Όταν ο Παπανδρέου είπε στη Μέρκελ: «Πάρε τα κλειδιά της χώρας»!


Τι αποκάλυψε ο πρώην ...


πρωθυπουργός για τα όσα έγιναν το 2010, από το Καστελόριζο και το Νταβός - Τι υποστηρίζει για το περίφημο «λεφτά υπάρχουν» και η επίρριψη ευθυνών στον Καραμανλή

Με επιδερμίδα μπρονζέ και άψογο μαύρισμα, φρέσκος και ξανανιωμένος εμφανίστηκε ο Γιώργος Παπανδρέου στο ραντεβού με την Σία Κοσιώνη για μια «επετειακή» συνέντευξη επ' αφορμή της συμπλήρωσης έξι ετών από την υπογραφή του πρώτου μνημονίου.

Ο τέως πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν απέφυγε καμία από τις ερωτήσεις που του υπέβαλε η άνκορ-γούμαν του Σκάι, ωστόσο είπε ελάχιστες πραγματικά νέες «Ιστορίες». Κυρίως επιδόθηκε σε ένα σόλο επίρριψης ευθυνών σε οποιονδήποτε άλλον εκτός από την κυβέρνησή του.

Ακόμη και για το περιβόητο σύνθημα «λεφτά υπάρχουν», ο Γιώργος Παπανδρέου είπε ότι διαδόθηκε αποσπασματικά, καθώς εννοούσε ότι «λεφτά θα υπήρχαν, εάν κάναμε βαθιές τομές και σοβαρές μεταρρυθμίσεις». Επίσης, άφησε ένα υπονοούμενο, ότι «κάποιοι δεν ήθελαν να γίνουν αυτές οι τομές πχ για την κατάργηση του πελατειακού κράτους». Κατά τον ΓΑΠ σχεδόν όλοι οι Έλληνες πολιτικοί πλην του ιδίου «έβαλαν το προσωπικό τους συμφέρον πάνω από το εθνικό».

Κοιτάζοντας στα μάτια τη Σία Κοσιώνη και την κάμερα του Σκάι, ο Γιώργος Παπανδρέου κατηγόρησε τον Αλέξη Τσίπρα, αλλά και τον Αντώνη Σαμαρά για αλόγιστη και παραπλανητική παροχολογία, τονίζοντας ότι «εκμεταλλεύτηκαν τον πόνο του ελληνικού λαού» προκειμένου να καταλάβουν την εξουσία.

Αμέσως με τις πρώτες λέξεις της συνέντευξής του, ο ΓΑΠ επιτέθηκε με ιδιαίτερη οξύτητα στον προκάτοχό του, τον Κώστα Καραμανλή, κατηγορώντας τον ευθέως για «στατιστική απάτη» σχετικά με τα αληθινά στοιχεία του ελλείμματος και του χρέους που ήταν διπλάσιο και τριπλάσιο αντίστοιχα από ό,τι εμφάνιζε η τότε κυβέρνηση.

Συνδέοντας, δε, τον Κώστα Καραμανλή με την ιστορία του μυστικού τετ-α-τετ με τον Ντομινίκ «Στράους» Καν σε μια κουζίνα του Νταβός, ο ΓΑΠ είπε ότι «το πρόβλημα δεν ήταν η κουζίνα, αλλά το μαγειρείο του Καραμανλή με τα στοιχεία». Τόνισε δε ότι «ο Καραμανλής ήξερε, αλλά δεν μας έλεγε τίποτα. Έψαχνε για συνενοχή, όχι για συναίνεση».

Για τους Ευρωπαίους εταίρους είπε ότι «θα είχαμε αποφύγει ακόμη και το μνημόνιο εάν υπήρχε σοβαρή αντιμετώπιση του ελληνικού προβλήματος από την Ευρωπαϊκή Ένωση».

Ο Γιώργος Παπανδρέου κατήγγειλε επίσης τον Αντώνη Σαμαρά για το ότι αρνήθηκε να προσφέρει τη στήριξή του στην ψήφιση του μνημονίου όταν του ζητήθηκε συναίνεση σκεπτόμενος ιδιοτελώς.

Ανάμεσα στις μικρού βεληνεκούς αποκαλύψεις του Γιώργου Παπανδρέου στις «Ιστορίες» του Σκάι, ήταν το γεγονός ότι το ΔΝΤ «το ήθελε η Γερμανία, όχι εγώ» και ότι εκπρόσωπος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου είχε ήδη έρθει στην Ελλάδα το 2005, υποβάλλοντας προτάσεις αναμόρφωσης του κρατικού μηχανισμού «οι οποίες πήγαν κατευθείαν στον κάλαθο των αχρήστων» όπως χαρακτηριστικά είπε ο ΓΑΠ.

Για τις Κάννες και τον... εξάψαλμο που άκουσε εκεί από τον Νικολά Σαρκοζί, τα υποτιθέμενα δάκρυα της Μέρκελ κ.λπ., ο Γιώργος Παπανδρέου διέψευσε τις φήμες που μιλούν για απόπειρα του Γάλλου προέδρου να χειροδικήσει εις βάρος του. «Υπερβολές» χαρακτήρισε τις διηγήσεις αυτοπτών, ενώ υπογράμμισε ότι όταν εξεταζόταν σοβαρά από τους Ευρωπαίους η αφαίρεση δικαιώματος ψήφου από την Ελλάδα, εκείνος «πάτησε πόδι» ηρωικά στην Άνγκελα Μέρκελ, λέγοντάς της «εάν επιμείνετε σε αυτό το μέτρο, πάρτε τα κλειδιά της Ελλάδας, πάρτε πίσω και τα λεφτά που μας δώσατε και βγάλτε τα πέρα μόνοι σας».

Ως προς το εσωτερικό, ο ΓΑΠ επιβεβαίωσε ότι επί πρωθυπουργίας του υπήρχε έντονη ανησυχία ακόμη και για εκτροπή του πολιτεύματος, από «παρακρατικές δυνάμεις και απόστρατους αξιωματικούς. Δεν είχαμε μόνο πληροφορίες γι' αυτό, αλλά βλέπαμε την προβοκάτσια που γινόταν εις βάρος μας. Ως βουλευτές του ΠΑΣΟΚ δεν μπορούσαμε ούτε να μιλήσουμε δημόσια, καθώς αντιμετωπίζαμε οργανωμένες επιθέσεις και καλλιεργείτο ένα κλίμα διχόνοιας στον ελληνικό λαό».

Πραγματικά στεναχωρημένος και μετανοημένος για κάποιον χειρισμό του, ο Γιώργος Παπανδρέου δήλωσε μόνο για την ματαίωση της διενέργειας δημοψηφίσματος σχετικά με το μνημόνιο. Για το οποίο, όπως είπε, όχι μόνο είχε ενημερώσει τους Ευρωπαίους εταίρους, αλλά «είχα λάβει και τη στήριξη της Άνγκελα Μέρκελ, η οποία μου είχε πει, μάλιστα, ότι σκεφτόταν και εκείνη να κάνει δημοψήφισμα στη Γερμανία για την τροποποίηση του συντάγματος».