Του Ηλία Χρυσικού
Μέχρι και σήμερα ακούω...
επίσημες φωνές από τον ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν θα αποπληρώσουν το χρέος που οφείλουμε ως χώρα, παρά ένα μικρό μέρος απ΄ όσα τους χρωστάμε. Φυσικά αυτό θα το επιδιώξει εάν και εφ΄ όσον γίνουν εθνικές εκλογές και θα έχουν την διακυβέρνηση της χώρας.
Η σημερινή Κυβέρνηση επιδιώκει κάποια διαγραφή μέσω της αναδιάρθρωσης.
Το μεγάλο πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι η αναδιάρθρωση του χρέους αλλά η ένταξη των χιλιάδων ανέργων σε παραγωγική απασχόληση.
Τώρα χρειάζονται επενδύσεις. Επενδύσεις στην αγροτική οικονομία, στη βιομηχανία, στον τουρισμό κ.α. Αυτά δυστυχώς που έλεγε ο κ. Σαμαράς προεκλογικώς.
Επενδύσεις όμως δεν γίνονται, επειδή η δημόσια διοίκηση είναι διαλυμένη και είναι εμπόδιο σε κάθε δημιουργική προσπάθεια.
Και όλα αυτά επειδή η Δικαιοσύνη δεν αποδίδεται σε εύλογο χρόνο. Επειδή η φορολογία είναι αλλοπρόσαλλη.
Επειδή ψηφίζονται νόμοι ηλίθιοι και ακατανόητοι. Επειδή κανείς δεν γνωρίζει τι θα ξημερώσει αύριο.
Η Ν.Δ. πριν γίνει κυβέρνηση υποσχόταν να καταργήσει το Μνημόνιο. Ως κυβέρνηση λησμόνησε (ευτυχώς) την υπόσχεση. Είχε όμως κερδίσει τις εκλογές.
Η αντιπολίτευση διδάχτηκε ότι με τέτοιες υποσχέσεις κερδίζονται εκλογές. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα το σκίσει.
Αλλά και ο κ. Σαμαράς τελευταίως αναφωνεί: «Τέρμα τα Μνημόνια»!
Τι είναι, τέλος πάντων, το Μνημόνιο; Ένα κείμενο στο οποίο καταγράφονται όσα συμφωνήσαμε.
Για να μην τα ξεχάσουμε.Το «τέρμα τα Μνημόνια» είναι αναγγελία επανόδου στην αφερεγγυότητα.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε πλήρες αδιέξοδο. Χάσαμε ήδη πέντε χρόνια άκαρπων προσπαθειών.
Οι μόνες μεταρρυθμίσεις που χρειάζονται άμεσα είναι εκείνες που τείνουν να θεραπεύσουν τα δύο βασικά προβλήματα: τις υπερβολικές δημόσιες δαπάνες και την αναποτελεσματικότητα της διοίκησης.
Ένα παράδειγμα : Μια χώρα όπως η Ιαπωνία βρίσκεται σε ύφεση μετά από αύξηση του ΦΠΑ.
Πολλοί αναλυτές προβλέπουν επίσης ότι ο Πρωθυπουργός της είναι πιθανό να αναγκαστεί σε πρόωρες εκλογές.
Η αύξηση του ΦΠΑ ενδεχομένως να του στοιχίσει ακόμη και την πρωθυπουργία.
Για την ιστορία αυτό είχε συμβεί το 1997, όταν η τότε κυβέρνηση είχε αυξήσει το φόρο κατανάλωσης από 3% σε 5%. Η οικονομία απάντησε με ύφεση, που οδήγησε τελικά σε πτώση της κυβέρνησης.
Στη χώρα μας εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τη δουλειά τους, χιλιάδες επιχειρήσεις πτώχευσαν, περιουσίες χάθηκαν. Τι περιμένουν οι κυβερνώντες;
Μήπως όλα αυτά είναι το αποτέλεσμα λάθους διάγνωσης και μιας πολιτικής δειλίας.