τού Βασίλη Κ. Καλαμαρά
Αν κάτι είναι ενοχλητικό στην ελληνική κοινωνία είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζει
τα κοινά μυστικά, όταν τα διαχειρίζεται η ειδησεογραφία...
Μένει έκπληκτη, μάλλον κατάπληκτη, όπως συνέβη προσφάτως με την ξανθούλα Μαρία, η οποία βρέθηκε να συνυπάρχει μ' ένα ζευγάρι Ρομά σε καταυλισμό τους στα Φάρσαλα.
Η εξέταση DNA απέδειξε ότι δεν είναι φυσικό τέκνο τους και ότι η μητέρα είχε δύο οικογενειακές μερίδες και δεκατέσσερα παιδιά!
Ούτε κουνέλα να ήτανε!
Τα εύκολα σχόλια δεν έλειψαν ακόμη και από «σοβαρούς»/«ές» Ελληνες/νίδες πολίτες ότι όλοι οι τσιγγάνοι είναι κλέφτες και εγκληματίες, αφού γιά ακόμη μία φορά βρέθηκε ένας εύκολος στόχος, γιά να μετατοπιστεί το μέγιστο κοινωνικό πρόβλημα στον άλλο, τον ξένο, το διαφορετικό, αυτόν που σε φέρνει σε αμηχανία, γιατί έχεις πεισθεί ή σε έχουν πείσει ότι αυτός δεν είναι ένας «κανονικός» άνθρωπος...
Φοβάμαι ότι η περίπτωση τής Μαρίας θα καταναλωθεί, όπως καταναλώθηκαν οι συλλήψεις τής Χ.Α. και μετά ένα κενό, ώσπου να βρεθεί η επόμενη «μεγάλη» είδηση, η οποία θα καταναλωθεί μέχρι να εκπνεύσει η προβολή της από τα Μ.Μ.Ε.
Όλα τα Φάρσαλα είχαν δει την Μαρία να χορεύει ως άλλη αρκούδα σε χορούς και πανηγύρια, αλλά μόλις δόθηκε η φωτογραφία τής μικρής στην δημοσιότητα, άνοιξαν τα στόματα...
Καταλαβαίνω ότι ο κόσμος είναι κουρασμένος και περιμένει να δει την ζωή του στην ζωή τών άλλων, αφού και τα τούρκικα σίριαλ, μόδα ήταν και πέρασε.
Το υπερθέαμα πλέον παίζεται μπροστά μας στις τηλεοπτικές κάμερες, είναι ζωντανό, φρέσκο, καλοζουμαρισμένο, είναι άνθρωποι, οι οποίοι μέχρι χθες ήταν ανάμεσά μας και μετά από μία σύλληψη – μέσα σ' ένα χρόνο έχουμε τις περισσότερες προβεβλημένες συλλήψεις με ονοματεπώνυμο απ' ό,τι είχαμε δει τα τελευταία τριάντα χρόνια.
Μόνο που κι αυτές κατάντησαν ρουτίνα, αφού το πολύ σε μία εβδομάδα θα ακολουθήσει άλλη μία καινούργια και άλλη μία...
Ξέρετε τι έχει συμβεί; Ότι οι συλλήψεις σουλεϊμανοποιήθηκαν, γιατί η αυτοκρατορία τών μίντια έχει καταρρεύσει και νά' ναι καλά η Ελληνική Αστυνομία, η οποία προσπαθεί να την ανασυστήσει, έστω και ως παρηκμασμένο ελληνιστικό βασίλειο.
Πλέον δεν γίνεσαι σταρ, έστω και γιά μία ώρα. Απλώς περιμένεις ποιός ή ποιά θα είναι ο επόμενος/νη που θα σκάσει η φάτσα του/της στο τηλεοπτικό γυαλί.
Οι συλλήψεις δεν γίνονται σε περιθωριακά τοπία, και αυτό είναι το επικίνδυνο. Γίνονται ανάμεσα σ' αυτούς/ τές, που είναι ανάμεσά μας, και αυτό είναι το επικίνδυνο. Ότι όλοι μας είμαστε υποψήφιοι να δούμε τον εαυτό μας στο γυαλί.
Είναι η εποχή που δεν ξεχωρίζουν οι θύτες από τα θύματα. Πάντως, οι περισσότεροι είμαστε θύματα. Κι ας υποκρινόμαστε ότι δεν είμαστε. Κοροϊδεύουμε τη ζωή μας και τις ζωές τών άλλων.