Ανεξαρτήτως ποιος έχει ...
δίκιο ή άδικο στην υπόθεση του Ελληνικού, αλλά και σ΄ αυτήν της πώλησης ποσοστού της ΔΕΗ, αυτό που θα πρέπει να προβληματίζει περισσότερο είναι η εικόνα που εμφανίζει για ακόμη μια φορά η χώρα.
Διότι είναι αδιανόητο έπειτα από τόσα χρόνια κρίσης, την υπογραφή τριών μνημονίων από τρεις διαφορετικές κυβερνήσεις και την απειλή χρεοκοπίας περισσότερες από τρεις φορές, να ασχολείται όλη η χώρα με τα αυτονόητα.
Η κυβέρνηση αυτή υπέγραψε μια συμφωνία. Την αποδέχθηκε, δεσμεύτηκε να την υλοποιήσει, άλλαξε σημεία που δεν την άρεσαν δίνοντας αγώνα με τους δανειστές. Αλλά η συμφωνία πρέπει να εφαρμοστεί, το λένε όλοι πως, αν δεν τηρηθεί το πρόγραμμα και δεν γίνουν οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, η οικονομία δεν πρόκειται σε καμιά περίπτωση να βγει από το τούνελ.
Γεννά, επομένως, ερωτήματα το γεγονός ότι μέσα στο κατακαλόκαιρο εγείρονται θέματα για το Ελληνικό και για τη ΔΕΗ.
Στην πρώτη περίπτωση, μόλις πριν από μερικές εβδομάδες, υπεγράφη το Μνημόνιο Κατανόησης μεταξύ της κοινοπραξίας που ανέλαβε το έργο και του ΤΑΙΠΕΔ. Μάλιστα, ξεκίνησε ολόκληρη διαφημιστική εκστρατεία με τίτλο «ξεκινάμε» και με τη Lamda να θεωρεί δεδομένο ότι μέσα στο φθινόπωρο θα λυθούν και τα τελευταία προβλήματα και θα μπορούσε να βάλει... μπουλντόζες μέχρι το τέλος της χρονιάς.
Αίφνης εγείρεται θέμα αρχαιολογικής υπηρεσίας και υπουργείου Πολιτισμού, λες και δεν γνώριζαν τι υπάρχει στην έκταση όταν υπογραφόταν η συμφωνία. Ομοίως και στην περίπτωση της πώλησης ποσοστού της ΔΕΗ δεν μπορεί να εμφανίζονται υπουργοί και στελέχη και να ξεχνούν ότι η κυβέρνηση έχει δεσμεύσεις.
Η εικόνα μιας χώρας που δεν μπορεί κερδίσει τη χαμένη της αξιοπιστία, που κάνει πίσω σε συμφωνημένες ιδιωτικοποιήσεις και που δείχνει να μη σέβεται ή να μην επιθυμεί τις επενδύσεις που θα φέρουν χιλιάδες θέσεις εργασίας και χρήμα, δεν είναι καλή.
Και δημιουργεί μεγαλύτερα προβλήματα, αν αναλογιστεί κανείς ότι έρχεται ακόμη μια δύσκολη διαπραγμάτευση, αλλά κι ότι ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρχει αν μπαίνουν συνεχή προσκόμματα.