Ως έτος πολιτικού ...
Big Bang προδιαγράφεται το 2016, καθώς οι εσωκομματικές ισορροπίες σε ΣΥΡΙΖΑ, Ν.Δ. και στα μικρότερα κόμματα είναι άκρως ασταθείς, ενώ η χώρα καλείται να αντιμετωπίσει τη μείζονα κρίση του προσφυγικού, αλλά και να υιοθετήσει επώδυνα μέτρα στο ασφαλιστικό και τη φορολόγηση των αγροτών, προκειμένου να παραμείνει σε ευρωπαϊκή τροχιά.
Η εικόνα κυριαρχίας του πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα είναι ψευδεπίγραφη και οφείλεται εν πολλοίς στην εσωστρέφεια που προκάλεσε στη Ν.Δ. το εκλογικό φιάσκο της 22ας Νοεμβρίου: Δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, αλλά και μυστικές μετρήσεις, αποτυπώνουν «ισοπαλία» μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ., σε χαμηλά ποσοστά, παρά το γεγονός ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης παραμένει ακέφαλο, διαμορφώνοντας ένα εντελώς διαφορετικό πλαίσιο απ’ ό,τι τρεις μήνες μετά τις εκλογές του περασμένου Ιανουαρίου, όταν το προβάδισμα του κ. Αλ. Τσίπρα ήταν συντριπτικό.
Παράλληλα, ο πρωθυπουργός έχει να αντιμετωπίσει, από τις αρχές Ιανουαρίου, έναν πολιτικό γολγοθά: Μέχρι την πρώτη εβδομάδα του Φεβρουαρίου θα πρέπει να έχει ψηφιστεί η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού, ενώ σε παράλληλο χρόνο θα πρέπει να προωθηθούν οι αλλαγές στη φορολόγηση του ασφαλιστικού. Και μάλιστα, σε ένα ιδιαίτερα δυσμενές περιβάλλον.
Το μήνυμα
Η επιλογή του Euroworking Group να απαιτήσει την απόσυρση του νομοσχεδίου με το παράλληλο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να εκταμιευθεί η υποδόση του ενός δισ., συνιστά σαφές μήνυμα πως οι εταίροι θα επιμείνουν στην υλοποίηση του τρίτου μνημονίου χωρίς παρεκκλίσεις, ή με την ελαστικότητα που προσδοκούσε το Μέγαρο Μαξίμου ως αντιστάθμισμα για το βάρος το οποίο έχει επωμιστεί η χώρα λόγω του προσφυγικού.
Επίσης, η απροθυμία υπουργών και βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ να στηρίξουν εντός Βουλής ή στα τηλεοπτικά παράθυρα τις κυβερνητικές επιλογές συνιστά ισχυρή ένδειξη ότι οι αντοχές της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κυβερνώντος κόμματος είναι πεπερασμένες.
Σε σημείο καμπής, όμως, πιθανότατα θα εισέλθει με το νέο έτος και η Ν.Δ., κατά πολλούς ανεξαρτήτως του αποτελέσματος της σημερινής αναμέτρησης για την ηγεσία.
Τα όσα διαδραματίστηκαν κατά τις προεκλογικές εκστρατείες των κ. Ευάγγ. Μεϊμαράκη, Κυρ. Μητσοτάκη, Αδ. Γεωργιάδη και Απ. Τζιτζικώστα, αλλά και ο εσωκομματικός θόρυβος που προκλήθηκε από τη δημοσιοποίηση της τηλεφωνικής επικοινωνίας του κ. Τσίπρα με τον κ. Κ. Καραμανλή πριν από τη σύνοδο κορυφής της 12ης Ιουλίου, κατέδειξαν έναν βαθύτερο διχασμό εντός του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που μορφοποιείται σε δύο άξονες: Πρώτον, μεταξύ των πιο μετριοπαθών, «καραμανλικής» προέλευσης στελεχών, και εκείνων με πιο «δεξιά» χαρακτηριστικά. Δεύτερον, με επίκεντρο τον βαθμό συναίνεσης που θα μπορούσε να παράσχει η Ν.Δ. στην κυβέρνηση Τσίπρα.
Υπό το ανωτέρω πρίσμα, ως εκ τούτου, οι επερχόμενες ψηφοφορίες για το ασφαλιστικό και τη φορολόγηση των αγροτών, είναι πολύ πιθανόν να δοκιμάσουν τις αντοχές της Ν.Δ., ειδικά εάν διαπιστωθεί πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αδυνατεί να υλοποιήσει τα επερχόμενα μέτρα με τις δικές της κοινοβουλευτικές δυνάμεις.
Επίσης, μοχλός εξελίξεων –ακόμη και αποσκιρτήσεων από τη Ν.Δ. ή διάσπασης– μπορεί να αποδειχθεί η επερχόμενη αλλαγή του εκλογικού νόμου επί το αναλογικότερο, για την οποία δεσμεύθηκε ο κ. Τσίπρας στο πρόσφατο συμβούλιο αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Πρ. Παυλόπουλο, καθώς εκ των πραγμάτων ευνοεί τη δημιουργία νέων πολιτικών σχηματισμών.
Παράλληλα, οι τυχόν εξελίξεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ θα έχουν ευθεία αντανάκλαση τόσο στο ΠΑΣΟΚ, όσο και στο Ποτάμι, ειδικά εάν η κυβέρνηση απολέσει τη δεδηλωμένη, καθώς θα πρέπει να συμφωνηθούν οι όροι συμμετοχής σε άλλο κυβερνητικό σχήμα από την παρούσα Βουλή, με κεντρικό θέμα εάν σ’ αυτό θα πρέπει να μετέχει ή όχι η Ν.Δ.
Οι επαφές με ξένους
Στα δύο κόμματα της ήσσονος αντιπολίτευσης ήδη υπάρχουν διαφοροποιήσεις για το εάν στον κ. Τσίπρα θα πρέπει να ασκείται δομική αντιπολίτευση ή όχι, αλλά και για το κατά πόσον θα πρέπει να υπερψηφίζονται ορισμένα μέτρα που αποτελούν απόρροια του τρίτου μνημονίου, το οποίο τα δύο κόμματα είχαν στηρίξει τον περασμένο Αύγουστο, προκειμένου η χώρα να παραμείνει στη Ζώνη του Ευρώ.
Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, στις επαφές του με ξένους ηγέτες, ο κ. Τσίπρας ζητεί επιμόνως να ασκηθεί πίεση στα κόμματα της αντιπολίτευσης, προκειμένου να στηρίξουν τους εφαρμοστικούς νόμους του μνημονίου.
Το θολό, ελληνικό πολιτικό τοπίο καταγράφεται με ιδιαίτερη προσοχή από τα μεγάλα ευρωπαϊκά κέντρα, ενόψει και της πρώτης αξιολόγησης μέσω της οποίας θα ανοίξει ο δρόμος για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους.
Ορισμένοι εκτιμούν πως με δεδομένη τη νωπή λαϊκή εντολή η παρούσα κυβέρνηση θα πρέπει να παραμείνει με ορίζοντα τετραετίας, καθώς δεν είναι δυνατόν στην παρούσα φάση να αναζητηθεί εναλλακτική κυβερνητική λύση.
Άλλες εκτιμήσεις αναφέρουν πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν έχει τη δυνατότητα να εφαρμόσει τα συμφωνηθέντα και να οδηγήσει τη χώρα στην έξοδο από την κρίση, οπότε μόνες εναλλακτικές είναι κυβέρνηση μικρού συνασπισμού με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ και συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού, ή οικουμενική στην οποία, βεβαίως, θα μετέχει και η Ν.Δ., ενώ θα πρέπει να επιλεγεί τρίτο πρόσωπο ως πρωθυπουργός.