Η πατρίδα μας χρειάζεται...
νέο όραμα.
Άραγε πόσο δύσκολο είναι να δημιουργηθεί ένα πρόγραμμα εναλλακτικής εξόδου από την κρίση που θα αποτελέσει τη στερεά βάση για να χτίσουμε την Ελλάδα της Ευρώπης της ελευθερίας, της αλληλεγγύης και της ανοικτής οικονομίας;
Άραγε ποιος δεν θα ήθελε την Ελλάδα των αξιών, της ηθικής συνέπειας και της κοινωνικής συνοχής και μια Ελλάδα της ποιοτικής εκπαίδευσης, της καινοτομίας και της επιχειρηματικότητας;
Μήπως τα αδιέξοδα είναι πλέον μπροστά μας;
Μήπως η οικονομική πολιτική, όπως ασκήθηκε όλα τα τελευταία χρόνια, έχει εξαντλήσει κάθε περιθώριο και δυνατότητα εξόδου από την κρίση και απαιτείται πλέον ριζική αλλαγή πλεύσης;
Μήπως η συνεχής επιβάρυνση με όλο και νέους φόρους έφθασε στα όρια και η συνέχιση της ίδιας τακτικής δεν μπορεί να αποδώσει άλλα έσοδα;
Μήπως η συνεχής επιβολή φόρων έχει «γονατίσει» τους φορολογούμενους;
Μήπως οι φορολογούμενοι πολίτες εξαντλήθηκαν φορολογικά, οι επιχειρήσεις δεν έχουν κέρδη και η αγορά δεν κινείται για να αποδώσει φόρο επί του τζίρου.
Άλλωστε διαπιστώνεται «βουτιά» στα έσοδα και κυρίως στα έσοδα από τον φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων, τον φόρο εισοδήματος νομικών προσώπων, αλλά και από τον ΦΠΑ.
Όλοι συμφωνούν πως το οικονομικό επιτελείο και η κυβέρνηση δεν έχουν άλλο δρόμο, παρά να αντιληφθούν ότι η επιβολή νέων φόρων δεν προσφέρεται πια ως λύση.
Αλλά και όταν δεν υπάρχει αντιπολίτευση, τα μέτρα περνούν πολύ πιο εύκολα και η κοινή γνώμη ήδη άλλωστε μουδιασμένη, αποπροσανατολίζεται ακόμα ευκολότερα.
Χρειάζεται ένα σοκ, μια συνένωση δυνάμεων και ανθρώπων που μπορούν να κάνουν τη δουλειά, μια σύνθεση ικανοτήτων και οραμάτων.
Ήρθε η ώρα να προχωρήσει επιτέλους η χώρα χωρίς τα φαντάσματα και τις σκιές του παρελθόντος.