Αναζητούνται οι τελικές ...
διατυπώσεις που θα ικανοποιήσουν και τις δύο πλευρές, κυβέρνηση και εταίρους - Η αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης και η αποφυγή υφεσιακών μέτρων η προτεραιότητα Τσίπρα
Η φράση του Γιάνη Βαρουφάκη χθες βράδυ στη Βουλή είναι ενδεικτική των κυβερνητικών προσδοκιών και εκτιμήσεων για τις διαπραγματεύσεις που εξελίσσονται με τους ευρωπαίους εταίρους: «Δεν θα είμαι σίγουρος για τη συμφωνία, παρά μόνο αφού τη δω και μισή ώρα μετά την υπογραφή της»!
Η κυβέρνηση αισιοδοξεί από συγκρατημένα έως αρκετά για την επιτυχή έκβαση των συζητήσεων, αλλά κρατά χαμηλούς τόνους, καθώς ουδείς μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν θα υπάρξει και πάλι «γερμανικός δάκτυλος», που θα ανατρέψει τον συμβιβασμό, όπως έγινε την περασμένη Δευτέρα στη συνεδρίαση του Eurogroup.
Οι συζητήσεις σε κάθε περίπτωση βρίσκονται στο πιο λεπτό σημείο, με τις δύο πλευρές πάντως να προσεγγίζουν όλο και περισσότερο. Η κυβέρνηση, μετά από απαίτηση – παρότρυνση του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, αποφεύγει να δημοσιοποιήσει τις τελευταίες ώρες τις επαφές και τις τηλεφωνικές επικοινωνίες που υπάρχουν με ξένους ηγέτες και παράγοντες, καθώς η όλη παρασκηνιακή διεργασία κρίθηκε ότι μπορεί να… ερεθίζει τους Γερμανούς, οι οποίοι εμφανίζονται να πιέζονται από τις προσπάθειες συμβιβασμού.
Το αίτημα για την εξάμηνη ενδιάμεση συμφωνία – γέφυρα, όπως τη λέει η κυβέρνηση, ή «επέκταση», ή «παράταση» όπως θέλει να λέγεται, η άλλη πλευρά η σχετική κίνηση, θα υποβληθεί σήμερα στο Eurogroup στις Βρυξέλλες από τον Γιώργο Χουλιαράκη, στέλεχος του οικονομικού επιτελείου. Στη συνέχεια θα εξεταστεί από το “euro working group” και πιθανότατα, είτε θετικά, είτε αρνητικά είναι τα πράγματα, θα συνέλθει το Eurogroup την Παρασκευή σε τηλεδιάσκεψη για να λάβει αποφάσεις.
Σε κάθε περίπτωση πάντως φαίνεται ότι αναζητούνται δημιουργικά οι διατυπώσεις εκείνες που θα αφήσουν ικανοποιημένες όλες τις πλευρές.
Για παράδειγμα η φράση «extend of loan agreement» που ζητούσε η Ελλάδα, έχει αντικατασταθεί στην αντιπρόταση των ευρωπαίων με την παράταση του «master financial assistance facility of Greece», δηλαδή παράταση της Κύριας Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης, κάτι που μάλλον δεν εμποδίζει την Αθήνα να προχωρήσει. Σχεδόν όλοι μιλούν για εξάμηνη συμφωνία, όπως ζητά η ελληνική πλευρά, αλλά μένει να επιβεβαιωθεί η διάρκεια της συμφωνίας.
Αυτό που ενδιαφέρει πάντως την κυβέρνηση πρωτίστως είναι το μίγμα της πολιτικής που θα περιέχεται και θα επιτρέπεται σε αυτή την ενδιάμεση συμφωνία. Και αυτό είναι το κύριο αντικείμενο των συζητήσεων του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα με τους ευρωπαίους ηγέτες και παράγοντες.
Όπως εξηγούσε ο Γιάννης Βαρουφάκης μάλιστα, η κυβέρνηση δεν πρόκειται να δεχθεί υφεσιακά μέτρα, δηλαδή περικοπές, ενώ στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού μιλούσε για «περιγραφή ελαστικοτήτων» και για πρόνοια σχετικά με το πρωτογενές πλεόνασμα – να υπάρχει δηλαδή δημοσιονομικός χώρος για διορθωτικές πολιτικές.
Στο πλαίσιο αυτής της συζήτησης η ελληνική πλευρά επιχειρεί να βάλει όσο το δυνατόν περισσότερες πολιτικές δράσεις κυρίως στο πακέτο «αντιμετώπιση ανθρωπιστικής κρίσης», αλλά και γενικότερα. Παράδειγμα, το πάγωμα των κατασχέσεων, η ευέλικτη ρύθμιση των χρεών προς το δημόσιο, η απόρριψη αύξησης του ΦΠΑ, η απόρριψη μείωσης των επικουρικών συντάξεων (μόλις 9,5 εκ όφελος), η επαναπρόσληψη καθαριστριών, τα εργασιακά, η διακοπή των συστηματικών απολύσεων, η αντικατάσταση τον ΕΝΦΙΑ με φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας, η προτεραιότητα στην ανάπτυξη του κοινωνικού τομέα και η δημιουργία δημόσιας αναπτυξιακής τράπεζας.
Όπως φαίνεται δεσμεύεται προς τους ευρωπαίους ώστε σε αυτό το διάστημα τουλάχιστον να προχωρήσει στην αναβολή της αύξησης κατώτατου μισθού για ένα εύλογο χρόνο, να τηρήσει τη δανειακή σύμβαση, να μην αναλάβει δράσεις που να θέτει σε κίνδυνο τον προϋπολογισμό ή τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα και να θέσει στο περιθώριο προς το παρόν το αίτημα για «κούρεμα» του χρέους.
Και φυσικά σε κάθε περίπτωση στο πακέτο των προτάσεων περιλαμβάνονται μεταρρυθμίσεις που θέλουν και οι δύο πλευρές αναφανδόν, όπως ο περιορισμός της γραφειοκρατίας στο δημόσιο, η ενίσχυση της ανεξαρτησίας της φορολογικής διοίκησης, η δημιουργία συστήματος δικαστικής επίλυσης φορολογικών θεμάτων, ο εκσυγχρονισμός του πτωχευτικού δικαίου, η μεταρρύθμιση του δικαστικού συστήματος, ή διαμόρφωση πλαισίου για τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα , η διάλυση των καρτέλ, μεταρρύθμιση των δημόσιων συμβάσεων.
«Ευελιξία» παρατηρείται στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων, με την Αθήνα να δηλώνει ότι δεν είναι δογματική και πως «είναι έτοιμη και διατεθειμένη να αξιολογήσει κάθε project ξεχωριστά»!