Tου Σωτήρη Μ. Τζούμα *
Για τον αείμνηστο Μητροπολίτη ...
Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κυρό Ιωάννη θα γράφουμε για πολύ καιρό.
Ο ξαφνικός και απροσδόκητος θάνατός του συγκλόνισε όλους όσοι είχαν την ευλογία να τον γνωρίσουν.
Ήταν ένας μεγάλος εκκλησιαστικός άνδρας, που παρά το άωρο της θανής του, είχε προλάβει να σφραγίσει με την δυναμική και πληθωρική παρουσία του τα εκκλησιαστικά δρώμενα της Θεσσαλονίκης αλλά και ευρύτερα όλης της Μακεδονίας μας.
Τα μηνύματα ευγνωμοσύνης για την αγάπη, την φιλανθρωπία, την κάθε είδους υποστήριξη προς τον συνάνθρωπο είναι πολλά και εντυπωσιακά. Πολλοί ευεργετήθηκαν και στηρίχθηκαν πνευματικά και υλικά, οικονομικά. Έχουμε λάβει δεκάδες γράμματα από γνωστούς και αγνώστους μας κληρικούς και λαϊκούς οι οποίοι διατρανώνουν το μέγεθος της φιλανθρωπίας του και της καλής του καρδιάς.
Άριστος λειτουργός, καλλικέλαδος, ιεροπρεπής, εμβριθής ρήτορας, βαθύς γνώστης του Ευαγγελίου, πνευματικός πατέρας χιλιάδων ψυχών.
Ένας χαρισματικός ιερωμένος που προσέφερε πολλά στην Εκκλησία μας. Άσε που όσο τον ακούω τώρα στα βίντεο να ομιλεί και να ψάλλει μας θυμίζει τον Μακαριστό Χριστόδουλο. Τίποτα δεν είναι τυχαίο!
Έφυγαν και οι δύο νωρίς πάνω στην μεγαλύτερη ακμή της Αρχιεραρικής τους πορείας και προσφοράς. Αλλά οι περισσότεροι Άγιοι της Εκκλησίας μας εν ακμή βίου κλήθηκαν από τον Θεό κοντά Του.
Ωστόσο, βρέθηκαν δυστυχώς και εκείνοι οι λίγοι, που με έμμεσο ή άμεσο τρόπο εκδήλωσαν την μικρότητα της ψυχής τους και απέδειξαν μέσα από τα φαρμακερά τους λόγια, τα χαιρέκακά τους κείμενα ή τις προκλητικές παραλείψεις τους το μεγαλείο του Μητροπολίτου Λαγκαδά Ιωάννη, του «παπά-Γιάννη» στην καρδιά των κατοίκων της Θεσσαλονίκης και της ευρύτερης περιοχής του Λαγκαδά.
Αν ψάξουμε το γιατί όλοι αυτοί οι μικροί και κακόψυχοι άνθρωποι στάθηκαν απέναντι από την Κοίμηση του Ιωάννη είναι οι πολλαπλώς ευεργετηθέντες απ´αυτόν.
Πρόκειται για παλιανθρώπους που έκαναν – αποδεδειγμένα -τέρατα και σημεία στο πέρασμά τους και δεν συγχωρούν το ότι ο Ιωάννης τους απεκάλυψε αλλά τους … συγχώρεσε! Έπρεπε να τους καθίσει στο σκαμνί για να τον θυμούνται τώρα με ευγνωμοσύνη.
Έβλεπα τις προηγούμενες ημέρες τα πολύωρα αφιερώματα του εκκλησιαστικού σταθμού 4Ε για τον μακαριστό πατριάρχη Σερβίας, του οποίου την κηδεία μετέδωσαν σε ζωντανή-δορυφορική σύνδεση. Και έτσι έπρεπε να γίνει, όταν αποκαλείσαι «εκκλησιαστικός» σταθμός και επαίρεσαι ότι βρίσκεσαι μέσα «σε όλα τα εκκλησιαστικά γεγονότα». Αλλά τα γεγονότα αυτά είναι κατ´ επιλογή και κρίση των ιθυνόντων τον σταθμό.
Και δικαίως αναρωτήθηκα: γιατί λίγες ημέρες πριν δεν επέδειξαν οι ιθύνοντες του καναλιού ανάλογη ευαισθησία στην περίπτωση του μακαριστού Λαγκαδά Ιωάννη; Είχε μήπως μεγαλύτερη τηλεθέαση η κηδεία του μακαριστού Πατριάρχου από τους… σερβόφωνους Έλληνες (sic) ή τους εν Ελλάδι παρεπιδημούντες Σέρβους, απ’ ότι θα είχε αν πρόβαλλε την κηδεία του μακαριστού Λαγκαδά;
Ας φροντίσουν να μάθουν τη συνολική τηλεθέαση που είχε η αναμετάδοση της κηδείας του Ιωάννη από το διαδίκτυο και την συνολική τηλεθέαση που είχε η κηδεία του Πατριάρχη.
Καμία σύγκριση. Αλλά που μυαλό για να το καταλάβουν εκεί στην 4Ε. Αυτές ασχολούνται μόνο με ότι προβάλει τον Νικάνορα που από πνευματικός έχει εξελιχθεί σε Γέροντα και συμμέτοχο της 4Ε.
Ωστόσο από την αναμετάδοση των δύο εξόδιων ακολουθιών είδαμε και διαπιστώσαμε ότι οι Σέρβοι ξέρουν να τιμούν τους νεκρούς των και εν μέσω κορωνοϊού ενώ εμείς κατευοδώσαμε τον Ιωάννη ολομόναχο. Και αυτή η εξόδιος ακολουθία μοναδική στην ιστορία της Εκκλησίας μας , ας μείνει για πάντα καρφωμένη στο μυαλό μας και ας παρακαλέσουμε τον Θεό να είναι η τελευταία.
Μέχρι και σήμερα, πάντως, δεν ένιωσαν την ανάγκη ούτε ο αντιπρόεδρος της 4Ε π. Νικάνωρ, ούτε η Διευθύνουσα Σύμβουλος Αναστασία Πεχλιβάνη, να ανακοινώσουν στο -συνεχώς μειούμενο είναι αλήθεια- κοινό της την κοίμηση του Ιωάννη ή να παρουσιάσουν ένα αφιέρωμα τιμής και μνήμης στον Μακαριστό Μητροπολίτη Λαγκαδά, ο οποίος ήταν από τα πρώτα στελέχη του ιδρυτού του σταθμού, του μακαριστού Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης Παντελεήμονος Β΄, με άλλα λόγια συνιδρυτής του σταθμού και βασικός πυλώνας επί σειρά ετών στήριξης και ανάδειξής του. (Για την ιστορία ο σταθμός ιδρύθηκε το 1993 και περιήλθε στην διοίκηση του Γέροντος Θεοφίλου το 1996).
Και μη ξεχνάμε βεβαίως, πως επρόκειτο για την εξόδιο ακολουθία Επισκόπου και Μητροπολίτου της Ελλαδικής Εκκλησίας, μάλιστα γείτονος της μητροπόλεως όπου εδρεύει ο σταθμός και κληρικού που ανήκε πριν γίνει επίσκοπος στην Μητρόπολη Θεσσαλονίκης.Για την ιστορία μαι μόνο αλλά και για την τιμή των όπλων θα έπρεπε να ήταν πιο σωστοί και ανθρώπινοι.
Είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι τίποτε δεν έγινε τυχαία. Υπήρχε σκοπιμότητα. Θέλησαν οι διοικούντες τον σταθμό να βγάλουν τα κόμπλεξ τους απέναντι σε έναν αποθανόντα. Γιατί όσο αυτός ήταν εν ζωή, δεν τολμούσαν να τον αντιμετωπίσουν επί ίσοις όροις. Γιατί ο Ιωάννης ήταν άρχοντας και κιμπάρης, ενώ αυτοί… «Θου Κύριε φυλακή τω στόματί μου».
Τέτοια μικροψυχία, τέτοια έμπρακτη απαξίωση νεκρού είναι πρωτόγνωρη. Ελπίζω ο Μητροπολίτης Σερρών Θεολόγος και ως Τοποτηρητής Λαγκαδά τώρα να τους ζητήσει το λόγο για αυτή την απαξιωτική συμπεριφορά τους. Όχι για να τιμωρήσει τους αυτουργούς- αυτοί θα τιμωρηθούν σύντομα από τον ίδιο το Θεό- αλλά για να καταλάβει επιτέλους και αυτός το επίπεδο που έχουν οι άνθρωποι αυτοί!
Ο λαός μας, πάντως, ως άγρυπνος φρουρός που είναι για όλα , δεν τους άφησε σε ησυχία! Αγανακτισμένοι τηλεθεατές τους περιποιήθηκαν με πολλά… «γαλλικά». Θα θυμούνται για πολύ καιρό το σφάλμα που διέπραξαν. Αλλά από τέτοια αναισθησία ανθρώπων δεν περιμένεις πολλά πράγματα.
Ο Λαγκαδά Ιωάννης όμως είναι παρών και θα συνεχίζει να εκθέτει και να ελέγχει καθημερινά με την πληθώρα των έργων που άφησε πίσω του όλους τους επιλήσμονες .
Μπορεί κάποιοι να εξακολουθούν να κλείνουν τα μάτια. Κι αν κάποιοι εκμεταλλεύονται τον κόπο και τον μόχθο σεβαστών προσώπων, καπηλεύονται πια το όνομα της ΛΥΔΙΑΣ και απαξιώνουν το έργο του Γέροντος Θεοφίλου και των περί αυτόν αδελφών, θα έρθει καιρός που ο Θεός θα δώσει σε όλους την «έκδικον μισθαποδοσίαν». Λίγη υπομονή χρειάζεται και βέβαια πολλή μετάνοια σε όλους μας.
* Ο Σωτήρης Τζούμας είναι επικοινωνιολόγος.