Ουτοπικές προσδοκίες;


Ξεκινώ με μια προσωπική ...

εκτίμηση ότι, ενδεχομένως να υπάρξει μία κοινωνική αναταραχή στην Ελλάδα που να φαίνεται να δημιουργεί "πονοκέφαλο".
"Πονοκέφαλο", διότι κάθε μέρα που περνάει πλησιάζουμε ακόμα περισσότερο στη στιγμή της μεγάλης κοινωνικής έκρηξης.
Τα φρικτά μέτρα που επιβάλλονται στην κοινωνία (εδώ και 3,5 χρόνια), εννοείται ότι δεν πρόκειται να υλοποιηθούν ή να αποδώσουν.
Κάποια στιγμή οι Έλληνες θα αντιληφθούν την οικονομική βία που τους ασκείται, χωρίς καμία προοπτική για το μέλλον τους, οπότε θα αντιδράσουν...
Έτσι κι αλλιώς το καπάκι της κατσαρόλας βράζει χωρίς σταματημό και δεν μπορεί να διατηρηθεί αιώνια κλειστό.
Αυτό το γνωρίζουν πρώτοι και καλύτεροι οι κυβερνώντες.
Και αναρωτιέμαι γιατί να γίνονται όλα αυτά ;
Μήπως τα επέβαλαν προκειμένου να αποτύχουν ώστε να αρπάξουν την δημόσια περιουσία και ιδιωτική περιουσία των Ελλήνων;
Μήπως η επίτευξη πλεονάσματος 3,5% μέχρι το 2022, αξιολογείται πως ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας;
Ας είμαστε ρεαλιστές. 
Τα μέτρα ΔΕΝ δίνουν λύση σε ένα πρόβλημα που σέρνεται από καιρό καθώς το θέμα του ελληνικού χρέους που επηρεάζει τις αγορές παραμένει ανεπίλυτο, κρατώντας μακριά την ανάπτυξη από την ελληνική οικονομία.
Η άποψή μου είναι ότι αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα σήμερα, χαρακτηρίζεται ουσιαστικά ως μία "κυλιόμενη πτώχευση".
Λογικά λοιπόν κάποια στιγμή οι Έλληνες πολίτες θα αντιληφθούν την οικονομική βία που τους ασκείται, χωρίς καμία προοπτική για το μέλλον τους, ενώ θα πάψουν να έχουν ουτοπικές προσδοκίες.
Η εκτίμησή μου είναι ότι πλησιάζει η ώρα της μεγάλης κοινωνικής έκρηξης, έπειτα μάλιστα από την απίστευτη διάψευση και αποκαθήλωση της αριστεράς, εκτός εάν ...έχουμε πολιτική αλλαγή.
Το μόνο που καθυστερεί είναι αυτή τη μεγάλη έκρηξη...
Για να δούμε λοιπόν τι θα γίνει...