Η βουλή ψήφισε το ...
«νέο» ασφαλιστικό νομοσχέδιο.
Πρόκειται για μία νομοθετική πρωτοβουλία που εξομοιώνει και συμπιέζει τις συντάξεις προς τα κάτω, ενώ τιμωρεί ακόμη και αυτούς που θα δουλέψουν πάνω από σαράντα χρόνια.
Η Κυβέρνηση δεμένη στο άρμα των δανειστών εκτελεί τα σχέδιά τους, με αποτέλεσμα να φτωχοποιείται ο Έλληνας και η χώρα.
Μήπως τα νέα βάρη είναι αποτέλεσμα ερασιτεχνικών χειρισμών;
Μήπως έχουμε πάρει λάθος δρόμο χωρίς επιστροφή, με όλα τα δεινά που μόνο υποψιαζόμαστε γιατί η πραγματικότητα θα είναι ακόμα χειρότερη;
Μήπως απαιτείται μια διαρκής πάλη και αγώνας προκειμένου να μην χαθεί η αξιοπρέπεια του λαού και η ανεξαρτησία της χώρας;
Μήπως οι πολιτικοί μας είναι αυτοί που μας κλέβουν συστηματικά το μέλλον και τη ζωή και έχουν το θράσος ακόμη να υποκρίνονται;
Μήπως είναι καιρός να σηκωθούμε από τους καναπέδες μας και ανατρέχοντας στην ιστορία να βρούμε λύσεις ώστε να ανατρέψουμε όλους όσοι μας έφεραν σ΄αυτήν την κατάσταση;
Μήπως πρέπει να μπούμε μπροστά στον νέο αγώνα, να πούμε δεν με νοιάζει για ότι προκύψει, αλλά με τις αξίες και τον πολιτισμό του Ελληνισμού να κάνουμε και πάλι μια Νέα Αρχή;
Κλείνοντας αναρωτιέμαι μήπως η ανατροπή αυτής της πολιτικής είναι ο μόνος δρόμος για να ζήσουμε με αξιοπρέπεια;