Του Γιάννη Αγγέλη
Το “μίγμα” του εκλογικού αποτελέσματος, πέραν του ότι ...
απέδειξε για άλλη μια φορά την αφλογιστία των δημοσκόπων, υποχρεώνει όλους όσους είχαν σκοπό να παίξουν με την “φωτιά” των εκβιαστικών διλημμάτων να κάνουν ένα βήμα πίσω.
Οι επόμενες ημέρες θα δείξουν αν τα κομματικά επιτελεία κατάλαβαν τι ακριβώς “είπαν” οι κάλπες χθες και πόσο μοιάζει ή διαφέρει το χθεσινο-βραδινό αποτέλεσμα από εκείνο του Ιούνη του 2012.
Προς το παρόν κυβέρνηση και αντιπολίτευση επιχειρούν να προβάλουν ο καθένας για λογαριασμό του τα “μηνύματα” της κάλπης των περιφερειακών εκλογών για να δείξουν, είτε ότι δεν έχασαν, είτε ότι κέρδισαν, χωρίς όμως κανείς εκ των δύο να μπορεί να ισχυρισθεί με βεβαιότητα ότι “μένει” ή ότι “έρχεται”...
Η απώλεια ή η προσωρινή πρωτιά στην Αθήνα και την Αττική, για τον κυβερνητικό συνασπισμό και τον Σύριζα, χωρίς αμφιβολία είναι ένα δίλημμα που οι ψηφοφόροι θα απαντήσουν και θα δώσουν οριστική “λύση” την επόμενη Κυριακή.
Αλλά η... ακτινογραφία των διλημματικών προθέσεων που οι ίδιοι οι ψηφοφόροι αντιμετώπιζαν πηγαίνοντας στις κάλπες, καταγράφεται στο εκλογικό αποτέλεσμα με την ακρίβεια φωτογραφίας!
Και αυτό το αποτέλεσμα -πέρα από κάθε αμφιβολία- δεν αφήνει περιθώρια σε κανένα να προβάλει τα επόμενα 24ωρα εκβιαστικά διλήμματα για τις Ευρωεκλογές και πολύ περισσότερο για το ενδεχόμενο εθνικών εκλογών.
Από τον Ιούνιο του 2012 μέχρι την χθεσινή κάλπη έχει τρέξει πολύ νερό στο αυλάκι και κανείς πια δεν είναι ίδιος. Ούτε στην Αθήνα, ούτε στην υπόλοιπη Ευρώπη, ή ακόμα και στις προθέσεις της Ουάσιγκτον έναντι της Ευρωζώνης και της Αθήνας.
Το περιβάλλον, όσο και αν όλοι μιλούν για σταθεροποίηση, έχει γίνει πολύ πιο... εύφλεκτο, τόσο πολιτικά όσο και οικονομικά.
Μια ματιά στην σχετικά γειτονική Ουκρανία και τις δυνάμεις που βυσσοδομούν κάτω από την επιφάνεια των συγκρούσεων κάνει καθαρό ότι η Ευρώπη πάει σ΄ αυτές τις εκλογές αυτές μέσα από ισχυρούς σπασμούς και πρωτοφανή διλήμματα:
• Οι “κάνουλες” των ΗΠΑ οσονούπω κλείνουν και η Ευρωζώνη είναι υποχρεωμένη με τρομακτικές εσωτερικές αντιθέσεις να κάνει την μεγαλύτερη στροφή σε οικονομικό επίπεδο
• Χωρίς όμως να έχει λύσει κανένα από τα πολιτικά διλήμματα και τις εσωτερικές δομικές της αντιφάσεις που της έχει βάλει η κρίση των τελευταίων ετών.
Η εικόνα γίνεται πολύ πιο σύνθετη και... διλημματική, αν συνυπολογίσει κανείς την προφανή επιστροφή των ΗΠΑ σε παρεμβατικό ρόλο εντός των ευρωπαϊκών συνόρων τόσο στην Κεντρική Ευρώπη (Ουκρανία - Ρωσία) όσο και στην Αν. Μεσόγειο.
Στο “μέσον” περίπου αυτού του άξονα βρίσκονταν στημένες χθες οι κάλπες της Αθήνας...
Ποιος από τους χθεσινούς νικητές και χαμένους κρίνει ότι μπορεί μέσα στα επόμενα 24ωρα να βγάλει από την τσέπη το ...κουτί με τα σπίρτα;
Οι δηλώσεις τόσο του κ. Σαμαρά όσο και του κ. Τσίπρα έδειξαν ότι υπάρχουν δεύτερες σκέψεις, μετά τις αρχικές εντυπώσεις από τα πυροτεχνήματα που άναψαν τα περιβόητα exit polls.
Λίγο πολύ και τα δύο επιτελεία, ή τουλάχιστον ορισμένα στελέχη των επιτελείων που που τα τελευταία 24ωρα φαίνεται να έχουν το πάνω χέρι σ΄ αυτά, δείχνουν ότι δεν βιάζονται να δρομολογήσουν στρατηγικές που βασίζονται σε ένα κάθε άλλο παρά προβλέψιμο αποτέλεσμα για τις Ευρωεκλογές.
Γιατί ότι και να γίνει στους δήμους και τις περιφέρειες την άλλη Κυριακή αυτό που βέβαια θα “μετρήσει” θα είναι πάνω απ΄ όλα το εκλογικό αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών.
Και εκεί είναι που θα κριθεί η ετοιμότητα των πρωταγωνιστών για το κατά πόσο θα μπορέσουν να το διαχειριστούν ή θα κυριαρχήσουν επιλογές του τύπου “αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων...”.
Κανείς όμως δεν ξεχνάει -για όσους γνωρίζουν- ότι τον Ιούνιο του 2012, τόσο από πλευράς του κ. Σαμαρά, όσο και από πλευράς του κ. Τσίπρα (!) έγιναν πράγματα σε συνεννόηση με επιτελικά στελέχη της Ευρωζώνης, τα οποία δεν αποτυπώνονται στο πρόσφατο “σήριαλ” των Financial Times και έδωσαν στις εξελίξεις την πορεία που ακολούθησε.
Αυτά τα γεγονότα δεν είδαν το φως της δημοσιότητας, αλλά η ύπαρξή τους για άλλη μια φορά, αποδεικνύει ότι οι δυνατότητες είναι πάντα περισσότερες από όσες φαίνεται αρχικά ότι υπάρχουν...
Πηγή:www.capital.gr