Πιστεύω ότι διανύουμε ...
μία ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο και το φθινόπωρο θα είναι εξαιρετικά "θερμό".
Τα ερωτήματα πολλά και ποικίλα και αναρωτιέμαι εάν υπάρχουν άλλα περιθώρια.
Άραγε θα μπορέσουμε να επουλώσουμε τις πληγές μας;
Θα μπορέσουμε να απελευθερωθούμε από τα πραγματικά διλήμματα που έχουν θολώσει την κρίση μας;
Αλήθεια πόσο ώριμοι είμαστε;
Η απουσία των κυβερνητικών βουλευτών, μέχρι σήμερα δεν είναι προσβλητική και ουσιαστική;
Η αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων, θα περάσει απαρατήρητη;
Γιατί δεν μιλούν, δεν ακούγονται και κυκλοφορούν σαν βρεγμένες γάτες;
Για κοινωνικές ανάγκες δεν μιλούν, τις φωνές τους δεν τις έχουμε ακούσει σε ραδιοτηλεοπτικά μέσα, ένα άρθρο σε εφημερίδες δεν έγραψαν και μετέτρεψαν την πολιτική μέσα από την εγωπαθή ιδιοτέλεια τους σε βιοποριστικά επαγγέλματα.
Τα πρόσωπά όλων ίδια και απαράλλακτα. Άραγε, πόσο υποκριτές είναι;
Μήπως τα προσωπεία τους δεν είναι πλέον ευάλωτα και έτοιμα να πέσουν;
Κλείνοντας πιστεύω ότι, στη κατάλληλη στιγμή που όλοι ξέρουμε και μόνο με ωριμότητα και σύνεση ο θυμόσοφος λαός θα τους στείλουν στα εξ ων συνετέθη.