Αγαλλίαση στην Ελλάδα…
Κτυπούν οι καμπάνες…
Η Πατρίδα εξήλθε των καταραμένων Μνημονίων και των δανειακών Προγραμμάτων. Η ευτυχία επανήλθε στην Ελλάδα. Οι άνθρωποι εορτάζουν στους δρόμους… Μα τι συνέβη, θα αναρωτηθείτε και θα έχετε δίκιο.
Γιατί δεν πήρατε είδηση τα ευχάριστα νέα… Απλούστατα, διότι τα πράγματα και η κατάσταση είναι όπως χθες και προχθές, όπως είναι κάθε μέρα τα τελευταία επτά χρόνια. Φτώχεια και δυστυχία… Και απόγνωση. Και εξαθλίωση των ανθρώπων.
Μια κουβέντα του επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Διεύθυνσης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, του Πολ Τόμσεν έβαλε φωτιά στην τηλεοπτική Ελλάδα. Τι είπε; «Τα στοιχεία για το πρωτογενές πλεόνασμα είναι πολύ πάνω απ’ αυτό που προβλέπαμε. Πολύ παραπάνω απ’ οποιοσδήποτε προέβλεπε.
Είναι ξεκάθαρο ότι είναι πολύ καλύτερο απ’ όσο περιμέναμε. Τα πρώτα πέντε χρόνια κάναμε συνεχώς λάθος από την μια πλευρά. Υπερεκτιμούσαμε τη δημοσιονομική εικόνα. Τα τελευταία 1,5 χρόνια κάναμε ανάποδο λάθος. Ούτε εγώ, ούτε άλλοι κατανοήσαμε τις συνέπειες των capital controls. Ήμασταν πολύ συντηρητικοί. Αυτό είναι ξεκάθαρο».
Αυτή τη φράση του κ. Τόμσεν βάφτισαν απολογία… Κρίμα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι αξιωματούχοι του Ταμείου που ασχολούνται με την Ελλάδα, διέπραξαν σοβαρά λάθη. Άλλωστε το αναφέρουν αρκετές εκθέσεις του Ταμείου, που εγράφησαν από ανεξάρτητους ερευνητές.
Όσοι ασχοληθήκαμε με το θέμα, και παρακολουθούμε συστηματικά τις ενημερώσεις του ΔΝΤ, γνωρίζουμε από πρώτο χέρι πως εισήλθε η Ελλάδα στο Μνημόνιο τον Μάιο του 2010 και πως φτάσαμε εδώ: Στο χείλος της καταστροφής. Η «συγνώμη» του κ. Τόμσεν, όπως παρουσιάστηκε χθες στην Ελλάδα είναι παραπλανητική. Πρόκειται ξεκάθαρα για «δημοσιογραφική απάτη». Ο αξιωματούχος του ΔΝΤ ούτε απολογήθηκε, ούτε επιχείρησε ποτέ να διορθώσει τα λάθη του Ταμείου, από το 2010 μέχρι σήμερα. Ναι, τα παραδέχθηκαν τα λάθη και τις παραλείψεις στις εκθέσεις τους.
Αλλά δεν άλλαξαν την «συνταγή», δεν μείωσαν τα μέτρα, δεν άλλαξαν ούτε ένα πόντο τη στάση τους: Επιμένουν να ζητούν «μεταρρυθμίσεις». Και όταν αναφέρουν τη λέξη αυτή εννοούν μέτρα και μόνο μέτρα. Δεν λέω… Η στάση των στελεχών του ΔΝΤ εναντίον της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ. Αλλά έσφαλλαν όταν δεν έστειλαν πέντε δικούς τους στην Αθήνα για να αναλάβουν τις αρμόδιες διευθύνσεις και να τινάξουν το διεφθαρμένο σύστημα στον αέρα για να σωθεί η Ελλάδα και οι πολίτες της.
Έσφαλλαν όταν δεν κατήγγειλαν τους διεφθαρμένους πολιτικούς με ονόματα και διευθύνσεις. Και έσφαλλαν όταν είδαν πως το Πρόγραμμα δεν έβγαινε με τίποτα. Και αντί να παρέμβουν πάραυτα, τι έπραξαν; Πολλαπλασίασαν τα μέτρα… Η είδηση της χθεσινής μέρας, δεν ήταν η «απολογία» του κ. Τόμσεν, που δεν έγινε ποτέ.
Αυτό που βγήκε μέσα από τη συνέντευξη Τύπου ήταν ότι οι δανειστές και τα Προγράμματά τους θα ταλαιπωρούν τους Έλληνες πολίτες για πολλά χρόνια ακόμα. Εάν υπολογίσετε ακόμα επτά, μέσα είστε… Είχα την τύχη να κουβεντιάσω προχθές με ένα πολύ υψηλά ιστάμενο αξιωματούχο του Ταμείου, που συνταξιοδοτήθηκε και αποσύρθηκε. Ήταν ωμός όπως και τότε που έπαιρνε αποφάσεις για χώρες και λαούς. Μου είπε ότι η Ελλάδα «δεν σώζεται» όσο οι εμπλεκόμενοι στην τραγωδία της συνεχίζουν να έχουν τα ίδια μυαλά όπως και τον Μάιο του 2010. Και αναφερόταν και στη σημερινή ελληνική κυβέρνηση, που πρέπει να τονίσω ότι κληρονόμησε το πρόβλημα, αλλά και στους δανειστές. Ήταν ιδιαίτερα σκληρός με τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας, για τον οποίο είπε ότι ακολουθεί μία εκδικητική πολιτική, που δεν δικαιολογείται από τα γεγονότα. «Το ελληνικό πρόβλημα», μου είπε, «θα επιλυθεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Και αυτό θα συμβεί σύντομα.
Όμως, δεν γνωρίζω αν το τέλος τούτης της ιστορίας θα έχει ευχάριστο ή δυσάρεστο τέλος». Αυτή είναι η αλήθεια. Το ζητούμενο δεν είναι η όποια «συγνώμη» του κ. Τόμσεν, που δεν την ακούσαμε ποτέ ή η επιμονή του στη δική του συνταγή. Αλλά πως θα σωθεί η χώρα. Και το ερώτημα αυτό, ουδείς μπορεί να το απαντήσει.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Ένα πρώην στέλεχος του Ταμείου, που απολαμβάνει την πλούσια σύνταξη του, και κολυμπά στην απαξίωση του, επιτέθηκε πρόσφατα στους δημοσιογράφους που κάλυψαν και συνεχίζουν να καλύπτουν την οικονομική κρίση, από την Ελλάδα, τις Βρυξέλλες και την Ουάσιγκτον, με σκαιότατους χαρακτηρισμούς. Απλά έκανε εξαγωγή τον απέραντο κομπλεξισμό του. Όμως, μερικοί δημοσιογράφοι, ευτυχώς λίγοι και χαρακτηρισμένοι, με την άγνοια τους δικαιώνουν αυτούς που αδίκως κατηγορούν τους ανθρώπους των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Η πλειοψηφία των ανταποκριτών στην Αμερική και στην Ευρώπη, και ειδικά όσοι μεταδίδουν από την πηγή των γεγονότων, τιμούν το δημοσιογραφικό επάγγελμα, και απέκτησαν τον σεβασμό και την εκτίμηση των ξένων συναδέλφων τους…