Αύριο γιορτάζουμε την Εθνική ...
Παλιγγενεσία και τη σύστασή μας σε ανεξάρτητο Έθνος - Κράτος.
Και το νεοελληνικό κράτος, παρόλο που πέρασε από χίλια κύματα και πολλές φορές "διά πυρός και σιδήρου", άντεξε και φθάσαμε ως το σήμερα.
Η διαδρομή του, (από τις απαρχές του μέχρι σήμερα) ήταν γεμάτη από σκληρές ιστορικές εμπειρίες, πτωχεύσεις, πολέμους, εθνικούς διχασμούς, εμφύλιες συρράξεις, ολοκληρωτικά καθεστώτα.
Και όμως η πολιτικά οργανωμένη ελληνική κοινωνία άντεξε και αντέχει...
Μπορεί ακόμα τα τραύματα του ιστορικού παρελθόντος, να μην έχουν επουλωθεί πλήρως και να είναι ευδιάκριτα.
Το νεοελληνικό κράτος όμως επιβίωσε και φθάνουμε να ετοιμαζόμαστε να γιορτάσουμε για ακόμα μια φορά την 25η Μαρτίου.
Οι πληγές του νεοελληνικού κράτους και κατά συνέπεια της ελληνικής κοινωνίας είναι ακόμα ανοιχτές και τις συνέπειες τις βιώνουμε ακόμα με έντονο τρόπο.
Το γεγονός ότι οι στιγμές συνολικής ευημερίας της ελληνικής κοινωνίας από καταβολής της ήταν ουσιαστικά δύο δεκαετίες, η δεκαετία του 1980 και του 1990.
Ακόμα και σε αυτές τις δεκαετίες η ευημερία ήταν πλασματική και όλη η υπόλοιπη ιστορική περίοδος για την πορεία της πολιτικά οργανωμένης ελληνικής κοινωνίας, ήταν σε γενικές γραμμές ποικιλοτρόπως ταραχώδης, έχει καθορίσει σε μεγάλο βαθμό την κρατική λειτουργία και αντιστοίχως την κοινωνική συμπεριφορά.
Ένα κράτος το οποίο ποτέ από συστάσεώς του ΔΕΝ οργανώθηκε με ορθολογικό τρόπο και ποτέ καμία σοβαρή προσπάθεια αναδιοργάνωσής του ΔΕΝ είχε συνέχεια και διάρκεια, είχε και έχει ολέθριες συνέπειες στο κοινωνικό σύνολο.
Για αυτό δυστυχώς ακόμα γινόμαστε μάρτυρες στην καθημερινότητα μας, συμπεριφορών και πράξεων, που δεν συνάδουν με ένα σύγχρονο φιλελεύθερο δημοκρατικό κράτος.
Με άλλα λόγια παρατηρείται ένας υφέρπων, ασυναίσθητος πολλές φορές, κοινωνικός φασισμός.
Για αυτό, έστω και τώρα εν έτει 2019 θα πρέπει όλοι μαζί να προσπαθήσουμε σταδιακά να αναμορφώσουμε την πολιτική μας κοινωνία, (κράτος και κοινωνία δηλαδή μαζί), έχοντας ως απώτερο στόχο την κοινωνική "χειραφέτηση".
Ο Αγώνας του 1821 παραμένει διαχρονικός κι επίκαιρος και ως ελεύθεροι πολιορκημένοι, (όπως συχνά συμβαίνει να ήμαστε κι εμείς οι σύγχρονοι Έλληνες), εάν διατηρήσουμε τον εθνικό μας χαρακτήρα, τις παραδοσιακές αρετές και πιστοί στις εθνικές μας ρίζες, θα ανταποκριθούμε στις εντολές της ιστορίας μας.
Η προσωπική μου άποψη είναι ότι, θα επιβιώσουμε μονό αν είμαστε πάντοτε ενωμένοι και πρόθυμοι για τα πάντα και με οδηγό, σύμβολο και λάβαρο, την φλόγα από τις καρδιές των Αγωνιστών, για τον διακαή πόθο, (για την ελεύθερη ζωή), την πιστή τους και την αυτοθυσίας τους για την Πατρίδα ΜΑΣ.