«Αργυρώ, η φώκια-φαινόμενο», «Αργυρώ, η μασκότ της Σάμου», η φώκια που ...
«αράζει» στις ξαπλώστρες, που φωτογραφίζεται με μικρούς και μεγάλους.
Οι άνθρωποι αγαπούμε να δίνουμε ανθρώπινα χαρακτηριστικά στα ζώα και έτσι η μικρή φώκια που πριν από τρία χρόνια προσέγγισε τους ανθρώπους στις ακτές της Σάμου έγινε γρήγορα «δημοφιλής», αλλά με ανθρώπινους όρους. Μπορεί όμως ένα άγριο ζώο 200 κιλών να αντιμετωπίζεται ως κατοικίδιο;
Το καλοκαίρι η Αργυρώ, όπως βαπτίστηκε, επιτέθηκε (τουλάχιστον) σε δύο λουομένους, πιθανότατα παίζοντας, με αποτέλεσμα να τους τραυματίσει. Εκείνοι το κατήγγειλαν στις Αρχές που έπειτα από αρκετές συζητήσεις με επιστήμονες, αποφάσισαν την αιχμαλώτιση και μεταφορά της.
Η σχετική απόφαση ελήφθη πριν από λίγες ημέρες και υπογράφεται από τον ίδιο τον αναπλ. υπουργό Περιβάλλοντος Γιάννη Τσιρώνη, καθώς η monachus monachus είναι απειλούμενο είδος που προστατεύεται από την εθνική και κοινοτική νομοθεσία.
Οπως αναφέρεται στην απόφαση, η σύλληψη του ζώου «σχετίζεται με τις επαναλαμβανόμενες προσεγγίσει-επιθέσεις της συγκεκριμένης μεσογειακής φώκιας με τραυματισμούς σε λουομένους με κίνδυνο την απώλεια ανθρώπινης ζωής ή τη θανάτωση του ζώου». Η σύλληψη της φώκιας θα πραγματοποιηθεί με την αρωγή της MOm (Εταιρεία για τη Μελέτη και Προστασία της Μεσογειακής Φώκιας), υπό την επίβλεψη της καθηγήτριας της Κτηνιατρικής Σχολής του ΑΠΘ Αναστασίας Κομνηνού.
«Η Αργυρώ έβγαινε από πολύ μικρή στις ακτές της Σάμου. Οσο ήταν μικρή, δεν υπήρχε θέμα. Ομως αυτές οι περιπτώσεις συνήθως δεν έχουν καλή κατάληξη. Σήμερα η φώκια είναι περίπου 3 ετών, με μήκος 2 μέτρα και βάρος πάνω από 150 κιλά», εξηγεί ο πρόεδρος της MOm, Πάνος Δενδρινός. «Είναι ένα δυνατό ζώο, μπορεί να θέλει να παίξει, θεωρεί ότι ο άνθρωπος είναι φώκια και μπορεί να καταδυθεί και να μείνει κάτω από το νερό. Αν όμως έρθει επάνω σου την ώρα που κολυμπάς ένα θηλαστικό 150 κιλών, αυτό μπορεί να είναι επικίνδυνο». Σύμφωνα με πληροφορίες, οι δύο καταγγέλλοντες δέχθηκαν την επίθεση του ζώου ενώ κολυμπούσαν.
«Πρέπει να δοθεί στη συγκεκριμένη φώκια η ευκαιρία να ενταχθεί σε μια ομάδα του είδους της», εξηγεί η κ. Κομνηνού. «Θα της τοποθετήσουμε έναν πομπό, ώστε να παρακολουθήσουμε μέσω δορυφόρου την πορεία της. Κατόπιν θα τη μεταφέρουμε σε περιοχή όπου ζουν monachus monachus.
Αν το καλοκαίρι βρεθεί και πάλι σε παραλίες, τότε πρέπει να εξετάσουμε σοβαρά τον περιορισμό της. Η επαφή του ανθρώπου με ένα άγριο ζώο, όσο συναρπαστική εμπειρία κι αν φαίνεται, μπορεί να μην έχει καλή κατάληξη και για τους δύο.
Το καλύτερο που μπορεί να κάνει κάποιος αν δει ένα μεγάλο θαλάσσιο ζώο στην ακτή είναι να μην το ενοχλήσει και να ειδοποιήσει το λιμεναρχείο, το οποίο γνωρίζει πού πρέπει να αποταθεί. Τα άγρια ζώα ανήκουν στη φύση, δεν πρέπει να επιδιώκουμε την εξοικείωσή τους μαζί μας, ούτε τη δημιουργία μιας σχέσης εξάρτησης».