Ο Αριέλ Σαρόν, ο πρώην στρατηγός και πρωθυπουργός του Ισραήλ, ο οποίος ...
νοσηλευόταν σε κώμα για 8 χρόνια έπειτα από εγκεφαλικό επεισόδιο που είχε υποστεί, πέθανε σήμερα σε ηλικία 85 ετών, μετέδωσε ο ισραηλινός στρατιωτικός ραδιοσταθμός, επικαλούμενος συγγενικό πρόσωπο της οικογένειάς του.
Οι υπεύθυνοι στο νοσοκομείο Τελ Χασόμερ, στο οποίο νοσηλευόταν ο Σαρόν, ανακοίνωσαν νωρίτερα σήμερα ότι θα παραχωρούσαν συνέντευξη Τύπου γύρω στις 15:00 ώρα Ελλάδος.
Ο Αριέλ Σαρόν υπήρξε ένας από τους διασημότερους στρατηγούς του Ισραήλ. Αφησε τη σφραγίδα του στην πολιτική σκηνή χάρη στην εισβολή στον Λίβανο το 1982, λόγω της άοκνης προώθησης των εποικισμών επί πρωθυπουργίας του, αλλά και χάρη στην τολμηρή του απόφαση να διατάξει τη μονομερή αποχώρηση του ισραηλινού στρατού και των εποίκων από τα κατεχόμενα εδάφη της Λωρίδας της Γάζας το 2005.
Το 1983, επίσημη κρατική έρευνα κατονόμασε τον τότε υπουργό Αμυνας Σαρόν ως υπεύθυνο της σφαγής στα στρατόπεδα Παλαιστίνιων προσφύγων της Σάμπρα και της Σατίλα στον Λίβανο, με περισσότερους από 2.000 νεκρούς, οδηγώντας τον φιλόδοξο υπουργό σε παραίτηση.
Ο Ισραηλινός πολιτικός και πρώην στρατηγός χρημάτισε 11ος Πρωθυπουργός του Ισραήλ, θέση την οποία εγκατέλειψε κατόπιν εγκεφαλικού επεισοδίου που υπέστη και το οποίο τον έριξε σε κώμα, στο οποίο και βρίσκεται από τις 4 Ιανουαρίου 2006. Υπήρξε διοικητής στον ισραηλινό στρατό (Τζαχάλ) από τη σύστασή του το 1948. Συμμετείχε στον πόλεμο της Ανεξαρτησίας του 1948, τη σφαγή στην Κίμπια το 1953, στον πόλεμο του Σουέζ το 1956, τον πόλεμο των Έξι Ημερών το 1967 και τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ το 1973.
Μετά τη συνταξιοδότησή του από το στρατό, εντάχθηκε στο ακροδεξιό κόμμα Λικούντ, υπηρετώντας σε αρκετά υπουργικά πόστα στις κυβερνήσεις του κόμματος τις περιόδους 1977-1992 και 1996-1999. Το 2000, έγινε αρχηγός του Λικούντ, υπηρετώντας ως Πρωθυπουργός του Ισραήλ από το 2001 έως το 2006.
M.Nετανιάχου: Η μνήμη του για πάντα χαραγμένη στην καρδιά του έθνους
Η μνήμη του πρώην πρωθυπουργού του Ισραήλ θα μείνει «για πάντα (χαραγμένη) στην καρδιά του έθνους», δήλωσε ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, Μπενιαμίν Νετανιάχου.
"Το κράτος του Ισραήλ υποκλίνεται μπροστά στην απώλεια του πρώην πρωθυπουργού Αριέλ Σαρόν», προσθέτει ο Νετανιάχου σε ανακοίνωση που εξέδωσε μετά την ανακοίνωση του θανάτου του Σαρόν, στην οποία εκφράζει επίσης τη «βαθειά του οδύνη».
"Ήταν πρωτίστως και κυρίως ένας θαρραλέος πολεμιστής και ένας σπουδαίος στρατιωτικός ηγέτης, ένας από τους πιο σπουδαίους των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων», υπογραμμίζει ο Νετανιάχου στην ανακοίνωσή του.
"Και όταν άφησε τον στρατό, συνέχισε να εργάζεται για το Ισραήλ, έχοντας έναν ρόλο σε πολλές ισραηλινές κυβερνήσεις και βεβαίως ως ο 11ος πρωθυπουργός του Ισραήλ», καταλήγει στην ανακοίνωσή του.
Παράλληλα ο υπουργός Άμυνας Μοσέ Γιααλόν, ο οποίος ήταν αντίθετος στην αποχώρηση από την Λωρίδα της Γάζας για την οποία είχε δώσει εντολή ο Σαρόν το 2005, απέτισε και αυτός φόρο τιμής στην «εμπειρία και τις ηγετικές ικανότητες» του Σαρόν, «παρά τις διαφορές απόψεων» που είχαν μεταξύ τους.
Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 85 ετών, ο πρώην πρωθυπουργός του Ισραήλ. Υπήρξε ένας από τους διασημότερους στρατηγούς του Ισραήλ. Αφησε τη σφραγίδα του στην πολιτική σκηνή
Ο Αριέλ Σαρόν, ο πρώην στρατηγός και πρωθυπουργός του Ισραήλ, ο οποίος νοσηλευόταν σε κώμα για 8 χρόνια έπειτα από εγκεφαλικό επεισόδιο που είχε υποστεί, πέθανε σήμερα σε ηλικία 85 ετών, μετέδωσε ο ισραηλινός στρατιωτικός ραδιοσταθμός, επικαλούμενος συγγενικό πρόσωπο της οικογένειάς του.
Οι υπεύθυνοι στο νοσοκομείο Τελ Χασόμερ, στο οποίο νοσηλευόταν ο Σαρόν, ανακοίνωσαν νωρίτερα σήμερα ότι θα παραχωρούσαν συνέντευξη Τύπου γύρω στις 15:00 ώρα Ελλάδος.
Ο Αριέλ Σαρόν υπήρξε ένας από τους διασημότερους στρατηγούς του Ισραήλ. Αφησε τη σφραγίδα του στην πολιτική σκηνή χάρη στην εισβολή στον Λίβανο το 1982, λόγω της άοκνης προώθησης των εποικισμών επί πρωθυπουργίας του, αλλά και χάρη στην τολμηρή του απόφαση να διατάξει τη μονομερή αποχώρηση του ισραηλινού στρατού και των εποίκων από τα κατεχόμενα εδάφη της Λωρίδας της Γάζας το 2005.
Το 1983, επίσημη κρατική έρευνα κατονόμασε τον τότε υπουργό Αμυνας Σαρόν ως υπεύθυνο της σφαγής στα στρατόπεδα Παλαιστίνιων προσφύγων της Σάμπρα και της Σατίλα στον Λίβανο, με περισσότερους από 2.000 νεκρούς, οδηγώντας τον φιλόδοξο υπουργό σε παραίτηση.
Ο Ισραηλινός πολιτικός και πρώην στρατηγός χρημάτισε 11ος Πρωθυπουργός του Ισραήλ, θέση την οποία εγκατέλειψε κατόπιν εγκεφαλικού επεισοδίου που υπέστη και το οποίο τον έριξε σε κώμα, στο οποίο και βρίσκεται από τις 4 Ιανουαρίου 2006. Υπήρξε διοικητής στον ισραηλινό στρατό (Τζαχάλ) από τη σύστασή του το 1948. Συμμετείχε στον πόλεμο της Ανεξαρτησίας του 1948, τη σφαγή στην Κίμπια το 1953, στον πόλεμο του Σουέζ το 1956, τον πόλεμο των Έξι Ημερών το 1967 και τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ το 1973.
Μετά τη συνταξιοδότησή του από το στρατό, εντάχθηκε στο ακροδεξιό κόμμα Λικούντ, υπηρετώντας σε αρκετά υπουργικά πόστα στις κυβερνήσεις του κόμματος τις περιόδους 1977-1992 και 1996-1999. Το 2000, έγινε αρχηγός του Λικούντ, υπηρετώντας ως Πρωθυπουργός του Ισραήλ από το 2001 έως το 2006.
M.Nετανιάχου: Η μνήμη του για πάντα χαραγμένη στην καρδιά του έθνους
Η μνήμη του πρώην πρωθυπουργού του Ισραήλ θα μείνει «για πάντα (χαραγμένη) στην καρδιά του έθνους», δήλωσε ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, Μπενιαμίν Νετανιάχου.
"Το κράτος του Ισραήλ υποκλίνεται μπροστά στην απώλεια του πρώην πρωθυπουργού Αριέλ Σαρόν», προσθέτει ο Νετανιάχου σε ανακοίνωση που εξέδωσε μετά την ανακοίνωση του θανάτου του Σαρόν, στην οποία εκφράζει επίσης τη «βαθειά του οδύνη».
"Ήταν πρωτίστως και κυρίως ένας θαρραλέος πολεμιστής και ένας σπουδαίος στρατιωτικός ηγέτης, ένας από τους πιο σπουδαίους των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων», υπογραμμίζει ο Νετανιάχου στην ανακοίνωσή του.
"Και όταν άφησε τον στρατό, συνέχισε να εργάζεται για το Ισραήλ, έχοντας έναν ρόλο σε πολλές ισραηλινές κυβερνήσεις και βεβαίως ως ο 11ος πρωθυπουργός του Ισραήλ», καταλήγει στην ανακοίνωσή του.
Παράλληλα ο υπουργός Άμυνας Μοσέ Γιααλόν, ο οποίος ήταν αντίθετος στην αποχώρηση από την Λωρίδα της Γάζας για την οποία είχε δώσει εντολή ο Σαρόν το 2005, απέτισε και αυτός φόρο τιμής στην «εμπειρία και τις ηγετικές ικανότητες» του Σαρόν, «παρά τις διαφορές απόψεων» που είχαν μεταξύ τους.