Αν και το να προχωρεί κανείς σε...
σχεδιασμούς με ορίζοντα μηνών αποτελεί για την παρούσα τουλάχιστον περιρρέουσα πολιτική κατάσταση κίνηση μεγάλου πολιτικού ρίσκου, τα επιτελεία των κομμάτων έχουν ήδη εγγράψει στην κορυφή της ατζέντας τους την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας τον ερχόμενο Φεβρουάριο.
Και αυτό διότι κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση γνωρίζουν πολύ καλά ότι από την κορυφαία αυτή κοινοβουλευτική διαδικασία δεν θα εξαχθούν «θολά» συμπεράσματα. Ο νικητής στην περίπτωση αυτή θα τα πάρει όλα.
Τα δύο αντιμαχόμενα στρατόπεδα θα κατεβούν όπως φαίνεται με εκ διαμέτρου αντίθετες στρατηγικές και στοχεύσεις στο πεδίο της «μάχης».
Η κυβέρνηση (αν βέβαια δεν έχει συνθλιβεί έως τότε από το βάρος των ασκούμενων πολιτικών της) θα προσπαθήσει με κάθε τρόπο να παραμείνει στη ζωή εκλέγοντας τον νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας από την υφιστάμενη Βουλή.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αντίθετα γνωρίζει από τώρα ότι τυχόν επίτευξη των κυβερνητικών σχεδιασμών θα έχει σοβαρό και βαρύ αντίκτυπο στις πολιτικές του επιδιώξεις.
Ο Αλέξης Τσίπρας έχει διαμηνύσει προς όλες τις κατευθύνσεις ότι σε κάθε περίπτωση η Βουλή δεν νομιμοποιείται να εκλέξει τον νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας μετά και τα πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα.
Οι δύο κυβερνητικοί εταίροι από την πλευρά τους απορρίπτουν τη ρητορική του κατηγορώντας τον για συνταγματική εκτροπή, ενώ εξακολουθούν να προσδοκούν ότι οι ελπίδες τους μπορεί να γίνουν πραγματικότητα.
Για να φύγουν όμως νικητές θα πρέπει να πάρουν μαζί τους και βουλευτές των άλλων πτερύγων της Βουλής πλην της δεδομένης κυβερνητικής πλειοψηφίας. Χρειάζονται στην καλύτερη περίπτωση άλλους 25 «συνεργούς» ώστε ο νέος κορυφαίος πολιτειακός παράγοντας να συγκεντρώσει 180 ψήφους στην τρίτη και τελευταία ψηφοφορία.
Θα έχουν προηγηθεί άλλες δύο στις οποίες απαιτείται πλειοψηφία 200 βουλευτών. Αν και στην τρίτη ψηφοφορία δεν συγκεντρώσει κανείς προτεινόμενος πρόεδρός τους 180 ψήφους - βουλευτές, τότε η Βουλή διαλύεται και προκηρύσσονται εκλογές.
Αυτό ακριβώς θέλουν να αποφύγουν η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ. Αυτή τη στιγμή οι δύο κοινοβουλευτικές ομάδες διαθέτουν συνολικά 152 βουλευτές και μπορούν να φτάσουν τους 155 όπως όλα δείχνουν με τους ανεξάρτητους, πλην στρατευμένους με την Ελιά, Ανδρέα Λοβέρδο και Χρήστο Αηδόνη αλλά και τον αντικαταστάτη του νέου δημάρχου Λαμίας Νίκου Σταυρογιάννη, που πριν καταλάβει το δημαρχιακό θώκο ήταν ανεξάρτητος βουλευτής, προερχόμενος από τη Ν.Δ. Ο συντοπίτης του Δημήτρης Μπριάνης θα στηρίξει προφανώς το κυβερνητικό δίδυμο.
Από εκεί και πέρα όμως αρχίζει το παιχνίδι των πιθανοτήτων για το ποιοι ακόμη θα ενισχύσουν τις κυβερνητικές εφεδρείες ή θα σταθούν απέναντί τους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται όπως προαναφέραμε στην άλλη όχθη. Παρόμοια στάση αναμένεται να κρατήσουν και οι βουλευτές του ΚΚΕ και της Χρυσής Αυγής. Σύνολο 99 βουλευτές.
ΔΗΜΑΡ
Σε ό,τι αφορά τη ΔΗΜΑΡ (14 βουλευτές) οι εξελίξεις στο εσωτερικό της μετά τη συντριβή της είναι ραγδαίες. Είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς σε ποια κατάσταση θα βρίσκεται η κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος τον ερχόμενο Φεβρουάριο. Από αυτή την κατάσταση θα εξαρτηθεί και η στάση κάθε βουλευτή της. Πάντως και στο ζήτημα του Προέδρου της Δημοκρατίας δεν υπάρχει ενιαία στάση. Ο Φώτης Κουβέλης ξεκαθάρισε στα μέσα της εβδομάδας ότι η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας συνδέεται άμεσα με την ασκούμενη κυβερνητική πολιτική. Αντίθετα ο Σπύρος Λυκούδης, που θα παίξει όπως όλα δείχνουν σημαντικό ρόλο στα τεκταινόμενα, ερωτηθείς για το ίδιο θέμα δήλωσε ότι μπορεί η παρούσα Βουλή να εκλέξει τον νέο Πρόεδρο. Οι υπόλοιποι βουλευτές του κόμματος δεν έχουν πάρει ανοικτά ξεκάθαρη θέση για το θέμα. Εξαίρεση αποτελεί ο Βασίλης Οικονόμου που όπως όλα δείχνουν κοιτά προς το ΠΑΣΟΚ (κατά συνέπεια θα συμπλεύσει με τις οδηγίες της Χαριλάου Τρικούπη), ενώ ο Γιάννης Πανούσης ζητεί να υπάρξει σύγκλιση με τον ΣΥΡΙΖΑ.
ΑΝΕΛ
Σε δύσκολη κατάσταση έχουν περιέλθει και οι Ανεξάρτητοι Ελληνες που μετά τα άσχημα εκλογικά αποτελέσματα απώλεσαν ακόμη ένα βουλευτή τους, τον υποψήφιο δήμαρχο Αθηναίων Βασίλη Καπερνάρο, ο οποίος ανεξαρτητοποιήθηκε την περασμένη Πέμπτη.
Οι ΑΝΕΛ κάθε άλλο παρά σύμμαχοι της κυβέρνησης θεωρούνται. Ωστόσο οι βουλευτές τους γνωρίζουν πολύ καλά ότι τυχόν πρόωρη προσφυγή στις κάλπες μπορεί να αποτελέσει την τελευταία πράξη του δράματος και να τους αφήσει εκτός Βουλής. Ετσι το ένστικτο της πολιτικής τους επιβίωσης μπορεί να τους οδηγήσει εκείνη τη στιγμή σε άλλους είδους αποφάσεις. Στην περίπτωση αυτή οι 14 ψήφοι των βουλευτών τους (αν δεν υπάρξουν άλλες αποχωρήσεις) είναι κρισιμότατες για τις επιδιώξεις της κυβέρνησης αφού προσεγγίζεται σε σημαντικό βαθμό το απαραίτητο όριο των 180 βουλευτών.
Ανεξάρτητοι βουλευτές
Απομένουν οι ανεξάρτητοι βουλευτές. Πρόκειται πλέον για την τέταρτη κοινοβουλευτική ομάδα της παρούσας Βουλής μετά τη Ν.Δ., τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ. Ωστόσο οι βουλευτές της δεν έχουν κοινή πολιτική καταγωγή και ιδεολογική ομοιογένεια.
Σύμφωνα με πληροφορίες, την αταλάντευτη γραμμή ΣΥΡΙΖΑ πρόκειται να ακολουθήσουν οι Οδυσσέας Βουδούρης, Πάρις Μουτσινάς, Θεοδώρα Τζάκρη και Θόδωρος Παραστατίδης. Το ίδιο θα πράξει και ο Πέτρος Τατσόπουλος που έχει δηλώσει επανειλημμένα ότι, παρά τις διαφορές του με την αξιωματική αντιπολίτευση, θα ακολουθήσει το κόμμα που υπό τη σκέπη του πέρασε την πόρτα της Βουλής.
Πιθανούς συμμάχους μπορεί να βρει η κυβέρνηση στα πρόσωπα του Μίμη Ανδρουλάκη, του μετριοπαθούς Γιώργου Κασαπίδη, αλλά και του Μάρκου Μπόλαρη, ο οποίος στηρίχθηκε προσφάτως από τη ΔΗΜΑΡ ως υποψήφιος περιφερειάρχης της Κεντρικής Μακεδονίας. Στην ίδια κατηγορία κατατάσσουν τα επιτελεία των δύο κυβερνητικών κομμάτων και τους Κώστα Γιοβανόπουλο, Χρυσούλα Γιαταγάνα και Γιώργο Νταβρή που προέρχονται από τους Ανεξάρτητους Ελληνες. Ο τελευταίος μάλιστα είχε δηλώσει ότι η ανάγκη για εθνική ενότητα ξεπερνά τις επιμέρους προσωπικές επιδιώξεις.
Αδηλες είναι οι προθέσεις των Βύρωνα Πολύδωρα, Νίκου Νικολόπουλου, Γιάννη Κουράκου και Νικήτα Κακλαμάνη. Οι τρεις πρώτοι κατήλθαν στις ευρωεκλογές με την «Ενωση για την Πατρίδα και τον Λαό», χωρίς ωστόσο το εγχείρημά τους να στεφτεί από επιτυχία. Γνωρίζουν και εκείνοι, όπως βέβαια και ο κ. Κακλαμάνης, ότι τυχόν πρόωρες εκλογές μπορεί να κόψουν τον ομφάλιο λώρο που τους συνδέει με τη Βουλή. Οι Πολύδωρας, Νικολόπουλος, Κακλαμάνης προέρχονται από τη Ν.Δ. με την οποία εκλέχτηκαν το 2012.
Τέλος, ερώτημα μένει τι θα πράξουν και οι ανεξάρτητοι προερχόμενοι από τη Χρυσή Αυγή Χρυσοβαλάντης Αλεξόπουλος και Στάθης Μπούκουρας.