Του Τάκη Καραγιάννη
Έχει πλάκα η ζωή. Υπάρχουν φορές που...
είναι λες και κάθεται απέναντί σου και απολαμβάνει χαιρέκακα τις αντιδράσεις σου όταν συνειδητοποιείς τι ακριβώς συμβαίνει.
Το ΠΑΣΟΚ έκλεισε πριν από λίγες ημέρες τα 40 χρόνια από την ίδρυσή του. Το ίδιο κάνει αυτές τις ημέρες κι η Νέα Δημοκρατία. Λες και βλέπεις την ιστορία να σου χαμογελά και να σου δείχνει αυτούς που σε έφεραν ως εδώ να γιορτάζουν, να τιμούν το παρελθόν τους και να εξαγγέλλουν μεγαλόστομα το μέλλον τους.
Άσχετα αν όλα δείχνουν πως και τα δύο “προϊόντα” έχουν ημερομηνία λήξης. Άσχετα που -εκλογικά μιλώντας- πάνω από το 60% του κόσμου δείχνει να πιστεύει πως αυτή η ημερομηνία έχει, ήδη, περάσει.
Η Νέα Δημοκρατία κάνει σήμερα την πρώτη ανοιχτή εκδήλωση για τα γενέθλιά της. Έχει και σχετικό site, φτωχό είναι η αλήθεια. Στο Athos Palace στη Χαλκιδική, εκεί όπου ο ιδρυτής της απευθύνθηκε για πρώτη φορά στο προσυνέδριο του κόμματος.
Εκεί θα μιλήσει κι ο Αντώνης Σαμαράς. Αλήθεια, τι είναι ίδιο και τι διαφορετικό από τότε; Τι έμεινε και εξελίχθηκε παράλληλα με τον χρόνο και τι έφυγε δίνοντας τη θέση του σε κάτι άλλο;
Στη Συγγρού δείχνουν να μην έχουν πολιτικό όραμα. Ακόμη χειρότερα, έχουν χάσει την πυξίδα. Σε τι μπορεί να πιστέψει ο ψηφοφόρος της; Στο ακροδεξιό συνονθύλευμα που τρία χρόνια τώρα πλευρίζει τον Σαμαρά κι επιβάλλει τη ρητορική του;
Στα πουλέν του ΛΑΟΣ που έχουν πάρει υπουργικές και κρατικές θέσεις και βαφτίζονται από γραφικά ανέκδοτα σε φωνή του μέσου νεοδημοκράτη; Ή μήπως στην πτέρυγα της λαϊκής Δεξιάς που θα τους κλείσει το μάτι για διορισμούς και ελάφρυνση των βαρών την ώρα που εφαρμόζουν την πολιτική που από το 2010 έδειχναν να πολεμούν.
Ο κεντρώος, ο πιο φιλελεύθερος χώρος για να συνεννοούμαστε, όχι μόνο έχει παροπλιστεί, αλλά το έκανε με θεαματικό τρόπο. Υπήρξαν καταγγελίες πως εκβιάστηκε η φυσική ηγέτης του μέσω δημοσιογράφων κι εφοπλιστών και δεν υπήρξε μια ανακοίνωση διάψευσης. Έστω τυπικά. Συνεπώς, τι μένει;
Μένει η γεύση που αφήνουν στον ουρανίσκο ιστορίες όπως η ΕΡΤ. Η οποία έκλεισε για να δημιουργηθεί κάτι ανεξάρτητο, μακριά από κομματικές παρεμβάσεις και τώρα στέλνει 26 άτομα για 4 ημέρες στη Χαλκιδική για να καλύψει την ομιλία Σαμαρά, την ώρα που πριν λίγες μέρες έκοβε την ομιλία του Τσίπρα στη ΔΕΘ. Ιστορίες με πολιτικές δολοφονίες (από εποχής Τεμπονέρα ακόμη) και με τη Χρυσή Αυγή να βγαίνει παγανιά στους δρόμους σκοτώνοντας και τραμπουκίζοντας και το επόμενο πρωί να ψηφίζει με βάση τις οδηγίες που έδινε ο μέχρι πρότινος στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού. Υπάρχει ένα πρόβλημα όταν η συνέχεια του Παύλου Μπακογιάννη είναι ο Κρανιδιώτης, η Βούλτεψη κι ο Ντινόπουλος, δεν νομίζετε;
Δεν είναι κατ' ανάγκη τελειωμένη η Νέα Δημοκρατία. Ακόμη κι ο ίδιος ο Σαμαράς μπορεί να επιβιώσει. Το θέμα είναι, όμως, ποιος και με τι όρους θα κάνει τα επόμενα γενέθλια. Γιατί εάν αυτή η κατάσταση συνεχιστεί, θα είναι γενέθλια θανάτου.