Το 2015 ήταν η ...
χρονιά του Αλέξη Τσίπρα.
Το εκλογικό σώμα, επιδεικνύοντας πρωτίστως τιμωριτική διάθεση έναντι των προηγούμενων, τον αντιμετώπισε ως φορέα του νέου και άφθαρτου.
Η φρεσκάδα και το επικοινωνιακό του χάρισμα τον κατέστησαν ισχυρό παίκτη.
Έτσι οικοδόμησε και εδραίωσε την πολιτική κυριαρχία καθώς οι τρεις νικηφόρες εκλογικές αναμετρήσεις το επιβεβαιώνουν.
Σήμερα καλείται να πληρώσει το τίμημα της νίκης του.
Έπειτα από ένα χρόνο διακυβέρνησης γίνεται εμφανές ότι οι πολιτικές που αναγκάζεται να ακολουθήσει βρίσκονται στον αντίποδα των όσων εκπροσωπούσε.
Συνεπώς, η μεταστροφή του καθίσταται εγχείρημα σύνθετο και περίπλοκο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ γεμάτος αντιφάσεις, παραμένει εγκλωβισμένος σε ιδεοληψίες καθώς οι Κυβερνητικές δυστοκίες και παλινωδίες είναι υπαρκτές και το βέβαιο είναι ότι η εμπιστοσύνη τους θα δοκιμαστεί.
Στο αντίποδα η Νέα Δημοκρατία με την ανάδειξη του προέδρου της Κυριάκου Μητσοτάκη στις εσωκομματικές εκλογές, έδειξε ότι είναι ενωμένη και ανανεωμένη, και διαφαίνεται ότι μπορεί να μεγαλώσει, μπορεί να αλλάξει, μπορεί να γίνει σύγχρονη.
Η νέα μεγάλη Κεντροδεξιά παράταξη θα προτάξει σύντομα ένα πειστικό εναλλακτικό σχέδιο εξόδου της χώρας από την κρίση, καθώς η επόμενη βουλή με τον Κυριάκο Μητσοτάκη θα χτίσει θεσμικά την Ελλάδα από την αρχή, με το βλέμμα στην Ελλάδα των παιδιών μας.