Του Χρήστου Γιαννούλη
Και τον κολακεύω μάλιστα, γιατί η...
Κατίνα Παξινού απέσπασε και ένα όσκαρ για τις υποκριτικές ή μάλλον καλύτερα ερμηνευτικές της ικανότητες στο Για ποιόν Χτυπά η Καμπάνα.
Ο Αντώνης Σαμαράς στην καλύτερη περίπτωση να αποσπούσε κάνα Λαζοπούλειο Παπαρίων για τις κακές του υποκριτικές ικανότητες στον προχθεσινό μελόδραμα για την ανεργία και τους νέους που δοκιμάζονται, κάνοντας την καρδούλα του να χτυπά ταχύπαλμα.
Δεν πέρασαν λίγες ώρες από την παράσταση Σαμαρά, μία ακόμη σκηνοθετημένη υπό τις οδηγίες κινησιολόγων του δράματος, για το πόσο πολύ τον πονάει το δράμα του λαού του, αφού ο ίδιος συμπεριφέρεται μάλλον σαν επισκέπτης ή ένας από τα εκατομμύρια τουρίστες allinclusive στην δική μας χώρα.
Δεν πέρασαν λίγες ώρες και ο αναπληρωτής υπουργός του επί των οικονομικών κατέθεσε στοιχεία στη Βουλή (εκεί που όσο και αν την αποφεύγεις αργά ή γρήγορα αποκαλύπτεται η γύμνια σου) για το ασήμαντο, σχεδόνμηδαμινό δημοσιονομικό όφελος που προκάλεσαν ήδη και προϋπολογίζεται για το μέλλον, οι χιλιάδες απολύσεις στον δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα την τριετία 2013-2018.
Συμβολισμούς και τερατολογικές επικοινωνιακές σκοπιμότητες, ΝΑΙ εξυπηρέτησαν. Μαζί με το τρομοφοβικό ενδεχόμενο τα ATM βγάζουν ρούβλια ή λέβα, την επαύριο που δεν θα ήταν υπουργός ο Άδωνις Γεωργιάδης. Τιμωρητικό χαρακτήρα είχαν, για να τροφοδοτείται η στήριξη του αγγελικά αθώου Θόδωρου Πάγκαλου στην Συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου.
Ασχέτως αν Πάγκαλος και Βενιζέλος ανταγωνίζονται με το ειδικό βάρος που διαθέτουν και οι δύο, ενώπιον του ιστορικού του μέλλοντος που θα κληθεί να απαντήσει στο ερώτημα: Ποιος από τους δύο στον πολυετή πολιτικό τους βίο δεν αντιλήφθηκε τα περισσότερα πράγματα που γινόταν μπροστά στα μάτια τους;
Σε αυτά τα στοιχεία ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών παραδέχεται για μία ακόμη πτυχή της μνημονιακής «λύτρωσης», ότι δεν αποτελούσε παρά μία τρύπα στο νερό. Παρόμοιες με αυτές που βύθισαν την ελληνική οικονομία στην άβυσσο του αδιεξόδου. Παρόμοιες με αυτές τις τρύπες στο νερό που εμφανίζονται σήμερα ως σωτήριες παρεμβάσεις και μεταρρυθμίσεις. Αυτές που δεν αντέχουν στην κριτική και απαντιούνται με το χαοτικό ερώτημα: Και εσείς τι θα κάνετε; Από που θα βρείτε τα λεφτά;
Γιατί ρε «πατριώτες» … εσείς από πού τα βρίσκετε και νοιώθετε και περήφανοι για αυτό; Από τους ανέργους που για ψευτοεισόδημα 4000 ευρώ καλούνται να πληρώσουν φόρο που αγγίζει τα 2500ευρώ;
Από την Ανάπτυξη που θυμίζει το ανέκδοτο του ταξιτζή όταν οι Σημίτης- Λαλιώτης έλεγαν ότι η απόσταση Σύνταγμα- Αεροδρόμιο διαρκεί πλέον 15 λεπτά και στις πιάτσες έλεγαν γελώντας: Πήγαινε στον πίσω συνάδελφο, αυτός είναι Πασοκτσής και το κάνει σε 15 λεπτά.
Με μεγάλες παύσεις…δραματουργικές, ο Πρωθυπουργός της πιο αστείας κυβέρνησης που ορκίστηκε τα τελευταία χρόνια στο προεδρικό μέγαρο, δημιουργεί νέες προσδοκίες για τους επόμενους έξι μήνες.
Έχουν πάρει φωτιά τα υπόγεια του Μαξίμου για να εφεύρουν καθρεφτάκια για τους αποσβολωμένους έλληνες. Και την ίδια ώρα στέλνει εκών άκων τον Γεράσιμο Γιακουμάτο με στυλ Ζάχου Χατζηφωτίου (στην καλύτερη γιατί μέχρι και Ζάχο Δόγκανο Θυμίζει) στις καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών.
Για να δούμε πως καθαρίζει η γενναία λαϊκή δεξιά. Τα ομορφόπαιδα του λαού που τολμούν να βρεθούν ενώπιον των θυμάτων τους. Είτε από άγνοια κινδύνου, είτε από περισσή αυθάδεια, είτε από βλακεία, είτε γιατί αυτό είναι: Εκτός τόπου – χρόνου και πραγματικότητας.
Αυτές οι μικρές ψηφίδες μαζί με τον απολαυστικό διάλογο μεταξύ Σαμαρά – Άδωνη Γεωργιάδη που αποκάλυψε το «έγκυρο» ΒΗΜΑ (εσύ με ρεζίλεψες… όχι εσύ με ρεζίλεψες. Άσε κάτω την τηγανητή πατάτα μου… Μαμά ο Αντώνης με πειράζει…) αποδεικνύουν ότι ο κίνδυνος δεν προέρχεται από τις πολιτικές που δεν έχουν εφαρμοστεί ή δοκιμαστεί, ούτε από το μη δοκιμασμένο.
Προέρχεται αποκλειστικά και μόνο από την παράταση του βίου μίας κυβέρνησης και ενός πρωθυπουργού, με βεβαρημένο παρελθόν, επιδεινωμένο παρόν και τραγικά μα τραγικά καταστροφικού μέλλοντος.
Μόνο που ο Αντώνης Σαμαράς, με ένα μπλε βραχιολάκι Allinclusive θα μπορεί να επιστρέψει στην «απάνθρωπη» εξορία της φτωχικής επαύλεως στην Κηφισιά. Για τους υπόλοιπους δεν παίρνει ούτε ο ίδιος όρκο, άλλωστε δεν θα είναι ο πρώτος «Νέρωνας» στην πολιτική ιστορία αυτού του τόπου.