Μήπως στις 20 ...
Σεπτεμβρίου ήρθε η ώρα να κυριαρχήσει η λογική στο συναίσθημα;
Και αναρωτιέμαι εάν υπάρχει ένα εθνικό σχέδιο με ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.
Άραγε μπορεί να δημιουργηθεί μία σταθερή κυβέρνηση με ορίζοντα τετραετίας;
Πιστεύω ότι στη κρισιμότητα των στιγμών είναι, η ευρύτερη συνεργασία των πολιτικών δυνάμεων.
Η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης και της πολιτικής σταθερότητας θα οδηγήσει σε πολύ καλύτερα αναπτυξιακά αποτελέσματα.
Η χώρα μας έχει πολύ δύσκολα μπροστά της και ο καθένας φτιάχνει μόνος του την μοίρα του.
Μια κυβέρνηση συνεργασίας που να έχει την ευρύτερη δυνατή κοινοβουλευτική και πολιτική στήριξη, θα οδηγήσει τη χώρα στην κανονικότητα και την ανάπτυξη.
Οι πολιτικοί αντί να υπόσχονται εκ νέου λαγούς με πετραχήλια, δεν πιστεύουν σε τίποτα άλλο παρά τη νομή της εξουσίας και το χρήμα.
Κλείνοντας πιστεύω ότι στην πολιτική χρειάζεται όλοι να κάνουν μια αληθινή αυτοκριτική.
Με γνώμονα το ΌΧΙ σε όποιον λέει τα περισσότερα που αρέσουν, που ακούγονται όμορφα στα αυτιά, με ψεύδη, με αμηχανία και με συνθήματα της κακιάς ώρας να επιλέξουμε το καλύτερο.
Έτσι κερδίζονται οι μάχες, και μάλιστα ειδικά σε αυτή τη φοβερή εποχή.
Η χώρα μας περνά μεγάλες δοκιμασίες και στη Δημοκρατία μας δεν υπάρχουν αδιέξοδα.