Στην Αθήνα του 1918 δεν...
υπήρχαν σουπερμάρκετ.
Ο κόσμος δεν νήστευε μόνο για θρησκευτικούς λόγους, αλλά αναγκαστικά λόγω της φτώχειας.
Τα κρεοπωλεία ήταν μετρημένα και διέθεταν συγκεκριμένες ποσότητες κρέατος.
Σίγουρα τότε δεν υπήρχαν εισαγώμενα αμνοερίφια, ούτε διαφημιστικά τρικ.
Όποιος είχε την δυνατότητα έμπαινε στην ουρά για τον οβελία.
Κανείς τους δεν περίμενε ένα θαύμα, να εμφανιστούν δηλαδή οι πλούσιες κυρίες για να πληρώσουν το λογαριασμό.
Το θαύμα αποδείχτηκε ότι ήταν οι ίδιοι οι Έλληνες που άντεξαν τη φτώχεια, τις στερήσεις, τους πολέμους και όλες τις καταστροφές.
Και ακόμα παλεύουν για την Ανάσταση τους.
Χρόνια Πολλά σε όλους!
Χρίστος Βασιλόπουλος
* Παρατήρηση με σημασία. Το κρεοπωλείο έχει ονομασία «Δικαιοσύνη»