Βρισκόμαστε ένα ...
χρόνο μετά, από τη πρώτη φορά Αριστεροδεξιά κυβέρνηση και μάλιστα μετά από ένα δημοψήφισμα στο οποίο ο ελληνικός λαός άλλο ψήφισε και άλλο ήρθε.
Για μια ακόμα φορά, η κυβέρνηση έρχεται αντιμέτωπη με τον εαυτό της, με τη συνοχή της και κυρίως με χιλιάδες αγανακτισμένους.
Η κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.- ΑΝ.ΕΛ αναζητά συναίνεση και η χώρα πληρώνει ολοένα ακριβότερα τη διπλή γλώσσα.
Στα αγροτικά μπλόκα επικρατεί οργή και για πρώτη φορά οι κινητοποιήσεις τους πλαισιώνονται από ελεύθερους επαγγελματίες που διαμαρτύρονται για το ασφαλιστικό - φορολογικό.
Σίγουρα οι αγρότες έχουν δίκιο σε πολλά από τα αιτήματά τους και οι εισφορές που καλούνται να πληρώσουν είναι πολλές.
Ο ΦΠΑ τους έχει προκαλέσει μεγάλα προβλήματα και η παράλογη προκαταβολή του φόρου τους πιέζει αφόρητα.
Ενδεχομένως, θα ζήσουμε εικόνες του παρελθόντος, με πολυήμερα μπλόκα, με εντάσεις, με φορτηγά να συνωστίζονται στους δρόμους, με χιλιάδες πολίτες να αδυνατούν να πάνε από το ένα μέρος στο άλλο.
Ίσως οι κυβερνώντες, εφαρμόζουν μια πολιτική, με το χειρότερο δυνατό τρόπο και επιδεινώνουν τη θέση της χώρας που επί χρόνια κατάγγελλαν και συκοφαντούσαν.
Θεωρώ ότι, όταν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις ασφυκτιούν, χρειάζεται η χώρα να μπει σε τροχιά ανάπτυξης και για να εισέλθει η ελληνική οικονομία σε κατάσταση σταθεροποίησης θα πρέπει να υπάρξουν θεμελιώδεις προϋποθέσεις καθώς απαιτούνται ουσιαστικές ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις.