Το κρίσιμο ζήτημα που ...
ανακύπτει, εν όψει και των επερχόμενων πολλαπλών εκλογών, είναι αν τελικά μάθαμε κάτι από την κρίση.
Και αναρωτιέμαι, εάν θα βγούμε σοφότεροι από αυτήν, ή εάν θα συνεχίσουμε να ακολουθούμε παλαιές εσφαλμένες πρακτικές και αντιλήψεις.
Άραγε θα απαγκιστρωθούμε από καταστροφικούς μύθους;
Άραγε, μπορούμε να διορθώσουμε τα λάθη του παρελθόντος, ή θα επιλέξουμε και πάλι να ξεγελάσουμε τους εαυτούς μας, με παυσίπονα βραχείας διάρκειας;
Θα ξεχάσουμε άραγε τις υποσχέσεις, που συχνά λειτούργησαν για την αναρρίχηση στην εξουσία και την ικανοποίηση προσωπικών πολιτικών φιλοδοξιών;
Την αποφυγή ρητορικής περί εύκολων "μαγικών" λύσεων;
Θα ξεχάσουμε την βαθιά και δυσεπούλωτη η πληγή, που έχουν αφήσει στην κοινωνία και στην οικονομία, οι υποσχέσεις των τελευταίων ιδίως χρόνων;
Προσωπικά πιστεύω, ότι οι λέξεις πρέπει να ανακτήσουν το νόημά τους, και οι πολιτικοί να εμφανίσουν μια στοιχειώδη συνέπεια στη δημόσια στάση τους.
Θα πρέπει, να προτιμηθούν οι υποψήφιοι, που ακολουθούν ένα σταθερό σύστημα αρχών και αξιών και διαμορφώνουν την εκάστοτε θέση τους με βάση αυτό, ακόμα κι αν...μεταβάλλουν μέσα στον χρόνο τις απόψεις τους, πράγμα κατ’ αρχήν εύλογο και θεμιτό.
Στο πλαίσιο αυτό έχει σημασία και η συνέπεια λόγων και έργων διότι δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις και μαγικά ραβδιά.
Προσωπικά νομίζω ότι θα πρέπει, ν΄ αντισταθούμε στον λαϊκισμό και να μην πάμε πίσω στις κακές πρακτικές του παρελθόντος για το μέλλον.
Κλείνοντας, ας ελπίσουμε ότι θα βγούμε από την κρίση πιο ώριμοι πολιτικά, με νέα αυτογνωσία και υπευθυνότητα και ας ξεκινήσουμε επιλέγοντας τους σωστούς υποψηφίους με τα σωστά κριτήρια, με βασικό οδηγό τις αρνητικές εμπειρίες του παρελθόντος.