Δεν είναι συχνό το φαινόμενο να ...
βρεθεί ο διοικητής της κεντρικής τράπεζας οποιασδήποτε χώρας αντιμέτωπος με τον εφιάλτη της χρεοκοπίας και να ζήσει επί σχεδόν έξι χρόνια συντροφιά με αυτήν την απειλή.
Ο απερχόμενος διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γ. Προβόπουλος είχε δυστυχώς αυτό το «προνόμιο». Κατά συνέπεια οι εμπειρίες του καταγράφουν γεγονότα, πρακτικές και συμπεριφορές που ο πολιτικός κόσμος αλλά και η ελληνική κοινωνία γενικότερα δεν θα πρέπει να επιτρέψουν να επαναληφθούν.
Δεν θα πρέπει, πρώτον, να επαναληφθεί το φαινόμενο να αδιαφορούν κυβερνώντες αλλά και αντιπολιτευόμενοι για τις πραγματικές δυνατότητες της οικονομίας μας και τις αντοχές της σε παροχές και σπατάλες.
Δεν θα πρέπει, δεύτερον, να επιλεγεί ξανά η μέθοδος του ανεύθυνου και ανεξέλεγκτου δανεισμού προκειμένου να στηριχθούν ψηφοθηρικές πολιτικές και να υπηρετηθούν μικροκομματικά συμφέροντα.
Δεν θα πρέπει, τρίτον, να ξαναβρεθούν πολιτικές ηγεσίες που αν και έχουν ενημερωθεί υπεύθυνα και έγκυρα για τη σοβαρότητα του προβλήματος και των κινδύνων που συνεπάγεται, δεν θα δράσουν αμέσως αλλά θα αδιαφορήσουν για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας και θα επιτρέψουν στην απειλή να προσλάβει εφιαλτικές διαστάσεις.
Δεν θα πρέπει, τέταρτον, να ξαναβρεθεί η χώρα στην άκρη του γκρεμού και να μη συμπαραταχθούν όλες οι υγιείς δυνάμεις του τόπου ώστε από κοινού να πολεμήσουν την απειλή της χρεοκοπίας και να αποδείξουν έτσι ότι πρώτα και πάνω από όλα υπηρετούν το συμφέρον του λαού και τίποτα λιγότερο.
Κοντολογίς δεν θα πρέπει να ξαναβρεθεί σε αυτήν τη χώρα κεντρικός τραπεζίτης που θα δηλώσει πως «κοιμόμουν με ευρώ και έτρεμα μήπως ξυπνήσω με δραχμή», όπως δήλωσε χθες ο Γ. Προβόπουλος. Και η ευθύνη για να μην ξανασυμβεί αυτό δεν ανήκει μόνο στον πολιτικό κόσμο. Ανήκει σε όλους μας.