Σκηνικό σταθερότητας;


 Το νομοσχέδιο για το ...
παράλληλο πρόγραμμα της κυβέρνησης «ποτέ δεν αποσύρθηκε», επισημαίνεται σε ανακοίνωση που εξέδωσε το γραφείο Τύπου του πρωθυπουργού προσθέτοντας πως η συζήτηση του νομοσχεδίου θα συνεχιστεί στην αρχή του 2016.

Το παράλληλο πρόγραμμα αποδεικνύει για μια φορά ακόμα την αντιφατική συμπεριφορά της κυβέρνησης, καθώς επιμένει σε μια αποτυχημένη και αναποτελεσματική τακτική που την έχουμε πληρώσει πανάκριβα τους τελευταίους μήνες και μάλιστα για ένα νομοσχέδιο άνευ ουσίας.

Στην καθημερινή ειδησεογραφία μπορεί κανείς να βρει δείγματα τριτοκοσμικής ακυβερνησίας.

Τα ερωτήματα πολλά  και σε όλους :  Σε ποια χώρα της Ευρώπης μια καινούργια κυβέρνηση που ευαγγελίζεται την αξιοκρατία αλλάζει με συνοπτικές διαδικασίες και χωρίς καμία επί της ουσίας αξιολόγηση 111 διοικητές και αναπληρωτές διοικητές νοσοκομείων διατηρώντας τη θέση τους μόνον 16 από αυτούς που είχαν τοποθετήσει προηγούμενες κυβερνήσεις;

Σε ποια χώρα της Ευρώπης βουλευτής της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν τολμάει να πάει για φαγητό στο κέντρο της πόλης - το λεγόμενο άβατο τον Εξαρχείων - αφού καταλήγει στο νοσοκομείο από επίθεση αναρχοαυτόνομων κουκουλοφόρων;

Σε ποια χώρα της Ευρώπης υπουργός αποφασίζει να αλλάξει στη μέση της σχολικής χρονιάς το τρόπο εξετάσεων της τρίτης λυκείου αναστατώνοντας τους μαθητές που είχαν προετοιμαστεί διαφορετικά;

Σε ποια χώρα της Ευρώπης ένας κορυφαίος υπουργός της κυβέρνησης παραλληλίζει το σύμφωνο συμβίωσης των ομόφυλων ζευγαριών με οίκους ανοχής στη Γερμανία για κτηνοβάτες και παραμένει στην θέση του ως βασικός πυλώνας μιας αριστερής διακυβέρνησης;

Δυστυχώς για την κυβέρνηση οι επικοινωνιακές πιρουέτες στις οποίες αρέσκεται δεν συνιστούν μεταρρυθμιστική πολιτική.

Μια επιλογή υπάρχει και για την κυβέρνηση και για τη χώρα:

Να τελειώνουμε όσο γίνεται γρηγορότερα με τις δεσμεύσεις που έχουμε αναλάβει ως Έλληνες, μήπως και διαμορφωθεί επιτέλους ένα σκηνικό σταθερότητας  στην οικονομία και την κοινωνία.

Δυστυχώς για την κυβέρνηση οι επικοινωνιακές πιρουέτες στις οποίες αρέσκεται δεν συνιστούν μεταρρυθμιστική πολιτική ούτε βέβαια παράλληλο πρόγραμμα.

Και ένα ερώτημα παραμένει,  μήπως φωνάξαμε τους λύκους να φυλάξουν τα πρόβατα;