στοιχεία δείχνουν ότι το προσφυγικό εξελίσσεται σε μια βραδυφλεγή βόμβα, όταν η μόνιμη τακτική της κυβέρνησης είναι να διαπραγματεύεται αλλά να μην καταλήγει πουθενά, όταν την ώρα που η αξιολόγηση παραπέμπεται από εβδομάδα σε εβδομάδα, όταν η πραγματική οικονομία διογκώνεται δραματικά και βρίσκεται σε κατάσταση ασφυξίας, όταν οι επιχειρηματίες και οι εργαζόμενοι δεν αντέχουν να πληρώνουν τους ήδη υπερβολικούς φόρους, και τέλος όταν η μόνιμη τακτική της κυβέρνησης είναι να μην καταλήγει πουθενά, αναρωτιέμαι, πρέπει να οδηγηθεί τη χώρα στο απόλυτο αδιέξοδο;
Μήπως το εκλογικό σώμα ως ανώτατο όργανο της πολιτείας έχει τον κυρίαρχο λόγο;
Μήπως πρέπει να αναρωτηθούμε, πως εκλέγουμε κάθε φορά , τι εκλέγουμε και γιατί εκλέγουμε;
Μήπως πρέπει να καταλάβουμε επιτέλους, ποιες είναι οι εκλογικές συνέπειες;
Πιστεύω, ότι η λαϊκή εντολή πάντα θα παραβιάζεται και οι παραβάτες πολιτικοί θα μένουν πάντα ατιμώρητοι.
Ζητείται επειγόντως υπεύθυνη θεραπεία,
Α. Θεσμοθέτηση δεσμευτικών πολιτικών προγραμμάτων για τα πολιτικά κόμματα,
Β. Καθιέρωση σταυρού προτίμησης για κάθε πολιτευόμενο πρόσωπο, με κατάργηση των δεσμευμένων συνδυασμών (λίστα),
Γ. Πλήρη ανεξαρτησία της δικαστικής εξουσίας με παύση διορισμού της Διοίκησης της Δικαιοσύνης από την εκτελεστική εξουσίας,
Δ. Σύνδεση της αμοιβής των πολιτικών με την αποδοτικότητα τους και την παραγωγικότητα της Εθνικής οικονομίας, κλπ
Άλλως, ο θεσμός των εκλογών σ΄ αυτήν την χώρα θα "πάσχει" και άλλη μια παθογένεια θα παραμένει "ΑΝΊΑΤΗ".