Μετά βαθυτάτης ...
λύπης και εντόνου προβληματισμού ,δράττομαι της ευκαιρίας ως νομίμως εκπροσωπών την Ιερατικήν Σχολήν Δευτέρας Ευκαιρίας Κατερίνης, εκ της θέσεως του Διευθυντού αυτής ως της εκδόσεως της πράξεως αναστολής της λειτουργίας της να διαμαρτυρηθώ για την απόφαση του Γενικού Γραμματέως Θρησκευμάτων του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, όπως συνοπτικώ τω τρόπω καταργήσει ένα εκ των τριών σχολών δευτέρας ευκαιρίας της Δευτεροβάθμιου Εκκλησιαστικής Εκπαιδεύσεως Ελλάδος, αυτό της Κατερίνης.
Απευθύνω, εν πρώτοις, ως εκπαιδευτικός, εις τον ιθύνοντα νουν της πράξεως αναστολής το εύλογον ερώτημα: υπό ποίων κριτηρίων αξιολογουμένη η σχολική μονάδα εκρίθη αναξιόπιστος να υπηρετήση τον ιδρυτικόν νόμον συστάσεως των ΙΣΔΕ;
Ασφαλώς θα αντιπείτε ότι το ολιγάριθμον των εκπαιδευομένων σε αντιδιαστολή με το υπέρογκων των δαπανών λειτουργίας καθιστά απαγορευτικήν, υπό συνθήκας δεινούς οικονομικής κρίσεως τη λειτουργία του εκπαιδευτηρίου. Άραγε η παιδεία ως διαχρονικός θεσμός συμποσούται εις αριθμούς και η γνωστική –επιστημονική κατάρτισις όσο και η διάπλασις δι αυτής του «καινού» ανθρώπου υποχωρεί εις δευτέραν θέσιν;
Γνωρίζω κύριε Γενικέ το δεύτερον πρόσημον της αποφασεως υμών, επιμελώς και τεχνηέντως διασκευαζόμενων , αυτό της μη νομικής κατοχυρώσεως του απολυτηρίου τίτλου σπουδών, μη αντιστοιχούμενα με τους απολυτηρίους τίτλους σπουδών των σχολών δευτέρας ευκαιρίας. Ποιος ευθύνεται άραγε για την «αβλεψία»;
Πόσες φορές εις τας εκάστοτε επιτροπάς αναβαθμίσεως του θεσμού δεν υπεισήλθαμεν εις την ουσία του προβλήματος, δεν επιστήσαμεν την αναγκαιότητα νομικής θωρακίσεως των σχολών, ανελήφθη κάποια πρωτοβουλίαν;
Ουδεμίαν και η αδιαφορία και η σιωπή μάλλον ήτο το προοίμιο ενός προαναγγελθέντος θανάτου.
Απευθύνω, εν δευτέροις, ως πνευματικός πατέρας την ένδακρυ αγωνίαν ημων.
Επισκεφθήκατε ποτέ την ιστορικήν και καρποφόραν σχολήν, αναγνώσατε τας εμπεριστατωμένας εισηγήσεις και αναφοράς ημών για το επιτελούμενο και συντελούμενο πολυσχιδές εκπαιδευτικόν έργον.
Βεβαίως επιλέξαμεν την πνευματικήν στάσιν αποφυγής διατυμπανισμού αυτής της εργώδους προσπαθείας.
Τα αποτελέσματα της Χαριτι Θεού, συντόνου, μεθοδικής, ομαδοκεντρικής διδασκαλίας με εργαλεία τα πολυθεματικά εργαστήρια ημπορείτε να τα διαπιστώσετε ευκρινώς εις την εικόνα των απολυομένων ιεροπαίδων.
Ανατρέξατε εις καθένα έκαστον. Άπαντες ομολογούν τα πολλαπλά οφέλη της εφαρμοζόμενης πρακτικής εξασκήσεως, της βιωματικής προσεγγίσεως των επιστημονικών πεδίων, της διαθεματικής αναζητήσως και όυχι μόνον.
Διο απαντες αδυνατούν να εγκαταλείψουν την Ιερατικήν Σχολήν Κατερινης για πολλούς και ποικίλους λόγους, κυρίως οικονομικούς.
Κατόπιν τούτων, περαίνων τον λόγον, απευθύνομαι ταπεινώς με την διττήν ιδιότητα του δημοσίου εκπαιδευτικού λειτουργού και του λειτουργού ποιμένως, αναρωτηθήκαμε ποίαν πνευματικήν ζημίαν προκαλούμε συνολικώς; Η λύσις είναι η κατάργησις και όχι η αναβάθμισις της σχολής;
Ουδείς δε αμφισβητεί τα λειτουργικά προβλήματα, τα νομικά κωλύματα, τις εκάστοτε αναφυόμενες δυσλειτουργίες, ουδείς όμως αμφισβητεί τους εύχυμους πνευματικούς καρπούς εκ των δράσεων της σχολής, την προπάντων αγαστήν συνεργασίαν και την ανύστακτον μέριμναν δια την σχολήν του Μητροπολίτου Κίτρους κ. Γεωργίου.
Η αντιμετώπισις όλων τούτων είναι ο αιφνίδιος θάνατος και όχι η θεραπεία, η οποία ομολογουμένως δεν μπορεί να χαρακτηριστεί και πολυδάπανος; Καλώ, ευθυνοφρόνως, την πολιτικήν ηγεσίαν, όπως αναθεωρήσει το εσφαλμένον σχέδιον πτησεως την ελληνικής παιδείας.
Καλώ, βαθυσεβάστως, την εκκλησιαστικήν ηγεσίαν,όπως αντισταθεί εις την επιχειρούμενην ισοπέδωσιν της εκκλησιαστικής εκπαιδεύσεως.
Πιστεύω ότι είναι ώρα διαλόγου, προβληματισμού και αναδιατάξεως πνευματικών δυνάμεων προς ανάδειξιν της διαχρονικής δυναμικής εκκλησιαστικής εκπαιδεύσεως. Δια τούτο και παρακαλώ τα αρμόδια συνοδικά όργανα όπως επιληφθούν και προβούν εις τας αναγκαίας ενεργείας.
Ο Διευθυντής
Π. Δημήτριος Καλόγηρος