκες τρικυμίας.
Συνεχίζοντας δε λέει τα πράγματα με το όνομα τους.
Ο ίδιος συνέχισε λέγοντας ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια μια μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης είχε πειστεί ότι για την ύφεση φταίει η αδυναμία αποτελεσματικής διαπραγμάτευσης από την πλευρά των ελληνικών κυβερνήσεων.
Όμως, συνέχισε ο κ. Μίχαλος, όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις διαπραγματεύθηκαν τους όρους των προγραμμάτων, δυστυχώς, σε λανθασμένη κατεύθυνση: Ουσιαστικά συμφώνησαν και επεδίωξαν φιλόδοξους δημοσιονομικούς στόχους, με ένα μείγμα πολιτικής που ήταν γνωστό ότι δεν οδηγεί πουθενά, ενώ τώρα η Ελλάδα βρίσκεται μπροστά στο στόχο για πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 3,5% του ΑΕΠ.
«Ο στόχος αυτός είναι αδύνατον να επιτευχθεί με την εφαρμογή της ίδιας συνταγής. Είναι αδύνατον να επιτευχθούν τέτοια πλεονάσματα σε μια οικονομία που δεν αναπτύσσεται. Και είναι αδύνατον να υπάρξει ανάπτυξη με αυτό το ύψος της φορολογίας και των εισφορών. Ο φαύλος κύκλος πρέπει να σπάσει» διαμήνυσε ο κ. Μίχαλος.
Ο ίδιος υπογράμμισε ότι η χώρα χρειάζεται ένα νέο μείγμα δημοσιονομικής πολιτικής, με λιγότερους φόρους και εισφορές σε βάρος της επιχειρηματικότητας και της απασχόλησης και με περισσότερες και τολμηρότερες μεταρρυθμίσεις στο κράτος και στις αγορές.
«Ας καταλάβουν όλοι ότι κάθε μέρα που περνά, χωρίς δραστική αλλαγή δημοσιονομικής πολιτικής, η Ελλάδα λιγοστεύει σε επιχειρήσεις, σε εισοδήματα, σε ανθρώπους, σε δεξιότητες, σε επίπεδο ζωής» υπογράμμισε καταληκτικά ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ.
Συμφωνώ και επαυξάνω αν θέλουμε να αλλάξουμε πρέπει να αλλάξουμε τη συνταγή και να βρούμε το δρόμο της εξόδου με τις δυνάμεις που έχουμε χωρίς φυγή και πανικό αλλά με μέθοδο και οργάνωση.