Φρούδα ελπίδα;


Ο λογαριασμός που 


καλούμαστε να πληρώσουμε είναι πολύ «βαρύς».

Η άποψή μου είναι ότι, γίνεται μια προσπάθεια να ωραιοποιούν την κατάσταση κυβερνητικοί βουλευτές καθώς στηρίζουν άκριτα όλες τις επιλογές της. 


Πιστεύω ότι η  κυβέρνηση δεν δικαιούται να πανηγυρίζει για τα αποτελέσματα των πολιτικών που ακολουθήθηκαν την τελευταία περίοδο.

Τα «παιχνίδια» με τη συμφωνία, τα πίσω - μπρος με τα προαπαιτούμενα και βεβαίως οι νέες απαιτήσεις των δανειστών το μόνο που κάνουν είναι να σφίγγουν περισσότερο τη θηλιά στον λαιμό της χώρας.
Η ρητορεία του κ. Αλέξη Τσίπρα, ως αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης που μιλούσε και έταζε στους ψηφοφόρους σκίσιμο του μνημονίου με ένα νόμο και ένα άρθρο όταν θα γινόταν πρωθυπουργός, αποδείχθηκε φρούδα ελπίδα αλλά και πράξη μη εφαρμόσιμη.

Για όσο θα συνεχίζουμε να ακούμε πράγματα που υποτιμούν τη νοημοσύνη μας, ας είμαστε στην καλύτερη περίπτωση, επιφυλακτικοί.

Και η αλήθεια είναι ότι σε κανένα από τα προηγούμενα μνημόνια και όταν ακόμη τα ελλείμματα είχαν διψήφια νούμερα, δεν υπήρξε τόσο μεγάλη αύξηση στους φόρους και τις εισφορές.

Επίσης, η άρση της αβεβαιότητας και η επιστροφή στην ομαλότητα θα πρέπει να αποτελέσουν τα ηχηρά καμπανάκια στο Μαξίμου και ειδικά στο οικονομικό επιτελείο.
Απαιτείται το ταχύτερο από την κυβέρνηση να βάλει μπροστά ένα γενικευμένο σχέδιο ενίσχυσης της πραγματικής οικονομίας.

Μόνο με περίσκεψη, με ειλικρίνεια, με υπευθυνότητα και η ανάληψη σοβαρών πρωτοβουλιών μπορούν να αλλάξουν την πορεία των πραγμάτων και να δημιουργήσουν ξανά ελπίδα για κάτι καλύτερο.