Πριν καλά - καλά ...
στεγνώσει το μελάνι από την ψήφιση του πολυσυζητημένου νόμου για την επιστροφή των καταχρασθέντων χρημάτων από το Δημόσιο, από την εφαρμογή του οποίου προσδοκάται ότι θα φθάσουν στα δημόσια ταμεία περί τα 2 δισεκατομμύρια ευρώ, ο πρώην υπουργός Τάσος Μαντέλης και ο συγκατηγορούμενός του έσπευσαν να δηλώσουν ότι γυρίζουν πίσω τα χρήματα για να τύχουν των ευνοϊκών διατάξεων του νέου νόμου.
Η δήλωση Μαντέλη, αλλά και του κουμπάρου και συγκατηγορουμένου του Αθανασίου Τσουγκράνη, η πρώτη για επιστροφή χρημάτων σε εφαρμογή του νέου νόμου, κατατέθηκε στον εισαγγελέα εφετών Παναγιώτη Παναγιωτόπουλο, κυριολεκτικά στο «παρά πέντε» της δίκης τους, καθώς η ακροαματική διαδικασία βρίσκεται σε πολύ προχωρημένο στάδιο και απομένει, ουσιαστικά, μόνον η απόφαση του δικαστηρίου.
Οι Μαντέλης και Τσουγκράνης –σε λογαριασμό του οποίου βρέθηκαν χρήματα από τις μίζες των «μαύρων» ταμείων της Siemens– δηλώνουν στις εισαγγελικές αρχές την ανέκκλητη πρόθεσή τους να γυρίσουν πίσω όλα τα χρήματα στο Δημόσιο, για να τύχουν της ευνοϊκής ποινικής μεταχείρισης που επιφυλάσσει ο πρόσφατος νόμος σε όσους επιστρέφουν τα «κλεμμένα» και ικανοποιούν πλήρως τις απαιτήσεις του Δημοσίου.
Στην περίπτωση Μαντέλη, το ποσό που επιστρέφεται είναι 450 χιλιάδες γερμανικά μάρκα, ήτοι 230 χιλιάδες ευρώ περίπου –τόσα κατά το κατηγορητήριο πήρε ο πρώην υπουργός από τα ταμεία του γερμανικού κολοσσού– τα οποία, σύμφωνα με τη δήλωση, καταβάλλονται στο Δημόσιο ως εξής: τα 174 χιλιάδες ευρώ από αυτά προέρχονται από λογαριασμό του Τσουγκράνη, όπου και εντοπίστηκαν, και έχουν ήδη δεσμευθεί από τις δικαστικές αρχές, ενώ τα υπόλοιπα, περί τα 55 χιλιάδες ευρώ, κατατίθενται σε μετρητά.
Μετά ταύτα, το δικαστήριο θα αξιολογήσει τα νέα στοιχεία, κρίνοντας με την απόφασή του την εφαρμογή του νόμου για τα «κλεμμένα», καθώς ο νόμος αυτός είναι πολύ πρόσφατος και θα εφαρμοστεί για πρώτη φορά, ανοίγοντας τον δρόμο για επιστροφή μεγάλων χρηματικών ποσών στο Δημόσιο από υποθέσεις κρατικής διαφθοράς.
Σημειωτέον ότι στην περίπτωση Μαντέλη, αν ο νόμος εφαρμοστεί και γίνει δεκτή η επιστροφή των χρημάτων, ο πρώην υπουργός, όπως εκτιμούν νομικές πηγές, θα έχει τελική ποινή που θα κυμαίνεται σε τρία ή τέσσερα χρόνια φυλάκιση, ενώ πριν από την επιστροφή των χρημάτων κινδύνευε με κάθειρξη και είκοσι χρόνων. Ο συγκατηγορούμενός του Τσουγκράνης, πριν από την επιστροφή των χρημάτων, αντιμετώπιζε ποινή ακόμη και ισοβίων.
Ο νόμος για την επιστροφή των κλεμμένων, ή άλλως νόμος για το ενέχυρο και την ποινική συνδιαλλαγή, αναμένεται, κατά τις εκτιμήσεις των δικαστικών αρχών, να προσπορίσει στο δημόσιο ταμείο σημαντικά χρηματικά ποσά, τα οποία εκτιμάται ότι φθάνουν περί τα 2 δισ. ευρώ, από υποθέσεις κρατικής διαφθοράς και οικονομικής εγκληματικότητας.
Τα χρήματα αυτά θα προέλθουν είτε από ανέκκλητες παραχωρήσεις στο Δημόσιο ποσών που έχουν δεσμευθεί σε τραπεζικούς λογαριασμούς είτε από την παραχώρηση υπέρ του Δημοσίου ακινήτων και άλλων περιουσιακών στοιχείων που επίσης έχουν δεσμευθεί είτε από επιστροφή χρημάτων από υποδίκους και καταδίκους, σύμφωνα με τις διατάξεις του νέου νόμου.
Υποθέσεις όπως εκείνη της Proton Bank, των εταιρειών Energa και Hellas Power, που έχουν προσδιοριστεί προς εκδίκαση, αναμένεται, αν οι εμπλεκόμενοι επιλέξουν την εφαρμογή του νόμου, να εισφέρουν στα δημόσια ταμεία μεγάλα χρηματικά ποσά, καθώς μόνον οι δεσμευμένοι τραπεζικοί λογαριασμοί στις δύο αυτές υποθέσεις φθάνουν σε αξία το μισό δισ. ευρώ.
Παράλληλα, σημαντικά ποσά αναμένεται να κατατεθούν υπέρ του Δημοσίου από τους δεκάδες εμπλεκομένους σε υποθέσεις εξοπλιστικών που βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο δικαστικής διερεύνησης, καθώς και σε άλλα σκάνδαλα κατά του Δημοσίου (Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και άλλα).
Ωστόσο, ο νόμος για τα κλεμμένα ρητώς απαγορεύει την εφαρμογή του από πολιτικούς που κατηγορούνται για αδικήματα που διέπραξαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους. Παράλληλα, για τις δεσμεύσεις λογαριασμών, συνεκτιμάται από τις δικαστικές αρχές κατά τον νόμο αν τα χρήματα που προσφέρονται από την πλευρά των κατηγορουμένων μπορεί πράγματι να φθάσουν στα δημόσια ταμεία, καθώς πιστωτικά ιδρύματα του εξωτερικού, όπως της Ελβετίας, μετά δυσκολίας αποδεσμεύουν χρήματα από λογαριασμούς πελατών τους.