Το «μήνυμα» του ανασχηματισμού


Η εκκρεμότητα της ψήφισης ...

του πολυνομοσχεδίου, που ήταν προγραμματισμένη για την περασμένη Δευτέρα στη Βουλή, καθώς και ο κύκλος κομματικών διεργασιών στον ΣΥΡΙΖΑ, που ολοκληρώθηκε με τη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής χθες και προχθές, δεν επέτρεψαν να αξιοποιηθεί η παραίτηση του Κώστα Ζουράρι ως αφορμή για διορθωτικές κινήσεις στο κυβερνητικό σχήμα. 
Ούτως ή άλλως, οι αλλαγές στη σύνθεση της κυβέρνησης είχε διαμηνυθεί από το πρωθυπουργικό περιβάλλον ότι θα γίνουν μετά και την τυπική ολοκλήρωση της τρίτης αξιολόγησης, δηλαδή μετά το αυριανό Eurogroup. 
Εφόσον όλα εξελιχθούν ομαλά αύριο και θεωρείται απίθανο κάτι να μην πάει καλά, ολοκληρώνεται με τη συνεδρίαση του Eurogroup ένας κύκλος για την κυβέρνηση και ανοίγει μια νέα περίοδος.
Ηδη, εδώ και καιρό συνεργάτες του πρωθυπουργού αναφέρουν ότι το φρεσκάρισμα της σύνθεσης της κυβέρνησης είναι στις προθέσεις του, για μια σειρά από λόγους. 
Κατ’ αρχήν, διότι και με αυτό τον τρόπο ο Αλέξης Τσίπρας θα σηματοδοτήσει ότι η κυβέρνηση και η χώρα εισέρχονται σε μια νέα φάση, στην αρχή της πορείας για την οριστική έξοδο από τα μνημόνια. 
Οπότε, με τις επιλογές του έστω και σε δευτερεύουσες θέσεις του υπουργικού συμβουλίου μπορεί να στείλει ένα μήνυμα για τις προτεραιότητες που επιθυμεί να θέσει για την επόμενη ημέρα.
Στην κατεύθυνση αυτή είναι σημαντική και η πίεση που ασκείται μέσα από το κόμμα. 
Η εσωκομματική ομαδοποίηση των «53+» αλλά και μεμονωμένα στελέχη σε κάθε ευκαιρία ζητούν να γίνουν αλλαγές στην κυβέρνηση με προσανατολισμό τέτοιο που θα καταδείξει ότι τώρα, στην πορεία εξόδου από τα μνημόνια, ο ΣΥΡΙΖΑ σταδιακά φέρνει στο προσκήνιο το δικό του πρόγραμμα διακυβέρνησης, βάζοντας στο περιθώριο τις επιταγές των δανειστών.
Ενα δεύτερο στοιχείο που συνεκτιμάται στις αποφάσεις του πρωθυπουργού είναι, σύμφωνα με συνεργάτες του, το γεγονός ότι όντως έχουν παρατηρηθεί δυσλειτουργίες στο κυβερνητικό σχήμα και είναι αναγκαίες κάποιες διορθωτικές κινήσεις. 
Ορισμένοι υπουργοί έχουν αποτιμηθεί ως απολύτως ανεπαρκείς, καθώς αποδείχθηκαν σχεδόν «αόρατοι» στους τομείς που τους εμπιστεύθηκε ο πρωθυπουργός, κάποιοι άλλοι δεν μπορούν να συνεργαστούν ομαλά και να ενταχθούν λειτουργικά στο υπόλοιπο κυβερνητικό σχήμα, κάποιοι έχουν κάνει λάθη που θεωρείται ότι είχαν αρνητική επίδραση στη συνολική κυβερνητική εικόνα.
Πέραν αυτών, υπάρχει η πίεση που ασκείται από τους «υπουργοποιήσιμους», από στελέχη που θεωρούν ότι έδωσαν μάχες στη Βουλή και συνολικότερα με τη δημόσια παρουσία τους στα μέσα ενημέρωσης για να υπερασπιστούν την κυβέρνηση και το έργο της ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές και πρέπει να ανταμειφθούν γι’ αυτό. Με δεδομένο ότι η πιθανότητα πρόωρης προσφυγής στις κάλπες αυξάνεται, καθώς η κυβέρνηση έχει καλύψει περισσότερο από το μισό της τετραετίας, η πίεση αυτή ενισχύεται. 
Παράλληλα, και ο ίδιος ο κ. Τσίπρας επιθυμεί να εντάξει στο κυβερνητικό σχήμα, έστω και σε δευτερεύουσες θέσεις, ορισμένους στενούς συνεργάτες του, ανθρώπους στους οποίους έχει μεγάλη εμπιστοσύνη και στάθηκαν κοντά του όλον αυτόν τον καιρό. 
Η συμμετοχή τους στην κυβέρνηση θα είναι μιας μορφής ανταμοιβή αλλά και η ευκαιρία τους να γίνουν ευρύτερα γνωστοί, προκειμένου να βοηθηθούν εάν αποφασιστεί σε ένα δεύτερο στάδιο η ένταξή τους στα ψηφοδέλτια.
Ακλόνητος ο κορμός
Βεβαίως, στην τελική ευθεία της διαπραγμάτευσης για την ολοκλήρωση του προγράμματος, για το χρέος, για τη φόρμουλα της επόμενης ημέρας, είναι σαφές ότι δεν υπάρχει καμιά πρόθεση να διαταραχθεί ο βασικός κορμός της κυβέρνησης, εξέλιξη που θα μπορούσε να έχει εντελώς απρόβλεπτες επιπτώσεις. 
Ετσι, η όποια συζήτηση για αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα τελεί υπό την κατ’ αρχήν βεβαιότητα ότι το οικονομικό επιτελείο δεν αλλάζει. Υπάρχουν κάποιες σκέψεις για αντικατάσταση του υπουργού Οικονομίας, Δημήτρη Παπαδημητρίου, καθώς πολλοί συνάδελφοί του στο υπουργικό συμβούλιο του καταλογίζουν ότι δεν κατάφερε να κατανοήσει την ελληνική νοοτροπία, με αποτέλεσμα να μην είναι όσο αποτελεσματικός απαιτούν οι περιστάσεις. 
Ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γιάννης Μουζάλας, θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι θα αντικατασταθεί. Μάλιστα, πληροφορίες αναφέρουν ότι είναι και επιθυμία του ιδίου να αποχωρήσει, καθώς οι σχέσεις του με τον κομματικό πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ άσχημες.
Η υπουργός Πολιτισμού, Λυδία Κονιόρδου, είναι επίσης στους υποψηφίους προς αντικατάσταση, με κυβερνητικά στελέχη να της καταλογίζουν ότι δημιούργησε θέμα με τον τρόπο που χειρίστηκε την υπόθεση του Ελληνικού. Αντίστοιχα, οι χειρισμοί του υπουργού Ναυτιλίας, Παναγιώτη Κουρουμπλή, στην υπόθεση της πετρελαιοκηλίδας στο Σαρωνικό προκάλεσαν ενόχληση.
Πιέζει η εσωκομματική αντιπολίτευση
Αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα που θα επαναφέρουν τον ΣΥΡΙΖΑ πιο κοντά στην κομματική του βάση ζητεί η εσωκομματική αντιπολίτευση. 
Αρκετά κομματικά στελέχη βλέπουν τουλάχιστον με προβληματισμό, τον οποίο διατυπώνουν στα κομματικά όργανα με κάθε ευκαιρία, την κυβερνητική επιλογή να υπερτονίζει την επιτυχία των οικονομικών δεικτών και τη χαρακτηρίζουν λανθασμένη. 
Η θέση τους είναι ότι έχουν συσσωρευθεί στους πολίτες πολύ μεγάλα βάρη, τα οποία δεν πρόκειται να αρθούν από τη μία μέρα στην άλλη, και το αφήγημα επιτυχίας δεν φαίνεται να βρίσκει αντίκρισμα σε αυτούς όσο δεν βλέπουν αυτά τα βάρη να ελαφραίνουν. 
Μάλιστα, προκειμένου να διορθωθεί αυτή η ανακολουθία ζητούν και με τις ανάλογες προσαρμογές στη σύνθεση του κυβερνητικού σχήματος, να επιδιωχθεί καλύτερη αντιστοίχιση του κυβερνητικού λόγου με την αίσθηση που υπάρχει στη μεγάλη πλειονότητα της κοινωνίας.