Δεν πρωτοτυπούμε ...
υπενθυμίζοντας ότι τα χρονικά περιθώρια είναι ασφυκτικά. Αλλωστε, αυτήν τη φορά δεν χρειάζεται να επικαλεστούμε τις υπάρχουσες συμφωνίες και τις προβλεπόμενες σε αυτές ημερομηνίες τήρησης της μιας ή της άλλης δέσμευσης. Τώρα είναι οι δηλώσεις του πρωθυπουργού αλλά και του αντιπροέδρου της κυβέρνησης που προσδιορίζουν ότι ο επιδιωκόμενος έντιμος συμβιβασμός είναι υπόθεση μερικών εικοσιτετραώρων.
Αν και κατά πόσο θα δικαιωθούν οι προσδοκίες των κυβερνώντων μένει να το δούμε. Πάντως, οι προθέσεις τους είναι δεδομένες. Ο Γ. Δραγασάκης φιλοδοξεί ότι μέχρι την Τρίτη θα έχουν επιτευχθεί οι επιθυμητές συγκλίσεις με τους εταίρους και δανειστές και ο πρωθυπουργός πιστεύει με τη σειρά του ότι η Σύνοδος Κορυφής της 20ής και 21ης Μαΐου θα αποδώσει την πολιτική λύση την οποία επίμονα επιδιώκει.
Δεδομένο είναι μάλιστα και το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα κινηθεί η κυβέρνηση προκειμένου να εξασφαλίσει τη συμφωνία. Οπως υπογράμμισε ο Αλ. Τσίπρας με την ομιλία του στο συνέδριο του Economist, ήδη η κυβέρνηση έχει προβεί στους συμβιβασμούς που της αναλογούν. Τώρα είναι η σειρά των εταίρων να προβούν σε ανάλογες κινήσεις. Οι συμβιβαστικές λύσεις συνεπάγονται εκατέρωθεν υποχωρήσεις. Εκεί που η ελληνική πλευρά δεν πρόκειται να υποχωρήσει είναι στην απαίτηση για νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις.
Αν και κατά πόσο θα αποδώσει ο νέος κυβερνητικός σχεδιασμός είναι κάτι που οι επόμενες μέρες θα το δείξουν. Αλλά το βέβαιο είναι ότι εδώ που έχουμε φτάσει περιθώρια για νέες αποτυχίες δεν υπάρχουν. Η πραγματική οικονομία έχει ουσιαστικά αδρανοποιηθεί, η κατάστασή της επιδεινώνεται συνεχώς και η έλλειψη ρευστότητας δεν αφήνει περιθώρια για αισιόδοξες προοπτικές. Είναι κάτι που όλοι το γνωρίζουμε και δεν τρέφουμε ψευδαισθήσεις ότι χωρίς τη βοήθεια και τη συνεργασία των εταίρων μας είναι δυνατή η βελτίωση της σημερινής οικονομικής πραγματικότητας.
Και αυτό ακριβώς το δεδομένο είναι που θα πρέπει να έχουν κατά νου όσοι έμμεσα ή άμεσα και για λογαριασμό της μιας ή της άλλης πλευράς είναι σε θέση να επηρεάσουν σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό την πορεία και το τελικό αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων.
Εκείνο που πάνω απ' όλα μετράει είναι η τύχη μιας χώρας και ενός λαού που βίωσαν και βιώνουν μια χωρίς προηγούμενο για ευρωπαϊκή δημοκρατία οικονομική περιπέτεια. Κάπου εδώ η ταλαιπωρία αυτή πρέπει να σταματήσει. Το χρωστάμε πρώτοι εμείς στον τόπο μας και στο μέλλον του. Και το χρωστάνε και οι εταίροι μας στο όνειρο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.