Ίσως τo 2015 να ήταν η ...
χειρότερη χρονιά από το 2010.
Το 2015 μας γέμισε άγχος, πολλαπλασίασε τις δυσκολίες επιβίωσης για επιχειρήσεις και νοικοκυριά και οδήγησε ακόμη και τους απλούς πολίτες στα όρια του διχασμού.
Το 2015 απεδείχθη απόλυτα τρικυμιώδες παρά τις προσδοκίες προόδου και σταθερότητας που οι κυβερνώντες καλλιεργούσαν.
Ο ελληνικός λαός έζησε μέρες μεγάλης ανασφάλειας, η όποια εμπιστοσύνη χάθηκε και η χώρα βρέθηκε πάμπολλες φορές στο χείλος του γκρεμού.
Ένα χρόνο τώρα μετράμε μόνο θυσίες και απώλειες και η Ελλάδα πιέζεται πολλαπλώς.
Τα capital controls και το δημοψήφισμα του καλοκαιριού, του οποίου αναγκάστηκε να αναιρέσει στην πράξη ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας λίγες ημέρες μετά ήταν και είναι το κλίμα και η ατμόσφαιρα της απόλυτης ανασφάλειας.
Η χώρα έμεινε στο ευρώ και όλα δείχνουν ότι ίσως μπορούμε να ελπίζουμε πως κάποτε θα ξεμπερδέψουμε από το Μνημόνιο.
Πριν από λίγες μέρες η Κυβέρνηση εξαναγκάσθηκε να αποσύρει και μάλιστα άρον-άρον από τη Βουλή το περίφημο παράλληλο πρόγραμμα, καθώς η γενική οδηγία είναι “τέρμα οι μονομερείς ενέργειες” και “δεν νομοθετείτε τίποτα που να εμπεριέχει δημοσιονομικό κόστος χωρίς την προηγούμενη έγκριση της τρόικας”.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι όλες οι κόκκινες γραμμές που έχουν θέσει μέσα στο 2015, καταπατήθηκαν μέχρι που έσβησαν.
Σήμερα το πιο αποκαρδιωτικό και ανησυχητικό για την πορεία της χώρας είναι ότι η ανασφάλεια περισσεύει και οι κυβερνώντες αντί να ενώνουν διχάζουν, επιμένοντας σε κυνήγι μαγισσών για την παραμονή στην εξουσία και μόνον γι' αυτή.
Όσο δεν προσφέρεται σταθερότητα και παραγωγική διέξοδος, η χώρα δυστυχώς θα χάνει και θα χάνεται.