Ζούμε σε κοινωνίες και ...
κάποια πράγματα γίνονται καχύποπτα και δυστυχισμένα.
Η νοοτροπία του Έλληνα τα τελευταία σαράντα και πλέον χρόνια έχει αλλάξει, καθώς η ιδιοτέλεια κυριαρχεί σε κάθε πτυχή της κοινωνικής ζωής.
Οι περισσότεροι κλείνονται στον εαυτό τους, βρίσκονται σε κατάσταση δυσκολίας και ακόμη στην έκφραση των συναισθημάτων τους.
Το πιο ανησυχητικό όλων είναι, το γεγονός ότι υπάρχουν σήμερα πολιτικές που ζωντανεύουν το παλιό μοντέλο διακυβέρνησης.
Είναι αυτό το μοντέλο το οποίο ευθύνεται απόλυτα για τη σημερινή κατάντια της χώρας μας, διότι οι περισσότεροι δρουν μόνο για το ατομικό τους συμφέρον, αδιαφορώντας μάλιστα αν κάνουν κακό στο διπλανό τους, ή στη κοινωνία γενικότερα.
Καλές προθέσεις μπορεί να υπάρχουν, αλλά δεν φτάνουν.
Με αυτή τη λογική φτάσαμε στη σημερινή κρίση, που μας κατέλαβε εξαπίνης εξ' αιτίας της προηγούμενης άφρονης συμπεριφοράς μας.
Και τώρα όλοι διερωτώνται, αν ως χώρα και ως πολίτες, μπορούμε να επιβιώσουμε από τη λαίλαπα της σημερινής κρίσης.
Η απάντηση είναι ένα μεγάλο ναι, αρκεί να σοβαρευτούμε και να βάλουμε φρένο στην αλόγιστη απληστία που μας διακατείχε τα τελευταία χρόνια.
Η προσωπική μου άποψη είναι ότι, ΜΟΝΟ με πολιτική αλλαγή και με αξιοσύνη, θα γίνει η επανεκκίνηση σε όλα τα επίπεδα.
Δύο λέξεις μόνο πρέπει να έχουμε κατά νού. Υποδομή και δουλειά.
Αρκεί να ΜΗΝ μείνουμε στα λόγια και να αρχίσουμε επιτέλους να τα κάνουμε πράξη.
Ας ΜΗΝ αφήσουμε να πάει χαμένος άλλος χρόνος.