Θα ήταν ευτύχημα, αν την...
επομένη των ευρωεκλογών κόμματα και πολιτικοί αρχηγοί επιδείκνυαν τη σοβαρότητα και την υπευθυνότητα που επιβάλλουν οι κρίσιμες κοινωνικά και οικονομικά συνθήκες της χώρας. Αλλά δυστυχώς για ακόμα μία φορά αποδεικνύεται ότι τέτοιες προσδοκίες είναι μάταιες για τα πολιτικά δεδομένα μας.
Είναι υπερβολικές έως και ακραίες οι ερμηνείες τις οποίες επιχειρεί να προσδώσει στην εκλογική επιτυχία του ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν μάλιστα δεν καταγράφηκαν ούτε καν οι συσχετισμοί που ο ίδιος είχε θέσει ως προϋπόθεση επίτευξης της ανατροπής την οποία επεδίωκε. Δεν υπερκάλυψε το άθροισμα των ποσοστών ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.
Αλλά αυτό δεν τον εμποδίζει να ανεβάζει τους τόνους και να επιδιώκει να διαμορφώσει συνθήκες παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου, αν και γνωρίζει ότι το μόνο που μπορεί να επιτύχει είναι να επηρεάσει αρνητικά τις ευνοϊκές για την οικονομία εξελίξεις των τελευταίων μηνών.
Δυστυχώς στην ίδια λογική δείχνει να παρασύρεται και η κυβέρνηση. Αν και από την Κυριακή το βράδυ θα έπρεπε να έχει στρέψει την προσοχή της στις προσπάθειες που οφείλει να καταβάλει για να αλλάξει το κλίμα, επιλέγει να παρασύρεται σε άγονες και άσκοπες αντιπαραθέσεις με την αξιωματική αντιπολίτευση, ως εάν αυτές είναι ικανές να συμβάλουν στην αντιμετώπιση των πολλών και σοβαρών προβλημάτων της ελληνικής κοινωνίας.
Η χώρα βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή. Και τα όσα με αιματηρές θυσίες κατακτήθηκαν επιβάλλεται να προστατευτούν. Είναι μια υποχρέωση για την οποία οι πάντες πρέπει να προσπαθήσουν. Τόσο οι κυβερνώντες όσο και οι αντιπολιτευόμενοι. Και εν πάση περιπτώσει όσοι και όποιοι εξ αυτών αντιλαμβάνονται ότι εκείνο που προέχει είναι το συμφέρον του λαού και του τόπου. Και όχι το κομματικό ή το στενά προσωπικό.