Η χθεσινή σύλληψη του...
Μαζιώτη κλείνει προς το παρόν έναν από τους ανοιχτούς λογαριασμούς της Ελλάδας με την τρομοκρατία.
Μια τρομοκρατία η οποία σημάδεψε τη Μεταπολίτευση, άφησε δεκάδες αθώα θύματα πίσω της, προσέβαλε τη δημοκρατία, διατάραξε την ομαλότητα και υπονόμευσε τη διεθνή εικόνα της χώρας.
Μια τρομοκρατία η οποία ξεκίνησε με πολιτικό μανδύα για να εξελιχθεί σε μια απροκάλυπτη αντικοινωνική εγκληματική δραστηριότητα, όπου πλέον τα τρομοκρατικά κτυπήματα αποτελούσαν το προκάλυμμα για τις ληστείες τραπεζών.
Ο τρόπος με τον οποίο ο Μαζιώτης σήκωσε το όπλο και το έστρεψε εναντίον ακόμη και αθώων περαστικών, διαψεύδει κάθε ισχυρισμό περί κοινωνικών αγωνιστών και επαναστατών και άλλα τέτοια.
Για τις Αρχές παραμένει φυσικά η πρόκληση της εξάρθρωσης όλου του παράνομου δικτύου το οποίο είχε χρησιμοποιήσει ο Μαζιώτης για να διαφεύγει εδώ και έναν χρόνο και βεβαίως της σύλληψης και του Χριστόδουλου Ξηρού.
Τα απολειφάδια αυτά της τρομοκρατίας με περισσή ευκολία πέρασαν στο κοινό έγκλημα, προσπάθησαν να ηρωοποιηθούν, να προβληθούν ως οι νέοι Τσε του αντιεξουσιαστικού χώρου, ώστε να αποκτούν κάλυψη και συνεργούς στις ληστείες τραπεζών.
Η χθεσινή σύλληψη όμως δεν πρέπει να μας κάνει να λησμονήσουμε το γιατί ο Μαζιώτης κυκλοφορούσε ελεύθερος. Πως εκμεταλλεύθηκε την παρέλευση του 18μηνου για να βρεθεί εκτός της φυλακής και κατόπιν ανενόχλητος να περάσει στην παρανομία.
Και η ευθύνη όσων έδωσαν την ευκαιρία στον Μαζιώτη να κυκλοφορεί ελεύθερος και χθες για να συλληφθεί να χρειασθεί να παίξουν τη ζωή τους κορόνα-γράμματα αστυνομικοί (των 700 ευρώ), είναι μεγάλη.
Για να κλείσουν οριστικά και οι τελευταίοι λογαριασμοί της ελληνικής κοινωνίας με την υποτιθέμενη τρομοκρατία, δεν υπάρχει κανένας άλλος δρόμος, από την απόδοση δικαιοσύνης. Χωρίς εμμονές, χωρίς προκαταλήψεις, αλλά και κυρίως χωρίς τις πόρτες των φυλακών να είναι ανοικτές για τον κάθε Μαζιώτη και τον κάθε Ξηρό.