Την ανάγκη διεθνούς κινητοποίησης για την...
ειρήνευση στη Μέση Ανατολή και την απελευθέρωση των δυο επισκόπων από το Χαλέπι που απήγαγαν τζιχαντιστές πριν από 18 μήνες στα σύνορα Συρίας Τουρκίας επισημαίνει μέσα από τη συνέντευξή του στο "Βήμα της Κυριακής" ο Πατριάρχης Αντιοχείας κ. Ιωάννης.
Ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Αντιοχείας, που εδρεύει στη Δαμασκό, ζει καθημερινά σε τραγικές συνθήκες και χαρακτηρίζει τους δύο απαχθέντες επισκόπους "Αποστόλους ειρήνης".
Και το ακόμη πιο τραγικό είναι ότι το δράμα της απαγωγής το ζει μέσα στην οικογένειά του, αφού ο ένας από τους δύο απαχθέντες ιεράρχες δεν είναι μόνο εκ πνεύματος αλλά και κατά σάρκα αδελφός του.
"Δεν μας φοβίζουν" τονίζει και εκφράζει την αγάπη του προς τους 'Ελληνες λίγο πριν από τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό κ. Αντώνη Σαμαρά.
Ο κ. Ιωάννης, ο οποίος επισκέπτεται από την περασμένη Πέμπτη επισήμως την Εκκλησία της Ελλάδος, πραγματοποιώντας την καθιερωμένη ειρηνική επίσκεψη του ως νέος Προκαθήμενος, έχει διαρκείς συναντήσεις με τον Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο και τις επόμενες ημέρες θα επισκεφθεί το Αγιον Ορος όπου μόνασε κατά τη διάρκεια των σπουδών του στην Ελλάδα.
Μακαριότατε, έρχεστε από την πιο δύσκολη περιοχή του κόσμου αυτήν τη στιγμή. Ποια είναι η κατάσταση των χριστιανών στη Μέση Ανατολή;
Πρώτα θέλω να εκφράσω όλη την αγάπη και τη χαρά και την τιμή που είμαι στην Ελλάδα. Εμείς στο Πατριαρχείο Αντιοχείας και σε όλα τα μέρη τα δικά μας, στη Συρία, στον Λίβανο, στο Ιράκ, σε όλη αυτή την περιοχή, αγαπάμε όπως ξέρετε πολύ την Ελλάδα, τον ελληνικό λαό, και σας ευχόμαστε το καλύτερο. Η Ελλάδα είναι η αγαπημένη χώρα για εμάς.
Εμείς ζούμε σε ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες. Ιδιαίτερα στη Συρία γκρεμίστηκαν εκκλησίες, τζαμιά, τεμένη, μοναστήρια, αλλά οι δικοί μας οι πιστοί, οι χριστιανοί, οι ορθόδοξοι, μένουν εκεί. Ακόμη ζουν εκεί.
Είμαστε περίπου 1,5 εκατομμύριο χριστιανοί στη Συρία, που μένουμε σε όλες τις πόλεις. Και ζούμε κανονικά, παρά τις δυσκολίες. Ακόμη αντέχουμε και ελπίζουμε αυτό το νέφος να περάσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα.
Όταν πριν από δύο χρόνια στελέχη του Πατριαρχείου Αντιοχείας δήλωναν ότι οι τζιχαντιστές δεν έχουν καμία σχέση με την παράδοση του Ισλάμ στη Μέση Ανατολή, πολλοί άκουγαν τις θέσεις αυτές με προβληματισμό.
Είναι ένα ξένο πνεύμα. Δεν υπήρχε τέτοιο πνεύμα ούτε στη Συρία ούτε στον Λίβανο. Το φαινόμενο δυστυχώς ήρθε απ' έξω και υπάρχει ευθύνη και ορισμένων μεγάλων δυνάμεων.
Αυτό το εξτρεμιστικό φαινόμενο, που έφτασε στο σημείο να σκοτώνει ο ένας τον άλλο στο όνομα του θεού, δεν υπήρχε ποτέ. Ποιος το δέχεται Κανένας. Ούτε οι μουσουλμάνοι το δέχονται.
Εχουν και οι μουσουλμάνοι προβλήματα;
Ολοι έχουν. Εχει η Συρία, έχει ο Λίβανος. Ολοι οι κάτοικοι. Ολοι οι ντόπιοι: χριστιανοί και μουσουλμάνοι. Και εμείς ως Πατριαρχείο, να το ξέρετε, πάντα λέμε ότι καταγόμαστε από εκείνα τα μέρη, εκεί γεννηθήκαμε.
Εκεί ήταν οι πατέρες μας, οι παππούδες μας. Ημασταν εκεί πριν από το Ισλάμ και μαζί με το Ισλάμ και μετά από το Ισλάμ, και έχουμε τις καλύτερες σχέσεις με τους ντόπιους μουσουλμάνους.
Και πάντα λέμε ότι εμείς έχουμε μια ιστορία κοινή και το μέλλον είναι κοινό για όλους μας, ό,τι παθαίνει ο ένας θα πάθει και ο άλλος.
Γι' αυτό τονίζουμε ότι όλοι ανήκουμε στην ίδια πατρίδα. Εχουμε τα ίδια δικαιώματα ο κάθε χριστιανός, ο κάθε μουσουλμάνος.
Και ξέρετε, σιη Συρία οι χριστιανικές εορτές, το Πάσχα, τα Χριστούγεννα, είναι επίσημες εορτές... Αυτοί οι άνθρωποι είναι φανατικοί, είναι ξένο σώμα.
Εμείς σαν Πατριαρχείο λέμε την αλήθεια. Υπάρχουν συμφέροντα. Οταν γίνεται κάτι με έναν ισραηλινό στρατιώτη, ξεσηκώνεται όλος ο κόσμος, όταν όμως υπάρχουν άλλα θύματα, τότε υπάρχει σιωπή...
Μακαριότατε, εσείς έχετε τον αδελφό σας, ο οποίος...
Έχω τον αδελφό μου και άλλον έναν επίσκοπο. Δύο επισκόπους από το Χαλέπι, που έχουν απαχθεί εδώ και ενάμιση χρόνο, και ο κόσμος όλος σιωπά. Δεν ξέρουν τίποτα, λένε. Κανένα κράτος δεν λέει τι συμβαίνει. Τι ξέρει γι' αυτήν την ιστορία. Χάθηκαν και οι δύο.
Και την ίδια ώρα όλοι μιλάνε για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πού είναι τα δικαιώματα των ανθρώπων όταν δεν μιλάς;
Οταν δεν λες ούτε μία λέξη για ένα τέτοιο θέμα; Και αν είναι μερικοί που νομίζουν ότι ένα τέτοιο γεγονός θα κάνει εμάς τους χριστιανούς να φοβόμαστε, επειδή συλλαμβάνουν και εξαφανίζουν τους επισκόπους μας και τους ιερείς μας και μέλη των χριστιανικών κοινοτήτων, να ξέρουν ότι οι απειλές δεν μας φοβίζουν.
Είχαν απαχθεί και ορθόδοξες μοναχές.
Μετά από έξι μήνες απελευθερώθηκαν και επέστρεψαν στο μοναστήρι.
Τι σας μετέφεραν από τα όσα έζησαν;
Αυτά τώρα δεν λέγονται. Αποτελούν θέμα εξομολόγησης των μοναχών προς τον ποιμένα τους.
Μακαριότατε, τι θα ευχόσασταν, πώς βλέπετε το μέλλον των χριστιανών από εδώ και πέρα;
Πάντα έχουμε την ελπίδα. Είμαστε όρθιοι και δυνατοί παρά τις δοκιμασίες. Δεν θέλουμε να επαναληφθεί ό,τι έγινε και με το Ιράκ, όπου οι χριστιανοί σιγά σιγά εξαφανίζονται. Οπου από ενάμισι εκατομμύριο χριστιανοί, σήμερα στη χώρα ζουν 300.000.
Καταλαβαίνω ότι μέσα από όσα λέτε στο "Βήμα" επιθυμείτε μια διεθνή κινητοποίηση για να προστατευθούν οι χριστιανοί στη Μέση Ανατολή και για τη διάσωση των δύο επισκόπων.
Αυτό είναι το κυριότερο πoυ πρέπει να γίνει. Χρειαζόμαστε βοήθεια και στήριξη. Οι δύο ιεράρχες μας είναι Απόστολοι ειρήνης και ελπίζουμε ότι η σωματική τους κατάσταση είναι καλή και σύντομα θα είναι μαζί.