Δεν είναι μόνο οι αποφάσεις που λαμβάνονται και...
οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην καταδίκη, τελικά, και από την Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου της πολιτικής της λιτότητας που επιβλήθηκε στις τέσσερις μνημονιακές χώρες και του τρόπου με τον οποίο ασκήθηκε από την τρόικα.
Είναι και οι χαρακτηρισμοί οι οποίοι συνοδεύουν τις σχετικές αποφάσεις. Που είναι και αποκαλυπτικότεροι από το περιεχόμενο των εκθέσεων για τις διαθέσεις της συντριπτικής πλειονότητας των ευρωβουλευτών.
«Χασάπης και όχι χειρουργός» χαρακτηρίστηκε η τρόικα. «Δικέφαλο τέρας» η Κομισιόν και το ΔΝΤ. «Κοινωνικό τσουνάμι» η κοινωνική πραγματικότητα που βιώνουν οι λαοί των τεσσάρων χωρών.
Διαπιστώσεις και επισημάνσεις που έστω και εκ των υστέρων θα πρέπει ν΄ αξιολογηθούν κατάλληλα και ν΄ αποτελέσουν οδηγό για το μέλλον.
Επικαλούνται η Κομισιόν, το ΔΝΤ και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ότι η κρίση τούς βρήκε απροετοίμαστους και είναι αλήθεια. Οι πιέσεις της ελληνικής κυβέρνησης δημιούργησαν τον μηχανισμό διάσωσης. Υπό την έννοια αυτή δικαιολογούνταν και κάποια λάθη. Αλλά τα λάθη υπήρξαν πολλά και αλλεπάλληλα. Και καμία διάθεση να επανεξετασθούν και να διορθωθούν.
Αλλά τώρα η πείρα υπάρχει. Και αν μη τι άλλο, θα πρέπει ν΄ αποτελέσει τον οδηγό για τη διαχείριση της γενικότερης κρίσης που ταλανίζει την Ευρώπη. Γιατί τώρα ξέρουμε ότι η ασφυκτική λιτότητα οδηγεί σταδιακά αλλά με βεβαιότητα στον θάνατο από ασφυξία.
Και ταυτόχρονα η εμπειρία που έχει αποκτηθεί θα πρέπει ν' αποτελέσει το κίνητρο ώστε η στήριξη των τεσσάρων κρατών που πλήρωσαν πανάκριβα την άγνοια των ειδικών να είναι ουσιαστικότερη και αποτελεσματικότερη στην προσπάθειά τους να ξαναβρούν τον βηματισμό τους και να επανακτήσουν την ισορροπία τους.