Κάτι αλλάζει στα ελληνικά...
πανεπιστήμια. Στα μεγάλα ΑΕΙ εξελέγησαν επιτέλους άνθρωποι που ενδιαφέρονται για τη διοίκησή τους, όχι για συναλλαγές με συνδικαλιστές και κομματικούς παράγοντες.
Την ώρα όμως που η πανεπιστημιακή κοινότητα δείχνει σημάδια υπευθυνότητας, το πολιτικό σύστημα επιδίδεται σε ένα κρεσέντο ανευθυνότητας.
Τελευταίο, κορυφαίο παράδειγμα οι μετεγγραφές.
Η Βουλή ψήφισε ένα νόμο χωρίς να υπολογίσει κανείς τις συνέπειές του.
Χιλιάδες οικογένειες περιμένουν με αγωνία να δουν αν τα παιδιά τους θα μπορέσουν να εγγραφούν σε άλλο πανεπιστήμιο από αυτό στο οποίο πέτυχαν.
Οι πρυτάνεις βρίσκονται σε απελπισία, γιατί καλούνται με ελαττωμένους προϋπολογισμούς να δεχθούν πολύ περισσότερους φοιτητές από αυτούς που σχεδίαζαν αρχικά.
Δεν είναι δικαιολογία ότι ο νόμος ψηφίσθηκε.
Να αναλάβει η κυβέρνηση την ευθύνη και να ανακαλέσει ένα ρουσφέτι που δεν μπορεί να υλοποιηθεί και το οποίο διαλύει τα πανεπιστήμια και εξοργίζει βαθύτατα την κοινωνία.