Η χώρα μας ...
διέρχεται μια από τις πιο κρίσιμες περιόδους της μεταπολεμικής ιστορίας της.
Η ανάληψη με βαρύτατες υποχρεώσεις της χώρας μας στα πλαίσια του 3ου μνημονίου, χαρακτηρίζεται από αντιαναπτυξιακές και άκρως υφεσιακές ρυθμίσεις που επιβαρύνουν περισσότερο πολίτες κι επιχειρήσεις.
Η αβεβαιότητα δεν συμφέρει κανέναν, καθώς η κατάσταση που βρίσκεται η Ελλάδα δεν υπάρχουν εύκολες συνταγές.
Κοινωνίες χωρίς οράματα είναι καταδικασμένες σε στασιμότητα κι αφανισμό.
Αυτό που θέλει η πατρίδα μας είναι ένα μακροπρόθεσμο στρατηγικό σχέδιο αναφοράς, διαμορφωμένο μέσα από κοινωνική διαβούλευση, που θα οδηγήσει στην υλοποίηση ενός τελικού στόχου του οράματος, που έχει επιλέξει μια κοινωνία για το μέλλον της οικονομίας της.
Το Προσφυγικό - μεταναστευτικό δυναμώνει ημέρα με την ημέρα, απειλώντας να τινάξει στον αέρα και την κοινωνία και την οικονομία.
Θεωρώ ότι είμαστε σε απόσταση αναπνοής με τραγικές συνέπειες.
Η κυβέρνηση διαπράττει πάλι το ίδιο ακριβώς λάθος, όπως και πέρσι τέτοια εποχή.
Δημιουργεί την εντύπωση της σκληρής διαπραγμάτευσης και τέλος προσπαθεί να δικαιολογήσει την συμφωνία που θα περιέχει επώδυνα μέτρα.
Η Ελλάδα δεν μπορεί να «σέρνεται» σε μια διαρκή στασιμότητα.
Η χώρα μας πρέπει να κάνει το μεγάλο βήμα.
Τώρα πρέπει να αντιληφθούμε όλοι μας πως μια «εθνική προσπάθεια» θα δημιουργήσει τις βάσεις για μια διαφορετική, και πιο ελκυστική χώρα, για είμαστε έτοιμοι να απολογηθούμε στα παιδιά μας και στις επόμενες γενιές.