Θα βρεθούμε πάλι στο χείλος του γκρεμού;


Με την συμπλήρωση ...


του ενός χρόνου στην εξουσία, ο λόγος του Αλέξη Τσίπρα στο Ταε κβο ντο ήταν διχαστικός, σχεδόν εμπρηστικός, ενώ έμοιαζε να αναζητεί φαντάσματα.

Αντί για μια συγγνώμη, ο Πρωθυπουργός, ακολούθησε την ίδια διχαστική λογική και προσπάθησε  να επιρρίψει την ευθύνη στους προηγούμενους, για τα κυβερνητικά αδιέξοδα.

Κατά την άποψή μου η αλήθεια είναι ότι, οι κυβερνώντες καλλιεργούν ένα κλίμα μισαλλοδοξίας, δεν πείθουν κανέναν και δεν διστάζουν να κατηγορήσουν κοινωνικές ομάδες και ακόμη και σ΄ όσους  ασκούν κριτική.

Η αλήθεια είναι ότι, ο Αλέξης Τσίπρας βιάστηκε, όσο κανείς άλλος, να έλθει στην εξουσία και τώρα στέκεται αντιμέτωπος με τις θύελλες που τον έκαναν πρωθυπουργό.

Η αλήθεια είναι ότι, στοχοποιούνται μέσα ενημέρωσης, δημοσιογράφοι και προσπαθούν να βρουν άλλοθι για την πολιτική τους.

Και τέλος η αλήθεια είναι ότι, οι προσδοκίες του ελληνικού λαού ήταν μεγάλες, αλλά διαψεύσθηκαν.

Έτσι με ανεκπλήρωτες υποσχέσεις αρνούνται κάθε ευθύνη για τα αδιέξοδα που βιώνει η κοινωνία.

Η χώρα μας χρειάζεται όραμα και σχέδιο και το κυνήγι μαγισσών δεν πρόκειται να πείσει κανένα.

Λιγότερη αλαζονεία δεν θα πείραζε, διότι χρόνος κυλάει και η πραγματικότητα θα είναι πιο σκληρή.

Κλείνοντας πιστεύω ότι, χωρίς εθνική συνεννόηση και σκληρή δουλειά, η χώρα δεν θα μπορέσει να ξεκολλήσει από τη λάσπη, και θα βρεθούμε πάλι στο χείλος του γκρεμού.